Jedna niezwykła rzecz
Chitra Banerjee Divakaruni

Chyba każdy człowiek ma w swoim życiu taką historię, o której nie chce, bądź nie może zapomnieć…
 
Chitra Banerjee Divakaruni zabiera czytelnika do konsulatu indyjskiego w Stanach Zjednoczonych, gdzie zgłaszają się osoby z nadzieją na uzyskanie „przepustki” na wyjazd do Indii. Na krótko przed zakończeniem przyjęć w urzędzie przebywa jeszcze kilka osób czekających na swoją kolej. W pewnej chwili daje się słyszeć groźny pomruk, w następstwie którego zaczyna się trząść ziemia. W jednej chwili budynek ulega zniszczeniu, a dziewięciu osobom, z których kilka zostaje rannych, udaje się przeżyć. Są oni jednak uwięzieni pod gruzami i nie mają pojęcia co się tak naprawdę stało oraz kiedy i czy dotrze do nich pomoc. Losy dziewięciu ocalonych, obcych sobie ludzi, z których dwoje to pracownicy konsulatu, splatają się ze sobą w tych trudnych okolicznościach…

W obliczu ogromnej niepewności i nieustannego zagrożenia życia ludzie często nie potrafią zapanować nad emocjami, także tymi złymi. Aby odreagować stres i napięcie wybuchają konflikty i nieporozumienia, które tak naprawdę niczego nie rozwiązują, a tylko dodatkowo utrudniają sytuację. Żeby zapobiec takim incydentom jedna z osób – młoda studentka Uma proponuje, aby każdy z uwięzionych opowiedział pozostałym jedną niezwykłą historię ze swojego życia. To pozwoli im się wyciszyć i cierpliwie poczekać na ratunek. Pomysł ten początkowo zostaje odebrany przez niektórych współtowarzyszy bardzo sceptycznie, a nawet niechętnie. Jednak kiedy starsza kobieta o imieniu Jiang, z pochodzenia Chinka, dzieli się ze wszystkimi swoją opowieścią, niezadowolenie znika i ustępuje miejsca prawdziwemu zainteresowaniu. Historia Jiang trafia prosto w serca słuchaczy i każdy ma możliwość samodzielnie przemyśleć poznane fakty. Szybko pojawiają się następni chętni i w ten sposób czytelnik poznaje dziewięć różnych, niezwykle interesujących opowieści, które rzucają nowe światło na osobę każdego bohatera…

Tak naprawdę to właśnie tych kilka relacji z życia  stanowi o wartości tej powieści. Autorka zastosowała tu gloryfikację opowieści, jako czegoś niezwykle ważnego i niezastąpionego. Każdy człowiek jest wyjątkowy, tak jak jego historia jest niepowtarzalna i jedyna. Często właśnie w trudnych chwilach, czasem u schyłku życia, człowiek dokonuje rozrachunku z samym sobą. Ale ważne jest aby robić to częściej, nie tylko w momentach zagrożenia, bo właśnie taka „jedna niezwykła  rzecz” pozwala uświadomić sobie pewne sprawy i dokonać bilansu wtedy, kiedy jeszcze jest czas na to, aby móc coś w życiu zmienić, poprawić, dodać. Dzięki opowieściom bohaterowie zyskali pewien dystans do swoich problemów, stali się lepsi, bo wyzbyli się egoizmu. Mogą spojrzeć na współtowarzysza przez pryzmat jego przeżyć, co daje bardziej obiektywny obraz i tłumaczy niektóre zachowania.

Chitra Banerjee Divakaruni stworzyła inteligentną i nietuzinkową powieść, w której emocje i uczucia bohaterów wspaniale współgrają z fabułą i wszystkimi przedstawionymi wydarzeniami. Większość przedstawionych postaci to hindusi, ale w powieści nie znajdziemy sztampowego przedstawienia ich kultury, tradycji i religii. Nawiązania do hinduizmu, czy islamu w subtelny sposób przenikają z myśli i odczuć każdej z osób oraz z opowiedzianej przez nią historii. Dużym zaskoczeniem było dla mnie zastosowanie otwartego zakończenia, ale może dzięki temu czytelnik będzie miał okazję spotkać się jeszcze z bohaterami tej powieści?

