II wojna światowa Polaków w 100 przedmiotach
Przemysław Słowiński, Teresa Kowalik

Całkiem dobra książka, w której znalazłam mnóstwo ciekawostek i mało znanych (przynajmniej dla mnie) faktów dotyczących II wojny światowej. Nie wiedziałam, że w centrum Warszawy był obóz koncentracyjny, którego żadne zdjęcie się nie zachowało, więc to jak wyglądał znamy tylko z opowieści więźniów, a mogło tam ponieść śmierć nawet 200 tys. osób. Inną ciekawą rzeczą, którą się dowiedziałam z tej książki jest to, że Prezydent Roosevelt, ten który nas sprzedał Stalinowi ma swój pomnik w Zabrzu, natomiast bohater wojenny generał Maczek praktycznie nie doczekał się żadnego upamiętnienia w naszym kraju. Zaciekawiła mnie również historia Jana Wedla, który pomógł wielu osobom w czasie okupacji i Powstania Warszawskiego, a po wojnie fabryka została mu zabrana i jeden z najbogatszych przed wojną Polaków zmarł w skrajnej nędzy, a najsmutniejsze jest to, że obecnie właścicielem Wedla jest japoński koncern spożywczy.

Zdecydowanie warta przeczytania książka. Polecam.

O drugiej wojnie światowej powstało już wiele książek i z pewnością w bliższej i dalszej przyszłości powstanie jeszcze więcej. Druga wojna światowa to temat rzeka, który z pewnością nigdy do końca nie zostanie poznany. Jednak to nie znaczy, że nie należy się starać by poznać go jak najlepiej. Jedną z takich lektur, które mogą przybliżyć ten niełatwy temat dla naszego narodu jest właśnie II wojna światowa Polaków w100 przedmiotach. Książka ta o ostatniej wojnie opowiada w nietypowy sposób- poprzez rzeczy, które towarzyszyły Polakom w latach wojny okupacji i miejsca, w których doszło do jakiś ważnych zdarzeń. Wśród (nie)zwykłych rzeczy, które są punktem do opowiedzenia danej historii są m.in. enigma, karabin przeciwpancerny wz 35, orzeł w czapce wojskowej, kartki na żywność, młynarki, prasa, bilet do kina, kenkarta, wlepka, oficerki, list z oflagu, bydlęce wagony, barak w Auschwitz, pepesza, siekiera, czekolada Wedla, srebrna zastawa stołowa. Są też miejsca: warszawski arsenał, Knajpa za Kotarą, Kamienica przy Spiskiej 14 w Warszawie,  most Kierbedzia, Gmach PAST-y, pałac w Liwadii. Oczywiście tych rzeczy i miejsc jest 100, a więc można poznać sporo historii związanych z konkretną rzeczą lub miejscem.
Kiedy sięgnęłam po tę książkę byłam miło zaskoczona tym co znalazłam w środku. Rzecz. Zwykła rzecz, na którą często nikt zwraca się uwagi stała się motorem do opowiedzenia historii znanych i nieznanych.
Często rzeczy po prostu są. I przy konkretnym wydarzeniu czy ciągu wydarzeń nikt nie myśli o czymś takim prozaicznym jak rzecz. Tymczasem jak się okazuje one też są ważne. Każda z nich może opowiedzieć swoją historię...
Dla mnie ta książka to nowe spojrzenie na naszą historię. To poznawanie jej, nie przez konkretne wydarzenia czy postaci, ale rzeczy. Może nie wszystkie były używane codziennie przez rzesze Polaków, ale wszystkie odbiły swoje piętno na naszej historii.
A czy my współcześni czy zdajemy sobie sprawę, że rzeczy, które nas otaczają są częścią historii? Niekoniecznie. A jakimi rzeczami codziennego użytku za sto czy dwieście lat ktoś zdefiniuje nasze czasy? Zastanawialiście się nad tym? Ja do tej pory niekoniecznie. Ta książka wszystko zmieniła.
II wojna światowa Polaków w100 przedmiotach jest nowatorskim i dość ciekawym pomysłem na przedstawienie historii Polski. I chociaż przedstawione rzeczy zostały wybrane w sposób subiektywny nie można narzekać- autorzy starali się przedstawić rzeczy, które tyczyły się Polaków rozrzuconych w różnych miejscach naszego globu. Mi taki sposób przedstawienia historii przypadł do gustu. I jeśli ktoś nie boi się nietypowego przedstawienia historii powinien po tę książkę sięgnąć.