Inwazja
Wojciech Miłoszewski

Cóż ta książka, to zdecydowanie nie moja bajka. Zaczyna się ciekawie, ale dalej coraz gorzej. Mnóstwo przekleństw, zbędnych szczegółów sprzętu wojskowego, zakończenie też nie zachęca do sięgnięcia po dalszy ciąg. Strasznie zmarnowany potencjał tematu inwazji Rosji na Polskę, stosunków międzynarodowych i polityki krajowej (miejscami nawet się uśmiałam). Książkę ratuje ciekawy zarys postaci, wrzuconych w wir wojny. Jedno jest pewne, po tej lekturze inaczej patrzę na Katowice, gdy przemierzam ulice miasta.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czujecie się bezpiecznie w naszym kraju? Zastanawialiście kiedyś, jakbyście się czuli, gdyby przyszło Wam żyć podczas ostatniej wojny?Albo jak wyglądałaby wojna w dzisiejszych czasach w Waszych miastach? Wystarczyła iskra, by od zawsze napięte stosunki między Polską a Rosją zmieniły się w inwazję na nasz kraj. Każdy próbował odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Michał próbował wraz z rodziną przedostać się z Katowic do centrum Polski. Danuta pomagała ojcu w jego coraz bardziej podejrzanych interesach. Roman starał się być jak najlepszym dowódcą dla swoich żołnierzy. Tymczasem wróg nieustannie napierał na Polskę... Wojtek Miłoszewski (tak, tak, brat Zygmunta) przedstawił niepokojącą wizję Polski, Europy i reszty świata. Obnażył słabości polskiej polityki, bezlitośnie i odważnie kpiąc z ludzi, którzy aktualnie nami rządzą. Choć wyolbrzymiał wady, udało mu się uchwycić cechy charakterystyczne naszego narodu, tę dumę podszytą kompleksami, która sprawia, że chcemy uchodzić za lepszych od innych nacji. Świat przedstawiony w książce wydawał się niezwykle realny, a przedstawiony scenariusz bardzo prawdopodobny i jestem skłonna uwierzyć, że historia mogłaby się potoczyć w ten sposób. W wojennej powieści, wśród ludności przerażonej atakiem, głodem i brakiem zasięgu w telefonie, nie mogło zabraknąć prawdziwego bohatera, dającego nadzieję na pokonanie wroga. Porucznik Roman Gurski zdawał się mieć wprost niewiarygodne szczęście, mimo niesprzyjających warunków i wielu niebezpieczeństw, niczym heros ze wszystkich potyczek wychodził niepokonany. Jak czterej pancerni (i pies) potrafił wyjątkowym sprytem i szczyptą szczęścia zadać nieprzyjacielowi poważne straty. Michał był nauczycielem, teraz szukał pracy i zastanawiał się, jak utrzyma rodzinę, za co zapłaci kolejną ratę kredytu za mieszkanie. Problemy codziennego życia nagle przestały mieć znaczenie, gdy nalot na Katowice zniszczył część miasta. Od tej pory zmieniła się perspektywa, z jaką patrzył na świat, zaczęły się liczyć podstawowe potrzeby: zjeść, przespać się, przeżyć. Odkrywał, że nowa rzeczywistość zmienia jego charakter, że to, co kiedyś nie przeszłoby mu przez myśl, stało się nową potrzebą. Ludzie dobrzy odkrywali swoje ciemne strony. Ludzie źli stawali się jeszcze gorsi. Niektórzy chcieli po prostu przeżyć, inni wzbogacić się na tym podstawowym pragnieniu. Czy koniec wojny przyniesie z powrotem stary porządek, czy może zmiany, które zaszły w społeczeństwie, są już nieodwracalne? Mimo tej katastroficznej wizji, autorowi udało się zachować lekkie pióro i oprócz wstrząsających wydarzeń, wprowadził trochę humoru i stworzył niezwykle interesującą historię obnażającą najlepsze i najgorsze cechy ludzkich charakterów. Wojtek Miłoszewski lepiej niż brat trafił w mój literacki gust, zaskoczył mnie tym, jak potoczyła się ta historia, miałam nadzieję na inne rozwiązanie, choć przyznaję, że wizja autora okazała się bardziej spójna. ,,Inwazja" powinna być przestrogą, przypomnieniem, że pokój nie jest nam dany raz na zawsze, a poczucie bezpieczeństwa być może jest tylko iluzją.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Inwazja" to powieść wypełniona wojskowymi akcjami, walkami, bólem i przemocą. To brutalne zderzenie z cierpieniem, które niesie ze sobą wojna. Daje do myślenia. Obserwujemy to, jak wojna zmienia ludzi, jednych zmusza do pomocy, a innych zamienia w bezwzględne bestie. Co zrobimy jeśli faktycznie zostaniemy zaatakowani? Jak zachowają się inne państwa?

