Dla każdego człowieka istotne jest co innego. Dla Hansa Frambacha są to zbrodnie nazistowskie; źródło jego cierpień, odkąd sięga pamięcią. Z tego właśnie powodu postanowił zostać archiwistą w Instytucie Zarządzania Przeszłością; teraz jednak uważa, że już najwyższa pora zmienić pracę.
Także jego przyjaciółka Graziela nie radzi sobie z historią Niemiec. Zmienia się to jednak, gdy poznaje mężczyznę, który jej pożąda. Od tej chwili istotne jest dla niej tylko to, co zamyka się w cielesnym kontakcie dwóch płci; choć z czasem zaczyna wątpić w słuszność tej koncepcji.
Czy za wszystko można jednak obarczać winą narodowy socjalizm? Być może Hans i Graziela są tak dziwaczni, ponieważ nie potrafią być szczęśliwi, po prostu. Tylko oni bowiem upatrują swych nieszczęść w nazizmie, nie w losie.
Iris Hanika pokazuje w swojej powieści, jak mocno tkwimy w szponach zbrodni nazistowskich, zwracając jednocześnie uwagę na absurdy, do jakich prowadzi profesjonalizacja oddawania czci. Istotna przy tym okazuje się nasza całkowita bezradność w obliczu historii.
Wydawnictwo: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Data wydania: 2014-10-17
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 144