Jak dla mnie małym mankamentem był sam początek powieści. Zabrakło tu trochę dramatyzmu zaistniałej sytuacji. Trzęsienie ziemi, zawalony budynek, uwięzieni ludzie, których nikt nie szuka, do których nikt nie próbuje dotrzeć…  Ale w ogólnej ocenie nie ma to większego znaczenia, bo nie o to chodziło w tej powieści.

„Jedna niezwykła rzecz” to lektura, którą czyta się z zapartym  tchem i nie łatwo odłożyć ją na później, książka, z której każdy może wynieść coś dla siebie, mądra i niebanalna powieść niepodobna do innych.

Polecam.

Gdybym miała wybierać lekturę sugerując się okładką, to tę książkę ominęłabym szerokim łukiem. I to byłby błąd. Okładka jest paskudna i może sugerować jakieś tanie babskie czytadło. A czym jest w rzeczywistości? Pozornie wydawać by się mogło, że to dość sztampowa opowieść, która poza banalną warstwą wierzchnią nie niesie żadnej głębi. I być może taka dla niektórych pozostanie. Dla mnie, każda kolejna strona odkrywała kolejne warstwy i poruszała pokłady myśli i uczuć. A najwięcej dojrzałam w niej już po lekturze, miałam wrażenie, że wchodziłam w kolejne warstwy, które poruszyły moje jestestwo. Niby zwyczajne spotkanie przypadkowych ludzi w sytuacji na którą nie mieli wpływu i w miejscu, które niewiele może wydobyć, a jednak. Najpierw pojawiają się emocje towarzyszące zamknięciu, ale one nie mają tu większego znaczenia, chyba, że potraktujemy to jako wyzwalacz do przedstawienia opowieści dziewięciu osób. Ich historie pokazują, choć są zupełnie różne, jeden wspólny mianownik. Tym mianownikiem jest ucieczka. Ucieczka przed niewłaściwymi relacjami, nieszczęściem, którym z nikim nie można się podzielić, niespełnionym życiem, albo też odkryciem, że od życia oczekuje się czegoś zupełnie innego niż się ma. Ucieczką do siebie, w poszukiwaniu siebie i swojej drogi, w cierpieniu, które jest błędnie odczytywane przez najbliższych, w samotności, przed krzywdą, która wydaje się niewidzialna. I im dłużej się nad tym zastanawiam, tym większy ogarnia mnie smutek. Na swojej drodze spotykamy osoby, z którymi wchodzimy w relacje z różnych powodów, często nie znając historii tych osób i nie odsłaniając swojej. Tej jednej niezwykłej rzeczy, która może zmienić patrzenie na świat. I na tych, którzy znajdują się obok. A może tylko obcy potrafią nas zrozumieć, może muszą spotkać się ze sobą obcy ludzie, jak w tej książce, żeby mieć odwagę powiedzieć prawdę o sobie. Może będąc w najbliższych relacjach jesteśmy sobie zupełnie obcy. Cóż, każdy musi rozsądzić to sam. Może mnie poniosło i zobaczyłam w tej książce zbyt wiele, a może nie... W każdym razie warto się nad "Jedną niezwykłą rzeczą" pochylić i spróbować znaleźć tam coś dla siebie. I do tego dokłada się klimat Indii, choć rzecz dzieje się w Stanach. Jakby nie było Indie to kraj, do którego wielu ucieka w ten czy inny sposób, aby odnaleźć własne ja. Niektórym być może się udaje, śmiem jednak sądzić, że większości nie, ale to już zupełnie inna historia.

Fantastyczna książka, która ogromnie zaskoczyła mnie zawartością.

To powieść o tym, jak ludzie potrafią zjednoczyć się w momencie dużego niebezpieczeństwa. Ludzie zupełnie różni, innych ras zuprzedzeniami względem siebie. Uwięzione osoby z czasem otwierają się opowiadając historie swojego życia a trzeba dodać, że każda z nich jest wciągająca a niejednokrotnie zostawia nas z otwartymi ustami. Pozostaje czekanie na ratunek lub na śmierć....Myślę, że książka ta z powodzeniem mogłaby dać przepiękny owoc w postaci filmu.