Hrabia. Karmannyj wor
Robert Gałka

Coraz częściej sięgam po debiuty literackie i coraz częściej mnie one zaskakują. Sięgając po Hrabiego zastanawiałam się, czego mogę się spodziewać, czy lektura przypadnie mi do gustu i czy będzie napisana na takim samym poziomie co Skazaniec. Jak myślicie, czy Hrabia podołał moim wymaganiom?

Henryk Duszański to dobry chłopak, który, wie co to ciężka praca i się jej nie boi. Pomaga swemu ojcu na gospodarce i zna się na koniach jak mało kto. Pewnego dnia jednak staje się świadkiem kradzieży, co całkowicie odmienia jego życie. Od tego dnia wkracza w świat, w którym nikt nie przestrzega panujących zasad, a którym rządzi pieniądz. Zostaje wciągnięty w naukę kradzieży kieszonkowych i włamań. Czy rządza zdobywania łatwego łupu i pieniędzy nie zgubi go po drodze? Czy to dobry świat dla ludzi takich jak on?

"Wróciłem do obrządku, pogrążając się w myślach. Zdawało mi się, że złapałem Pana Boga za nogi. We współpracy z doliniarzami pokładałem swoją przyszłość. Łatwy pieniądz, bez wyrzeczeń i ciężkiej pracy. Forsa sama chodzi po targu, wystarczy wiedzieć jak sięgnąć. Nie dla mnie godziny ciężkiej pracy, noszenie worów i pilnowanie cudzego dobytku. Nie będę więcej uzależniony od widzimisię gospodarzy i chłopów, którzy bywało, wypłacali mi sążnistego kopniaka zamiast obiecanej gotówki. Będę pracował z prima złodziejami, najlepszymi w swoim fachu."

Cóż, muszę przyznać, iż jestem pełna podziwu dla Roberta Gałki i jego stylu. Niezwykle barwny język, do tego wprowadzone słowa gwary oraz języka hebrajskiego i rosyjskiego czynią tę powieść jeszcze lepszą. Przyznam, że wielu słów nie rozumiałam, ale w książce z tyłu znajdziecie słownik, dzięki czemu bez problemu wszystko stanie się dla Was jasne i przejrzyste. Autor w pełni oddał swojej powieści klimat, w jakim została osadzona. Zabiera nas w świat, w którym nie ważne kim się jest, ale ważne ile potrafi się ukraść drugiemu człowiekowi. Brutalna rzeczywistość tej przestępczości doprowadza do tego, że chewra (grupa przestępcza) ograbia z majętności wszystkich tych, którzy posiadają jakieś bogactwa. Wartkie dialogi tak wciągają czytelnika w świat powieści, że nawet nie spostrzeże się, kiedy znajdzie się na ostatniej stronie. Doskonała kreacja bohaterów, których poznajemy od podszewki. Każdy z nich w świecie przestępczości posiada swoją ksywę, aby nie był rozpoznawalny. I tak nasz Henryk przyodziewa przydomek Hrabia. W powieści widać wiele zaangażowania autora, który dopracował każdy szczegół co do joty.

Zastanawialiście się kiedyś jak łatwo przejść z jasnej strony na tę ciemną? Możliwość łatwego zarobku, bez zbytniego wysiłku nic tylko zachęca prawda? Człowiek szybko się uczy, wie jak podejść daną osobę i pozbyć ją tego, co dla niej najcenniejsze. Ale co zrobić w momencie, kiedy potknie się mu noga? Czy znajdzie się dla niego wtedy jakieś wyjście z tej sytuacji?

Robert Gałka w swojej powieści zabiera nas w świat złodziejaszków. To świat, w którym człowiek jest tyle wart, ile ukradnie drugiemu. Tutaj nie liczy się normalna praca, ale to do jakiej grupy należysz i ile zdołasz ukraść. Rozpoznawanie terenu, obmyślanie planu działania i obserwowanie potencjonalnego przedmiotu kolejnego skoku występuje tutaj na porządku dziennym. Czasem wystarczy spryt, innym razem podstęp i człowiek ma wszystko pod kontrolą. Wydaje mu się, że jest w stanie dokonać niemożliwego. Ale prawda jest taka, że uczy się całe życie. Doskonale mamy to przedstawione na podstawie Hrabiego, który uczy się od postaw, niejednokrotnie popełniając błędy, które w tym świecie nie mogą być dopuszczalne. Jeden poważny błąd, a może skończyć się to pobytem w więzieniu. A złodziejaszkom nie o to przecież chodzi, żeby wpaść, ale żeby dorobić się jak najprostszą metodą i jak najszybszą.

