Gry i zabawy z dawnych lat
Katarzyna Piętka

Sięgając po "Gry i zabawy z dawnych lat" nie musimy się obawiać, że nasza pamięć nie jest już doskonała, bowiem do każdej opisanej tutaj gry znajdziemy szczegółowy opis (co kto ma robić), tekst wierszyków czy rymowanek, które trzeba wypowiadać, strzałki oraz ilustracje obrazujące graficzną stronę zabawy. Wszelakie gry i zabawy wymagają od dziecka sprawności fizycznej, ale również ćwiczą pamięć, koncentrację, cierpliwość. Kształtują w dziecku nawiązywanie relacji z innymi, współpracowanie w grupie, umiejętność przyjmowania porażki. W zabawach ruchowych można zaś przede wszystkim spalić energię. Książka przypomniała mi radosne i beztroskie chwile bycia dzieckiem. Wiele opisanych tu rozrywek znałam i często je wykorzystywałam. Wciąż pamiętam jak podczas nauki w liceum w kieszeni dżinsów wciąż nosiłam resztki liści lub zasuszoną koniczynę do Gry w zielone. Jednak są tu również takie gry, o których słyszę po raz pierwszy... Może pochodzą z innego regionu kraju? W każdej z wymienionych wcześniej kategorii autorka proponuje więcej zabaw, nie wymieniłam tutaj wszystkich. Z uwagi na szeroki wachlarz propozycji jest to pozycja idealna dla przedszkoli, świetlic, wychowawców kolonii, ale również znakomicie sprawdzi się w domu... Zwłaszcza w nadchodzącym okresie, gdzie deszczowa czy mroźna pogoda dość mocno ograniczy czas, jaki dzieci mogą spędzać na świeżym powietrzu. Polecam! całość recenzji: https://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2016/09/katarzyna-pietka-gry-i-zabawy-z-dawnych.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

DOBRA ZABAWA NIE PRZEMIJA Każde czasy mają swoją specyfikę. Te, w których żyjemy obecnie stanowią okres, w którym szara codzienność nierozerwalnie spleciona jest z techniczno-cyfrowymi gadżetami. Na dobre zniknęła telewizja analogowa, zastąpiona przez jej cyfrową, młodszą siostrę, komputeryzacja dosięgnęła niemal wszystkich sfer życia, a o grach i zabawach najczęściej myśli się w kontekście rozrywki wirtualnej. Moda na Pok?mony, która powróciła ostatnio sprawiła, że gracze z czterech ścian wyszli na świeże powietrze, ale pozostaje zasadnicze pytanie - co, kiedy zabraknie prądu? Co wtedy pozostanie? Czekać? Nudzić się? Telefony rozładowane, telewizja nie działa, tak samo komputer. Koniec świata? Jednakże pokolenie obecnych 30-40 (i więcej) latków pamięta czasy, kiedy podobne gadżety tkwiły w większości w sferze marzeń autorów Science Fiction, a jednak jego przedstawiciele bawili się doskonale, miło spędzali czas i praktycznie potrafili wykrzesać rozrywkę z niczego. Pora przypomnieć te zabawy, szczególnie, że wiele z nich nadal nie zanikło wśród młodzieży. Do napisania niniejszej książki skłonił autorkę widok dzieci grających na Powsinie w ziemniaka. Na starych osiedlach budowanych z wielkiej płyty, na tych osiedlach posiadających rozległe podwórka, wciąż istnieje pewne zainteresowanie dawnymi grami. Dlaczego więc nie wybrać najciekawszych i najważniejszych z nich i nie przedstawić w formie książki? Od przyśpiewek, rymowanek i wyliczanek prowadzi nas autorka przez najróżniejsze zabawy, które mogą przynieść rozrywkę w domu w czasie niepogody (kalambury, szubienica, bitwa morska) i na dworze, kiedy pogoda akurat dopisuje (dwa ognie, gra w zielone, berek, komórki do wynajęcia). Nie zabrakło także miejsca na zabawy z tradycjami (jaworowi ludzie, uciekła mi przepióreczka w proso) oraz te, które nie należą do najbezpieczniejszych, ale mają swoja historię i znaczenie (pikuty). A wszystko to ukazane w sposób prosty, przejrzysty i naprawdę intrygujący. Prawda o tej książce jest taka, że już ona sama stanowi nie lada zabawę. Czytanie o grach, w które grali rodzice i dziadkowie docelowych odbiorców niesie wiele przyjemności i zachęty do spróbowania ich samemu. Nie trzeba bowiem nowoczesnej technologii, drogich gadżetów i aplikacji, żeby przyjemnie (i często pożytecznie) spędzić czas. Czasem wystarczą tylko kartka papieru i długopis, albo nawet nie tyle, wspomagane przez wyobraźnie, by otworzyć niesamowite możliwości. Cieszy więc fakt, że ktoś zdecydował się opowiedzieć o tym wszystkim młodym pokoleniom. I to opowiedzieć w tak znakomity sposób. Świetna jest także oprawa graficzna, na którą składają się proste kolorowe ilustracje, jak żywcem wyjęte z książeczek, jakie ukazywały się w czasach PRL-u, uzupełnione o zdjęcia pochodzące również z tamtych lat. Jest więc mile dla oka, jest kolorowo, jest prosto, ale bardzo przy tym ładnie. Do tego znakomite wydanie w twardej oprawie prezentuje się równie przyjemnie jak cała reszta. Sięgnijcie więc - dla dzieci, by pokazać im jak się kiedyś bawiło, i dla samych siebie, żeby przypomnieć sobie z sentymentem minione czasy - bo to naprawdę rewelacyjna propozycja dla dużych i małych. Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/09/24/gry-i-zabawy-z-dawnych-lat-katarzyna-pietka/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)