Jak wspierać dzieci wysoko wrażliwe
Agata Majewska

Książka "Jak wspierać dzieci wysoko wrażliwe" jest poradnikiem, który przybliża czytelnikowi pojęcie wysokiej wrażliwości u dzieci. Ja jako matka prawie pięcioletniego Janka, który jest w spektrum autyzmu doskonale zdaje sobie sprawę jak bardzo z różnych względów wrażliwe może być dziecko. Każdego dnia staram się z całych sił pomagać Jankowi funkcjonować w tym pełnym dla niego niejasności świecie i wspieram go w każdym aspekcie jego życia. Autorka swoją książkę podzieliła na sześć zasadniczych rozdziałów:
1. Wysoka wrażliwość - dar czy przekleństwo
2. Wysoko wrażliwe natura dziecka
3. Gdy pojawia się rodzeństwo
4. Czułe budowanie relacji rodzic - dziecko
5. Akceptacja dziecka takim, jakie jest
6. Wysoka wrażliwość z perspektywy rodziców
Te rozdziały mają za zadanie przybliżyć czytelnikowi pojęcie wysokiej wrażliwości, cechy osób wysoko wrażliwych czy też pomóc znaleźć odpowiedni sposób wsparcia takich dzieci, a wierzcie mi łatwo nie jest. Autorka w oparciu o własne doświadczenia, zarówno te prywatne, bo wspomina, że sama należy do grona osób wysoko wrażliwych, jak u te
związane z pracą jaką wykonuje, przytacza szereg przykładów "z życia wziętych" obrazujących poczynania osób wysoko wrażliwych. Muszę przyznać, że przyjemnie mi się czytało ten poradnik, na pewno sporo rzeczy mi rozjaśnił i chciałabym kilka rad, których udzieliła dr Majewska wcielić w życie, liczę, że wpłyną one w pozytywny sposób na moją relacje z Jankiem. Moja ocena 7/10.

Myślę, że poradnik jest na pewno potrzebny nie tylko by przeczytać go i zapomnieć, ile może później dostrzec we własnym dziecku, lub sąsiada, czy znajomego i mu powiedzieć, że posiada wysoko wrażliwe dziecko. Sama jestem osobą wysoko wrażliwą, więc domyślałam się o czym tutaj przeczytam. Wszystko było jak najbardziej godne pochwały, lecz nieco przydługie. Sięgając po ten poradnik nie oczekuj od razu rozwiązania swoich problemów, gdyż wszystko, co tu się będzie działo, o czym przeczytasz, trzeba wykonywać w równym czasie. Dziecko to nie telewizor, który gdy źle odbiera, można nakierować na inną stację. Tutaj potrzeba czasu i przede wszystkim cierpliwości, by od zamkniętego w sobie szkraba z wolna wydobywać informacje, by dawać mu dwa razy więcej bezpieczeństwa i czekać, aż samo zdecyduje, czy jest gotowe by nam o swoim problemie powiedzieć. Te osoby dzielą się na trzy grupy, począwszy od wysokiej wrażliwości, umiarkowanej i niskiej. Niepokoją się o wszystko, tylko w niektórych przypadkach, lub przy konkretnych miejscach. Co zatem trzeba z takimi osobami robić? Czy chodzenie od specjalisty do specjalisty tutaj pomoże? W końcu nie jest to choroba, więc jak jej pomóc?
Ciężko mi przyznać jedną rzecz, jaką było wyciągnięcie z tego podręcznika wszelkich niezbędnych informacji, by takim osobom pomóc. Niby autorka sama ma doświadczenie w tym temacie, lecz bardziej skupiła się na przykładach w życiu codziennym i szkolnym, kiedy trzeba rozpocząć nowy etap. Nie bardzo jednak ukazała co dokładnie mamy robić, tylko skupiła się na wszelkich nowościach w życiu takiej osoby. To jakby zapytać się dlaczego skorupka jaka od kurczaka jest bardziej krucha, od skorupki jajka kaczego. Stwierdzenie, że tak to już jest mi nie wystarcza. Pokazanie budowy tej skorupki też mnie usatysfakcjonuje. Bardziej wolałabym wiedzieć, co mogę zrobić, by w żadnej sytuacji ono zbyt szybko nie pękło. Nieco bardziej błądzenie wokół tematu, jednak jeśli ktoś takich osób nie zna, to co nie co się o nich dowie. Największym plusem jest to, że znalazłam tutaj bardzo lekkie pióro;-)

Ostatnio bardzo dużo się słyszy o wysokiej wrażliwości. Pojawiło się dużo książek w tym temacie i wiedza jest ciągle pogłębiana. Mam już kilka takich pozycji za sobą i chyba właśnie dlatego, tak ciężko mi przyznać, że dowiedziałam się czegoś nowego.

