Jak myśleć o sobie lepiej
Brianna Wiest

Jak myśleć o sobie lepiej. Brianna Wiest

Książkę zaliczamy do kategorii poradniki. Pozycja ta jest genialna.

Sama wiem jakie mam za sobą przejścia i jak musiałam nad nimi pracować. Momentami mam wrażenia, że problemy poruszane w tej pozycji opisują moje życie i daje mi rady jak sobie radzić z niedogodnościami. Książkę polecam czytać wolno i zaznaczać lub notować fragmenty, które są dla nas ważne lub pomocne. Myślę że do tej pozycji będę w przyszłości wracać, ze względu na mądrość i naukę z niej płynące.

Książkę polecam absolutnie każdemu. Musimy pamiętać ze każdy z nas posiada jakąś górę, która warto pokonać i stać się lepszą wersją siebie oraz pokochać siebie w całości.

Dużym plusem pozycji nie jest taka nużąca i nie posiada wiele powtórzeń jak to bywa w innych pozycjach tylko po to aby książka posiadała objętość. Książki w pigułce są bardziej atrakcyjne i więcej wnoszą od zwykłego lania wody.

To mógł być kolejny typowy poradnik o pozytywnym myśleniu. Na szczęście "Jak myśleć o sobie lepiej" Brianny Wiest ma do zaoferowania coś więcej. Jak sam tytuł wskazuje książka skupia się na myśleniu - procesie myślenia, działaniu naszych myśli, naszej świadomości i tego, co możemy zrobić, żeby lepiej siebie traktować. Autorka zwraca uwagę na inteligencję emocjonalną i pokazuje sposoby jak odpowiednio kierować swoimi myślami, aby przyniosły nam ukojenie, siłę czy inne ważne cechy, których będziemy w danym momencie życia potrzebować.

"Wyobraź sobie, że uczucia są jak woda płynąca strumieniami w twoim ciele. Twoje myśli określają, czy strumienie są czyste, czy nie. Czystość strumieni definiuje jakość wody."

Przyznam, że początkowe trzy rozdziały czytało mi się bez polotu. Nie znalazłam tam konkretów, raczej dużo ogólnych informacji.
W większości dotyczą tematu autosabotaży, które sobie robimy np. gdy jesteśmy bardziej świadomi tego, czego nie chcemy, niż tego, czego chcemy. Te rozdziały mają na celu pokazać jak z autosabotażu przejść do świadomej samokontroli oraz jak interpretować negatywne emocje: złość, smutek, poczucie winy, zakłopotanie, zazdrość, urazę czy strach. Jest to jednak wstęp, który trzeba poznać.

Dalsze rozdziały, czyli 4,5,6 i 7 to coś wspaniałego! Bardzo do mnie trafiły. Szczególnie rozdział 5 okazał się dla mnie przełomowy bo dotyczy uwolnienia się od przeszłości. Ten rozdział ma nam pomóc pozbyć się dawnych przyzwyczajeń ale to tylko cząstka tego, co Brianna tam zaprezentowała.

Autorka proponuje różne ćwiczenia, gdzie największe wrażenie zrobiła na mnie symulacja rozmowy najpierw z młodszą wersją siebie z przeszłości, potem z przyszłą wersją siebie. Oprócz tego, znalazłam w tej książce mnóstwo ciekawych pytań skłaniających do głębszej refleksji np. Co zrobiłbyś ze swoim życiem gdyby media społecznościowe nie istniały?
Dowiedziałam się o różnicach w kontrolowaniu emocji a tłumieniu ich. By na końcu przeczytać o uzdrowieniu i chcieć do tego dążyć.

Ten poradnik to taka mądra, wartościowa lektura. Do przeczytania w gorszy dzień lub przy złym humorze. Podnosi na duchu. Napisana jest w bardzo życzliwy, troskliwy sposób, jakby mówił do nas ktoś nam bliski. Serdecznie polecam.

