Gra w kości
Elżbieta Cherezińska

Tytuł: Gra w Kości
Autor: Elżbieta Cherezińska
Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Zakochana w Hardej (której recenzje znajdziecie tutaj) z wielką radością sięgnęłam po kolejną książkę Elżbiety Cherezińskiej.

Uznaje się, iż święci się nie psują – kto się odważy sprawdzić? 

O książce:
Otto III to dwudziestoletnie genialne cesarskie dziecko, któremu powierzono władzę nad największa potęgą chrześcijańskiego świata. Od trzeciego roku życia w cesarskiej koronie. Otoczony najwybitniejszymi umysłami epoki.
Bolesław Chrobry to trzydziestotrzyletni mężczyzna. Świadomy siebie, rozgrywający sojusze. Kocha kobiety, seks, szaleńcze polowania, przyjaciół, mocne wrażenia. Pragnie korony i dla niej gotów jest na wszystko.
Europa wchodzi w rok tysięczny. Zbliża się zjazd w Gnieźnie. Każdy z władców zagra wtedy o wszystko. Rozpocznie się tytułowa: Gra w kości.

Moje zdanie:
Gra w Kości to kolejna książka Elżbiety Cherezińskiej, której lektura całkowicie mnie pochłonęła. Podobnie jak w inne dzieła pisarki, książka przenosi nas w epokę średniowiecza, w tym przypadku w okres panowania Bolesława Chrobrego. Spotykamy tych samych bohaterów, których poznaliśmy na kartach innych utworów autorki: Bolesława Chrobrego, jego siostrę Świętosławę, biskupa Ungera, drużynników księcia. Postacie historyczne przeplatają się z fikcyjnymi, fakty historyczne z fikcja literacką. I chociaż bohaterowie książki to nasi dobrzy znajomi z innych powieści autorki, książka „Gra w kości” stanowi autonomiczną całość. Nie tylko w zakresie fabuły i narracji, ale także pod względem koncepcja dzieła, jego formy.
Zdecydowanie mniej epicka niż inne powieści Cherezińskiej, skłania się w kierunku powieści psychologicznej, historyczno-obyczajowej. Główni bohaterowie książki to cesarz Otto III i Bolesław Chrobry, zaś kanwą utworu są ich wzajemne relacje, motywy ich działania, pragnienia i cele polityczne na tle burzliwych wydarzeń epoki (akcja książki toczy się w okresie od wiosny 997 do lipca 1002).
Mniej tutaj pola dla fantazji autorki, bo chociaż o życiu codziennym dworu Bolesława Chrobrego i o samym księciu wiemy niewiele, to osoba Ottona III i historia jego krótkiego panowania oraz realia życia na cesarskim i papieskim dworze są dobrze udokumentowane źródłowo. Opisywane w książce wydarzenia to fakty historyczne: misja Św Wojciecha zakończona jego męczeńską śmiercią, pielgrzymka cesarza Ottona do grobu Św Wojciecha, wojny o panowanie w Italii, zajęcie Połabia przez Bolesława, tworzenie struktur kościelnych w państwie Bolesława, starania księcia o koronę królewską. Te znane wszystkim wydarzenia nabierają jednak w powieści Elżbiety Cherezińskiej innego wymiaru - stają się bardziej zrozumiałe, tworząc sekwencję faktów wzajemnie zależnych, logicznie wynikających ze świadomego działania władców.
Jak nikt inny Cherezińska w mistrzowski sposób oddaje ducha epoki: trudne do zrozumienia dla współczesnego człowieka połączenie mistycznej wiary z okrucieństwem, duchowości z pragmatyzmem, wierności idącej w parze ze zdradą i wiarołomstwem. Szczytne dążenia i ideały zderzają się z codzienną polityką , gdzie zabójstwa są na porządku dziennym , a pozycję władcy wyznacza brutalna siła.
Postacie opisywanych władców są niezwykle plastyczne i realistyczne. Do bólu odbrązowione, ludzkie. Budzące podziw i współczucie.

W posłowiu Przemysław Urbańczyk pisze: "Bolesław Chrobry i Otto III nabrali w tej książce ludzkiego wymiaru. Przemówili własnymi głosami pełnymi emocji – dumy, wątpliwości, a nawet i cierpienia. (...) Nigdy się nie dowiemy , czy tak myśleli, ale jestem przekonany, że tak mogli myśleć.”