Na wstępie trzeba od razu zaznaczyć, że jest to pozycja, która nadaje się nie tylko dla rodziców. To również pozycja idealna dla ludzi, którzy czują, że zawsze byli trochę "inni", odmienni lub czują za mocno. Bardzo ciekawe jest tutaj spojrzenie oczami dziecka. O tym skąd to się wzięło, jak młode umysły reagują i radzą sobie z emocjami, oraz o tym, jak funkcjonować w dzisiejszym świecie.

Wydaje mi się, że pod tym kątem książka była dla mnie przydatna. Niekoniecznie musisz zmagać się z wysoko wrażliwym dzieckiem, możesz sama ciągle nim być. I okazuje się, że każde wysoko wrażliwe dziecko bardzo często ma jednego z rodziców również o takim poglądzie na świat. Czy wtedy jest łatwiej? Czy to obustronna wartość dodana dla relacji? A może przeszkoda?

Autorka w doskonały sposób przechodzi przez kolejne etapy życia i pokazuje, czym jest wysoka wrażliwość. Jak się objawia i na co warto zwrócić uwagę. I choć przez całą książkę przebrnęłam z myślą, że temat jest mi już znany to ostatni rozdział, który de facto nie jest zakończeniem zdecydowanie do mnie trafił.

W ostatnim rozdziale pojawiły się dwa listy od Oli. Jej wspomnienie z dzieciństwa oraz teraźniejszość. I właśnie w tym fragmencie wysoko wrażliwi powiedzą: "Wydaje mi się, że to ja napisałam! Czy to możliwe, żeby ktoś tak idealnie opisał moje odczucia"?
To rozdział, który w klarowny sposób pokaże Ci, czy też jesteś tym typem osobowości, czy nie. Wbrew pozorom coraz więcej z nas odkrywa siebie na nowo. Kiedyś takie spostrzeżenia się tłumiło. Obecnie, stawia się na wiedzę i doświadczenie.

Agata Majewska zna temat od podszewki. Sama cechuje się odczuwaniem "za bardzo" i bez ogródek o tym pisze. Z taką wrażliwością nie ma co walczyć. Nie da się "zahartować" na swoje reakcje. Da się jednak ją zrozumieć i pozwolić sobie być sobą. 

I o tym jest ta książka. Zrozumieniu, uspokojeniu emocji i odczuwaniu wedle własnych potrzeb. Lub przyzwoleniu na to swoim dzieciom.

Poradniki często niosą pomoc, szczególnie osobom, które pierwszy raz są w danej sytuacji, ale wiadomości tam znalezione często trzeba przesiewać i wyciągać z nich tylko te informacje, które naprawdę w jakiś sposób nam pomogą.
Jak wspierać dzieci wysoko wrażliwe to książka, która sprawia, że zaczynamy lepiej rozumieć potrzeby naszych pociech, przestajemy w nich widzieć rozkapryszone i ciągle niezadowolone dzieci, a zaczynamy dostrzegać zagubione osoby, którym trzeba pomóc. W środku znajdziemy bardzo długi wstęp, definicje tego, czym jest wysoka wrażliwość oraz wiele więcej informacji, ale nie znajdziemy tam gotowego sposobu na to, jak jej zaradzić, do tego niestety musimy dojść samemu. Krocząc przez rozdziały, cały czas uczymy się czegoś nowego, zagłębiamy się w to, jak zbudować prawidłowe relacje, jak reagować na zachowanie dziecka oraz czy wysoka wrażliwość to dar, czy jednak przekleństwo.
Po książkę sięgnęłam, ponieważ moja córka jest naprawdę wrażliwa, czasami na dane sytuacje reaguje tak, że sama nie wiem, jak jej pomóc, jak prawidłowo zareagować, dlatego postanowiłam poszukać pomocy. Po przeczytaniu chyba mam w głowie jeszcze większy chaos niż miałam, chociaż na pewne pytania uzyskałam satysfakcjonujące mnie odpowiedzi, więc na pewno coś z tego poradnika wyciągnęłam dla siebie. Niestety wydaje mi się, że całość jest pisana dość nieprzystępnym językiem, bardzo podniosłym, naukowym i ciężko w tym wszystkim odnaleźć się zwykłemu człowiekowi. Często łapałam się na tym, że nie wiedziałam, co czytam i musiałam zaczynać od nowa, przez co trudno było mi wyłapać sens danego fragmentu, ale to tylko moje spostrzeżenia.
Tak, jak zawsze oceniam każdy poradnik neutralnie tak i ten, są tutaj informacje, które co nieco rozjaśniły mi w głowie, ale też takie, które do niczego mi się nie przydadzą, ale to, co nie przyda się mi, może być bardzo cenne dla innych, dlatego uważam, że wszystko w poradniku jest ważne.