Nieszczęśliwie zakochany porucznik Roman, mąż i ojciec Michał, którego rodzina zmaga się z dużymi problemami finansowymi oraz singielka Danuta, mieszkająca z bezwzględnym ojcem, którego się bardzo boi. Zwykli ludzie, zwykłe codzienne problemy, które nagle przerywa woja. W jednej chwili to, co jeszcze niedawno spędzało sen z powiek przestaje być ważne, ponieważ prawdziwe problemy dopiero nadchodzą.

Rosja już zdobyła Ukrainę. Teraz weszła na ziemie polskie.. Trochę przerażające jest to, ponieważ książka powstała kilka lat temu.

 

Do mnie książka jednak nie do końca trafiła. Nie znam się na sprzęcie wojskowym, nazwach jednostek. Być może ktoś, kto ma o tym jakieś pojęcie lepiej wczułby się w fabułę? Ale to chyba nie tylko to sprawiło, że jakoś nie zaiskrzyło. Poza opisami walk, są tu także inne wątki. Jest ucieczka z rodziną, jest romans, zakochanie się, jest głód i rozpaczliwa walka o przetrwanie. Wszystko jednak napisane tak jakoś bez emocji. Pomysł na książkę fajny, choć przerażający, jednak wykonanie gorsze. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka zdecydowanie nie w moim klimacie. Ale wbrew samej mnie z każdym rozdziałem zaczęło wciągać mnie coraz bardziej. A dlaczego? 

Putin właśnie zajął w całości Ukrainę i rozpoczął inwazję na Polskę. Przypomina to coś? Książka przedstawia losy trzech różnych osób. Każda z nich jest inna, kieruje się innymi wartościami. I każdą z nich zmieniają wojenne warunki. 

Roman, Danuta, Michał... Każde z nich staje przed trudnym wyborem. Każda decyzja jest zła. I co z Polską? Czy znajdzie się ktoś, kto zechce w dzisiejszych czasach walczyć za ojczyznę? 

Książka mnie trochę przeraża. Z racji tego, że gakby autor przewidział przyszłość. A dwa to to, jaki obraz ludzi pokazuje. Czy naprawdę tacy jesteśmy? Myślę, że chyba sięgnę pi kolejny to. Bo "Inwazja" jest pierwszym tomem serii "wojna.pl".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Moje pierwsze spotkanie z Panem Miłoszewskim ale Wojtkiem ;) podobało mi się, dobrze się czytało, a co do samej historii, to delikatnie mną wstrząsnęła - jestem odporna na wszelkiego rodzaju mocne sceny ale gdzieś z tyłu głowy miałam przeczucie "a co by było gdyby..". Opowieść o tym jak człowiek potrafi się zmienić w obliczu trudnej sytuacji i niekomfortowych warunków, dosłownie sytuacji walki o życie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jedna z lepszych książek miałem okazję przeczytać. Długo sie za nią zabierałem, ale jak się okazało moje obawy były bezpodstawne. Autor pisze w taki sposób, że czytelnik wraca po więcej. Samo przeniesienie do roku 2017 jest niczym przeniesienie do alternatywnej rzeczywistości, która potencjalnie mogłaby mieć miejsce. Zarówno wtedy jak i dzisiaj Europa jest jedna wielką niewiadomą. Dlatego przedstawione historie sa tak realne i tak mocno oddziaływują na naszą świadomość.

 

Wileu z nas zna osobę, która może służyć Polsce jak np. marynarz, policjant, żołnierz, a więc można odnaleźć w nurkującym komandosie, cechy znane u innych osób. A w życiu mijamy osoby, które walczą z codziennością i próbują wiązać koniec z końcem, niczym jeden z bohaterów - ojciec rodziny z problemem kredytu hipotecznego. Wielokrotnie faszerowani jesteśmy informacjami o idealnym życiu celebrytów, gwiazd, czy biznesmenów. Zapominamy przy tym, że za sukcesami mogą kryć się rodzinne tragedie jak u bezkompromisowej bizneswoman z "Inwazji".

 

Wszystko to w zgrabnym połączeniu dało ksiażkę, po którą warto sięgać.Niepewność, starch, miłość, walka o przetrwanie powodują, że zwyczajni ludzie stają sie bohaterami na miarę swoich czasów. Bohaterami codziennego życia oraz pogrążonego w wojenie kraju.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)