Dużo osób ma problemy z samooceną, a jak wiadomo to zjawisko prowadzi do wielu innych problemów. Nie dość, że nie jesteśmy wtedy pewni siebie, źle się czujemy w swoim towarzystwie, to jeszcze prowadzić to może do depresji czy różnych zaburzeń. Ta książka pokażę Wam jak pokochać ludzi, a w tym oczywiście samego siebie! Autorka mocno skupia się tutaj na autosabotażu oraz afirmacji. Dużo mamy również o sposobach na poradzenie sobie z ciężką przeszłości czy też o tym czym jest inteligencja emocjonalna.

Co ważne całość jest lekko i przystępnie napisana, a autorka wydała również wiele innych poradników, które zyskały bardzo dobre opinie i sprzedały się w milionach egzemplarzy. Zdecydowanie zna się na rzeczy i od razu to widać! Oczywiście, ta książka nie zmieni naszego myślenia. Na to nie ma jednego złotego środka, ale na pewno pokaże nam drogę, którą powinniśmy podążać. Polecam!

,, Musisz pokazać sam sobie, że możesz znaleźć ukojenie na wiele sposobów zdecydowanie skuteczniejszych niż niezdrowe jedzenie i że są lepsze metody nawiązywania kontaktów z ludźmi niż negatywne nastawienie ".
,, Jesteśmy zaprogramowani tak, aby szukać tego, czego już doświadczyliśmy. Nawet jeśli wydaje nam się, że gonimy za szczęściem, w rzeczywistości próbujemy znaleźć to, do czego jesteśmy najbardziej przyzwyczajeni ".

Czytając tą książkę mam ochotę zanegować stwierdzenie poradnika, a przyodziać mu nowe ,,Naucznik ". Wiem, że takiego słowa nie ma, ale nic nie poradzę na to, że tak postrzegam ją jako całość. W poradnikach bowiem czytamy o radach, które ktoś nam sugeruje. Tutaj jednak książka uczy nas jak pokochać siebie, swoje poglądy i jak nie bać się iść spełniać marzenia. Do tej pory inaczej postrzegałam szczęście. Sądziłam, że tylko niektóre sytuacje je powodują, a tym samym żyłam wciąż w tym samym czasie. Nasz organizm przyzwyczaił się do pewnych sytuacji i daje nam przypomnienie, że to wtedy to odczuwaliśmy. Obierając sobie za cel, tu podam przykład, stanie się pisarzem, wciąż boimy się, że do tego etapu nie dojdziemy. Stając się recenzentką, odczuwamy ogromne szczęście i nie chce się by to się zmieniło. Jeśli jednak myślimy o tym, by zacząć pisać samemu książki, masz organizm musiałby przekroczyć strefę komfortu, co wywołuje w nim niepokój. Nie lubimy być niepokojeni, więc automatycznie chcemy powrócić do punku w którym odczuwaliśmy szczęście, czyli cofamy się w swoich zamiarach wciąż tak naprawdę stojąc w miejscu. Nie zdajemy sobie jednak sprawy z tego, że po niepokoju naszego organizmu przyszłoby przyzwyczajenie, czyli akceptacja tego, kim naprawdę chcemy być. To my sami siebie ograniczamy. ,, Naucznik" uczy nas jak dojść do obranego przez nas celu, jak stać się lepszym człowiekiem, jak widzieć to, co jest w nas dobre. Do tego napisana bardzo prostym i przejrzystym stylem. Bardzo ciepło ją i wiem, że te lekcje już mnie zmieniły. Teraz przynajmniej nie boję się iść w kierunku marzeń:-)))

,,Nowy Rok, nowa/y ja", wielu z nas wchodzi w 2023 r. z listą postanowień. Jedni mają listę z kilkudziesięcioma punktami, u innych to tylko trzy-cztery punkty, inni mają tylko jeden. Niezależnie od ilości punktów na liście, na koniec roku, zazwyczaj okazuje się, że nie udało nam się wytrwać w noworocznych postanowieniach. Brianna Wiest, w swoim poradniku ,,Jak myśleć o sobie lepiej", przekonuje, że wielu z nas sabotuje siebie, bo nie chce niczego w swoim życiu zmieniać. Boimy się być szczęśliwymi, boimy się bycia ocenianymi, boimy się zmian. Autosabotaż to znana metoda, aby utrzymać status quo, bo to przecież okoliczności, a nie my sami, sprawiły, że stoimy w miejscu.