Fajna pozycja, godna polecenia dla rodziców dzieci wysoko wrażliwych. Przybliża temat, ale też daje wiele wartościowych rad, wspartych przykładami, co na pewno pomoże niejednemu rodzicowi na skraju sił. 

Ta książka otworzyła mi wiele w obszarze wysokiej wrażliwości i wspierania dzieci. Jest szczera, autentyczna, podparta doświadczeniem i historiami, które sprawiają, że przytaczana treść staje się bliższa. Ciekawa literatura i ważne nazwiska, do których można wrócić. 

[Współpraca reklamowa] Wydawnictwo Muza

,,Dziecko wysoko wrażliwe" to poradnik głównie dla rodziców. A co to znaczy w ogóle znaczy, że ktoś jest wysoko wrażliwy? Taka osoba czuje świat bardziej i myśli głębiej. Z kimś takim czasami życie nie jest łatwe, ponieważ osoby wysoko wrażliwe wymagają większej uwagi. Mając dziecko ,,tego typu" oznacza życie na wysokich obrotach. Niniejszy poradnik ma na celu pomóc zrozumieć takie dzieci i wesprzeć ich w odbieraniu świata. Należy jednak nadmienić, że czucie bardziej i głębiej nie jest zaburzeniem. Jest to po prostu uwarunkowanie temperamentu, czymś wrodzonym. I nie oznacza, ze coś jest nie tak z taką osobą, ale też nie wskazuje, na to, że zawsze będzie wszystko w porządku. W ostatnim czasie specjaliści badają gównie wrażliwość przetworzenia sensorycznego, a jeśli chcecie coś o tym dowiedzieć się więcej, to koniecznie sięgnięcie po poradnik Agaty Majewskiej.

Poradnik uzmysławia nam jak osoba, a zwłaszcza dziecko wysoko wrażliwe spostrzega świat. Takie osoby bardzo chcą być akceptowane przez otoczenie. Chętnie pomagają innym, często własnym kosztem. Bardzo podoba mi się porównanie takich dzieci do kwiatu orchidei. Dzięki poradnikowi, ci z rodziców, którzy zaobserwowali u swojego dziecka, że czuje bardziej, na pewno będą mogli mu pomóc dzięki zrozumienia tej cechy. Muszę jednak nie tylko zrozumieć jak ich pociecha spostrzega świat i jakie ma wobec niego oczekiwania, ale również zaakceptować ten fakt. Dzieci z wysoką wrażliwością, na pewno wymagają większej naszej uwago.

Poradnik podpowiada jak w ogóle rozpoznać u dziecka tę cechę. Jak rozmawiać z dzieckiem o wysokiej wrażliwości. Czego mu nie mówić. Książka pomaga również przejść proces adaptacji w owym otoczeniu jakim jest przedszkole lub szkoła.

Autorka dość obszernie wyjaśnia metodę kar i nagród i zadaje pytanie czy w ogóle ona ma sens?

Nie znam chyba rodzica, który by chociaż przez chwile nie zastanawiał się nad tym czy robi dla swojego dziecka wystarczająco. Czy potrafi zrozumieć swoje dziecko? Gdy rozpocznie nowy etap w swoim życiu jak np. szkołę, czy będzie akceptowalne przez rówieśników.

