Grzeczne dziewczynki idą do nieba, niegrzeczne idą tam, gdzie chcą
Ehrhardt Ute

Dzisiaj kobiety już nie chcą być tylko grzeczne. (s. 11)

Ile razy w dzieciństwie słyszałaś: ,,Jesteś grzeczną dziewczynką"; ,,Zachowuj się grzecznie", ,,Bądź grzeczna"? Od dziewczynek oczekuje się, by wyrosły na miłe, uprzejme, uległe, skromne, wyrozumiałe i spełniały oczekiwania innych. A co z planami, marzeniami, życiem pań? I tu pojawia się książka "Grzeczne dziewczynki idą do nieba, niegrzeczne idą tam, gdzie chcą" Ute Ehrhardt. ?

W swej książce autorka opisuje sposoby na przejście od pokornej rezygnacji do pogodnej i spokojnej pewności siebie oraz usunięcia sprzeczności między skutecznym działaniem dla siebie a dobrymi stosunkami z otoczeniem. Zamieszcza przykłady z życia, czasem przytacza wyniki badań. Opowiada o grzecznych kobietach i ich życiowych porażkach. Jednocześnie punktuje i odziera ze złudzeń, obala mity, demaskuje stereotypy, które nadal są powielane. Jak ogromna jest siła stereotypów i schematyzmów wpajanych dziewczynkom przez dorosłych - choćby zabawy lalką. Nie zdawałam sobie sprawy o roli uśmiechu w podporządkowaniu się. Szczerze i bez owijania w bawełnę psycholożka uświadamia czytelniczkom kobiece pułapki myślenia, przypasowania się innym - partnerowi, szefowi, koleżankom.

Autorka omawia przypadek, pokazuje, w którym momencie bohaterka jej historii popełniła błąd oraz ukazuje jej tok myślenia i działania, drogę do rezygnacji z siebie. Lecz nie zostawia kobiet samych. Daje wskazówki, jak mogą się zmienić, przestać być grzeczne, wyrażać złość i zdenerwowanie oraz własne zdanie, umieć ,,sprzedać" siebie w pracy o ile... kobiety zdecydują się na zmiany w swoim życiu.  Pierwszy krok muszą zrobić same. I tu Ute Ehrhardt podkreśla rolę SIŁY jako umiejętności podejmowania decyzji i działania oraz WYRZECZENIE jako największy grzech kobiet. Podaje strategie, m.in. odkrywania własnej wartości, pamiętania o swoich potrzebach, nauczenia się mówienia NIE.

Konieczne treningi kobiecości, kobiecy los, kobiecy tok myślenia, schematy ról wpajane kobietom od pokoleń, tkwienie w mitach, kobiecy styl kierowania ludźmi, brak rzeczywistej samodzielności (formalnie mają te same prawa co mężczyźni) o tym wszystkim jest mowa w tym poradniku. Inspiracją mogą się stać znane kobiety, które autorka przywołuje w ostatnim rozdziale - Florence Nightingale, Golda Meir, Coco Chanel, Sabine Christiansen. Psycholożka wymienia kilkanaście cech, które łączą te panie. Można je nieco przeredagować i powtarzać jak mantrę, która pomoże kobiecie stać się niegrzeczną.

Po lekturze wiem jedno - skłania do refleksji nad swoim myśleniem, zachowaniem, działaniem. Daje motywację. Inspiruje do zmian. Nakłania do zawalczenia o siebie i poczucie własnej wartości. To ważna lektura dla współczesnych kobiet dążących do niezależności, sukcesu i partnerskich relacji.