Jeżeli będę miał zły dzień, ktoś dziś umrze
Christian Unge

Spodziewałam się wielu emocji i rozwoju wydarzeń zmieniających człowieka. A jedynie dostałam historie opisana jako zwykły zapis zdarzeń i dojrzewania do bycia dorosłym lekarzem. Chociaż podobała mi się część o tym jak bohater pracował w krajach trzeciego świata i musiał poznać problemy ludzi „z innego świata”. Mimo wszystko ciekawa książka w tematyce która lubię :)

"Jeśli będę miał zły dzień, ktoś dziś umrze" to niezwykle interesująca pozycja, w której młody szwedzki lekarz, Christian Unge, opowiada o codzienności pracy w zawodzie. Mężczyzna nie od początku widział swoją przyszłość w tym zawodzie ale na drodze eliminacji i na skutek dziecięcej fascynacji został lekarzem. Opowiada o różnych etap swojego życia i nie próbuje w żaden sposób idealizować swojej pracy. Christian opwiada m.in. o ekstremalnych warunkach w szpitalach w Afryce, doświadczeniach z ekskluzywnych szpitali w Ameryce czy pracy w najnowocześniejszych szwedzkich klinikach. Wspólnym czynnikiem wszystkich miejsc jest dużo pracy administracyjnej, mało czasu dla pacjentów i duża liczba procedur ograniczających lekarzy. W każdym jednak miejscu lekarz dysponuje innymi narzędziami do wykonywania swej pracy i dlatego też każde doświadczenie okazywało się nowym i pouczającym. Nasz bohater nie ukrywa, że w trakcie swojej kariery popełnił wiele błędów, które skutkowały nawet śmiercią pacjentów. Przyczyn błędów jest wiele, od zmęczenia i braku środków leczniczych poprzez brak doświadczenia aż po trudne wybory etyczne. Czasem młody, niedoświadczonych lekarz okazuje się zbyt ambitny by zasięgnąć porady starszego kolegi a czasem zbyt mała ilość praktycznych zajęć na studiach sprawia, że młody lekarz rzucony na głęboka wodę nie ma na czym opierać swej wiedzy. To bardzo osobista opowieść o trudach codziennej pracy lekarza, o radości czerpanej z każdej udanej operacji i każdego wyleczonego pacjenta oraz o ciągłym doskonaleniu i poszukiwaniu nowych doznań. To także historia o tym jak ważne jest oddzielenie osobistych uczuć od tego co etycznie dozwolone, pogodzeniu się z ograniczeniami terapii oraz opowieść o tym aby słychać pacjenta i nie starać się pomóc mu za wszelką cenę. Serdecznie polecam !