Poradnik przybliża nam kim jest wysoko wrażliwe dziecko i jak sobie poradzić z dzieckiem obdarzone tą cechą. Książkę czyta się bardzo szybko. Nie jest gruba i napisana w prosty sposób, zrozumiały myślę, że dla każdego rodzica.

Jeśli macie podejrzenia, że Wasze dziecko czuje bardziej lub jesteście po prostu ciekawi jak wygląda życie takiej osoby i czy można mu pomóc polecam ten poradnik.

Z Agatą mam przyjemność współtworzyć grupy wsparcia (krąg kobiet) dla kobiet wysoko wrażliwych oraz dla kobiet po utracie ciąży.

Znamy się i wciąż poznajemy w naszej współpracy, cenię sobie Agatę za jej profesjonalizm, doświadczenie, empatię, wrażliwość, ciepło, które wzbogacają przestrzenie, które współtworzymy. 

I pewnie mogłabym napisać dużo więcej.

Tym bardziej po lekturze tej książki, która mnie porusza.

Wzięłam książkę Agaty do ręki jako kobieta o wysokiej wrażliwości, mama. Mama 4,5 letniego Tomka, który ma swoje wyzwania, którego wrażliwości z ciekawością i otwartością się przyglądam. Którą każdego dnia poznaję co raz bardziej.

Mamy, która kocha swoje dziecko nad życie, dla której ważne są jego potrzeby, bycie blisko i relacja jaką tworzymy. 

(RELACJA to fundament, którego autorka dotyka w swojej książce)

Mamy, która doświadcza wielu trudności, intensywnie przeżywanych emocji, silnego lęku, głośnego płaczu, bycia w nich całym sobą. Mamy, która czasami jest na rozdrożu, bo niby słyszy swoją intuicję i jednocześnie bywa, że zagłusza ją opiniami innych, oceną innych i na chwilę się gubi.

"Otulająca łagodność jest wtedy, kiedy zatrzymujesz się w codziennym pędzie, żeby na chwilę zamknąć oczy i wypić łyk ciepłej kawy, kiedy bierzesz kąpiel i przedłużasz ją sobie o pięć minut, kiedy czytasz fragment ulubionej książki przed snem, kiedy możesz zadzwonić do koleżanki w trakcie spaceru z dzieckiem i pośmiać się z czegoś, kiedy pozwalasz sobie na przyjemności - kiedy przestajesz sobie ich wreszcie odmawiać. Bo jesteś ważna" /Agata Majewska/

I wiesz jak się czuję po przeczytaniu tej książki?

Spokojna...

Czuję, że wracam do siebie, że wróciłam do domu. Czuję się zaopiekowana, wzmocniona w byciu rodzicem takim jak chcę, jak czuję - a nie takim jak chcą widzieć mnie inni.

Choć w książce nie brakuje ważnych odniesień do aktualnych badań dotyczących wysokiej wrażliwości, czy specjalistów zajmujących się tym tematem, napisana jest lekko, z humorem który zdecydowanie jest mocnym atutem tej książki. Autorka odnosi się do wielu zaufanych specjalistów, do ich doświadczeń i badań jak również do doświadczeń rodziców i dzieci z którymi pracuje na co dzień. Pisze książkę tak, jakby mówiła językiem rodziców i dzieci o wysokiej wrażliwości, jednocześnie z ogromną pokorą, otwartością i ciekawością swojego czytelnika.

Całą historię Agata ubogaca swoim doświadczeniem wysokiej wrażliwości, zahaczając o rodzinę pochodzenia, relacje z mamą oraz relację jaką tworzy ze swoją wysoko wrażliwą córką.

To historia opowiedziana z uważnością, bliskością i zrozumieniem, dlatego nie otrzymasz gotowych rozwiązań, ale zaproszenie do ich wspólnego poszukiwania.

Jestem przekonana, że pytania które stawia autorka otworzą Cię na ekscytujacą podróż wgłąb siebie i bliższego poznania i zrozumienia swojego dziecka.

Po prostu, jeśli temat wysokiej wrażliwości jest Ci bliski to sięgnij po to spotkanie:

"Jak wspierać dzieci wysoko wrażliwe" Agaty Majewskiej.

Dziękuję Agata, że jesteś 

W imieniu swoim i wszystkich wysoko wrażliwych