"Raz się żyje, raz się zdycha, dzisiaj luksus, jutro kicha. Złodziejski los, złodziejska dola bracie."

Jeśli takie debiuty jak ten, mają pojawiać się na rynku wydawniczym jak najczęściej, to ja jestem za. Widać rzetelną pracę autora włożoną w swoją pracę. Dopracowane szczegóły, postacie z charakterem i język, który zasługuje na uznanie. Z niecierpliwością oczekuję kolejnego tomu, gdyż poczynania Hrabiego tak mnie wciągnęły, że już bym chciała poznać dalsze losy.

"Hrabia. Karmannyj wor" to doskonały debiut, który wciągnie nas w świat, w którym kradzież ma wielkie znaczenie. Wierzcie mi, że jak już zaczniecie czytać, nie będziecie mogli się oderwać. Wartka akcja, ciekawi bohaterowie i barwny język, tego się tutaj spodziewajcie. Polecam i zachęcam do przeczytania!

'' Twarde łapy ma cham od pługa , fachowiec rączki zadbane jak panienka ze stancji powinien mieć , inaczej karmana nie zdoisz , co najwyżej możesz koniowi śniadanie z wozu sprzątnąć ''

Henio Duszański , młodziutkie chłopię , pacholę niemal jeszcze , włóczy się po targu w Staszowie . To komuś konia popilnuje , to starozakonnym towar do kantoru odniesie i zawsze jakaś moneta wpadnie . Matka naszego młokosa odumarła go już , a ojciec , mimo iż porządny i pracowity człowiek , nijak nie potrafi pogodzić się z jej śmiercią i coraz częściej zagląda do przysłowiowego kieliszka . Heniek opowiada nam czytelnikom , jako narrator , swoją historię . Skąd ksywa '' Hrabia '' się wzięła i do niego przylgnęła już na całe jego krótkie życie , jak uczył się złodziejskiego fachu . Te fragmenty to bardzo dokładny instruktarz , który mimo upływu lat niewiele się zestarzał . Wszak ludzie wciąż noszą przy sobie coś czego raczej nie chcieli by stracić czy zgubić . Manekin z dzwoneczkami zagościł nawet w moim śnie pewnej nocy . A to pewnie dlatego że książka jest napisana bardzo plastycznie , bardzo wyraziście i klarownie . Jest bardzo łatwa do wyobrażenia sobie opisywanych postaci , czy rzeczy . Język cudny , dialogi grypserą , wtręty rosyjskie . Wszak rzecz dzieje się w czasach i na terenie ówczesnego zaboru rosyjskiego . Oczywiście prócz nauki złodziejskiego fachu , Heniek jest nastolatkiem , a w tym wieku pewne rzeczy zachodzą po raz pierwszy . Jak Heniek pierwszy raz się upił , mnie też bolała głowa , kiedy na drugi dzień miał '' suszaka '' i taki był uroczy i zdezorientowany , kiedy zauważył że przy wspomnieniu pewnej kobiety robi mu się gorąco i rumieniec mu na poliki wypływa . Po prostu nie daje się go nie polubić . Cała książka okraszona specyficznym , czasem cwaniackim humorem . Spostrzeżenia typu '' Z noszenia paczek nawet na kieliszek chleba nie zarobisz '' , sypią się jak z rękawa . Mimo że w złodziejskim światku jesteś wart tyle co ukradniesz , to jednak i tam obowiązują pewne żelazne zasady ('' ani my ciebie , ani ty nas '') i nawet czasem można się przyjaźnić . Reasumując , książka jest bardzo dobra i sama się czyta , więc z chęcią przeczytam kolejny tom historii o Henryku Duszańskim vel Harabim . A wiem że będzie przynajmniej jeszcze jeden tom , bo tak wynika z zakończenia pierwszego , a po drugie sam autor na niedawno zakończonych Śląskich Targach Książki w Katowicach , mi to obiecał :) 

A póki co , z fartem panie i panowie Blatni , a wrogom na pohybel . ?