Praca nad sobą to ciężka praca, praca, którą warto wykonać.

,,Musisz sięgnąć po swoje. Twój własny proces uzdrowienia wywrze niewidzialny efekt domina na całe otoczenie. Jeśli chcemy zmieniać świat, najpierw musimy zmienić siebie. Jeśli chcemy wspiąć się na najwyższą górę, musimy zmienić sposób, w jaki dotrzemy na miejsce. Gdy osiągniesz szczyt - cokolwiek to jest - spojrzysz na wszystko z perspektywy czasu i będziesz wiedział, że każdy krok był tego wart."

,,Jak myśleć o sobie lepiej" to lekko mylący tytuł, poradnik bardziej skupia się na zmianie myślenia i dążeniu do celów, niż na postrzeganiu siebie. Na niezamartwianiu się o błahe rzeczy, o niesabotowaniu siebie, o nieprzejmowaniu się ludzkim gadaniem. Moja babcia zawsze mówiła ,,człowiek się rodzi, ludzie gadają, człowiek umiera, ludzie gadają. Ludzie zawsze będą gadać."

Jeśli chcecie poznać mechanizmy, które powstrzymują was od osiągnięcia swoich celów, to ta pozycja pomoże wam odkryć niektóre z nich, a przynajmniej skłoni was do przemyśleń. Całą resztę pracy, będziecie musieli wykonać sami. Życzę wam wytrwałości w dążeniu do celu i osiągnięcia swojego szczytu!

Jak myśleć o sobie lepiej to górujący nad innymi poradnik. Tyle i aż tyle. Nie jestem fanką tego typu literatury, szerokim łukiem omijam wszelkie poradniki, chyba że dotyczą one sprzątania czy organizacji przestrzeni domowej jak te od Małgorzaty Rozenek - Majdan, Uli Chincz, czy najpopularniejszej ostatnimi czasy - Agnieszki Witkowskiej, znanej jako Architekt Porządku.

Kilka lat toksycznych relacji odbiło się jednak na mnie na tyle, że moje poczucie własnej wartości jest mniejsze 0. Od jakiegoś czasu jest lepiej, choć wciąż zdarzają mi się chwile zwątpienia, zwłaszcza gdy nie wszystko idzie po mojej myśli. Dlatego też zdecydowałam się na lekturę poradnika Brianny Wiest.

"Głównym celem każdego człowieka jest rozwój. Widzimy to w każdej sferze życia. Gatunki się rozmnażają, DNA ewoluuje w celu wyeliminowania pewnych nici i rozwinięcia nowych, a granice wszechświata rozszerzają się w nieskończoność. Analogicznie zdolność do odczuwania głębi i piękna życia może się rozszerzać w nieskończoność w naszym wnętrzu, o ile będziemy w stanie rozwiązywać problemy i postrzegać je jako katalizatory. Lasy potrzebują do tego pożarów, wulkany erupcji, gwiazdy zapadania się, a ludzie często nie mają innego wyboru jak tylko brać sprawy w swoje ręce."

Nie ocenię tej książki z punktu widzenia psychologa, nie powiem czy stwierdzenia w niej zawarte są prawdziwe i oparte na rzetelnych źródłach. Mogę natomiast śmiało stwierdzić, że jest to bardzo wartościowa lektura, która otwiera szufladkę za szufladką, aż człowiek dociera do wniosku, że ma w głowie pokaźną, starą, zakurzoną i zamkniętą komodę.

Nie powiem, że po przeczytaniu tych niespełna 300 stron doznałam olśnienia i przewartościowałam swoje życie. Nie wierzę w takie cuda. Skłamałabym jednak, gdybym napisała, że Brianna Wiest swoją książką absolutnie nic nie wniosła do mojego życia, bo wniosła.

Myślę, że niektóre wnioski są zbyt osobiste żeby o nich pisać, pozostawię je więc dla siebie, ale na przykład odkryłam, że od lat przeprowadzam na sobie autosabotaż.

"Nie ma sensu próbować bo i tak mi się nie uda."

Moje niemalże motto życiowe.

Ciekawa jestem do jakich wniosków Wy dojdziecie po tej lekturze. Co jest Waszą górą?