Mimo trudnego tematu, braku porywającej narracji książkę czyta się z przyjemnością. Drobiazgowe opisy realiów epoki nie nudzą, Książka refleksyjna, miejscami dowcipna, choć na pewno nie wesoła. Jej odbiór jest przyjemny, choć nie zawsze lekki. I choćby z tego powodu polecam.

Ocena: 8/10

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W marcu 1000 roku miało miejsce bezprecedensowe w dziejach wydarzenie - Otton III, król Niemiec i cesarz rzymski przybył jako pielgrzym do Gniezna, stolicy państwa polskiego rządzonego przez księcia Bolesława. O tej wizycie wiemy co nieco dzięki przekazom kronikarskim (niemieckiego biskupa Thietmara oraz naszego Galla Anonima) - obydwaj podkreślają religijny charakter wizyty, obydwaj opisują wspaniałość przyjęcia jakie utytułowanemu pątnikowi zgotował polski książę, obydwaj są również zgodni co do faktu, że Bolesławowi opłacił się każdy grosz włożony w organizację spotkania... Znajomość z twórczością Elżbiety Cherezińskiej zawarłam przy okazji "Północnej drogi", czterotomowej opowieści z dziejów Norwegii. Akcja "Gry w kości" toczy się mniej więcej w tym samym czasie a wydarzenia w Skandynawii mają wpływ na politykę zagraniczną Polski, jednak stanowią tylko tło zasadniczego biegu wydarzeń. Główną osią powieści jest męczeńska śmierć biskupa Wojciecha prowadzącego misję chrystianizacyjną w Prusach i wynikające z niej skutki. Bolesław wykupił ciało męczennika i pochował je w Poznaniu - polski władca doskonale zdawał sobie sprawę jak ważny atut znalazł się w jego ręku. Mając ciało męczennika za wiarę ( i to nie byle kogo - Wojciech był osobą znaną w całym ówczesnym chrześcijańskim świecie), który najprawdopodobniej zostanie ogłoszony świętym mógł rozpocząć polski władca starania o usamodzielnienie się polskiego kościoła (a co za tym idzie również i państwa) spod wpływów niemieckich hierarchów. Polski książę przedstawiony jest jako człowiek gwałtowny i porywczy, ale równocześnie inteligentny i przebiegły, twardo stojący na ziemi, w każdym wydarzeniu szukający korzyści dla siebie i swojego państwa. Jakby naprzeciw polskiego księcia postawiony zostaje cesarz - idealista, podlegający religijnym uniesieniom, bardziej intelektualista niż władca, często ulegający wpływom osób ze swojego najbliższego otoczenia, nieco już zmęczony koroną, którą nosi odkąd skończył trzy lata. Otto podziwia Bolesława, który imponuje mu siłą i władczością, a przy okazji cesarz zdaje sobie sprawę, że to właśnie na polskim księciu może polegać bardziej niż na swoich niemieckich możnowładcach. Spotkanie takich dwóch indywidualności to wymarzony temat na książkę i moim zdaniem autorka świetnie dała sobie radę tworząc na kanwie suchych faktów barwny haft złożony z ludzkich emocji, intryg, przeżyć, marzeń i rozczarowań. Nie wiemy co naprawdę myślał Otto czy Bolesław, nie jesteśmy nawet pewni wszystkich faktów,ale wizja Elżbiety Cherezińskiej ma w sobie coś takiego, że czytelnik przyjmuje to wręcz jako pewnik - tak właśnie było! Odrębną sprawą jest charakterystyka bohaterów - tak głównych jak i drugoplanowych. Osoby, które znamy z kart podręczników zyskały zalety i wady, są szlachetne lub małostkowe, myślą o sobie lub działają dla dobra ogółu - niby wiem, że to wyobraźnia autorki, ale znów zadziałała jakaś magia i takiego Radzyma Gaudentego już chyba zawsze będę widzieć przez pryzmat tej książki...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Chrobry jakiego nie znacie "Gra w kości" to pierwsza z serii obyczajowych książek obsadzonych w realiach polskiej historii. Tym razem śledzimy losy Bolesława Chrobrego i Ottona III na ich drodze ku Zjednoczonemu Cesarstwu i koronie dla Polski. Fakty historyczne opisywane przez Cherezińską, zweryfikowane przez prof. Urbańczyka ubarwione są fikcją literacką, dzięki której spotykamy nie tylko znane z lekcji postaci historycznej, ale prawdziwych ludzi. Ludzi z ich zaletami i wadami, pasjami, marzeniami i emocjami, które nimi targają. Książka wciąga, uczy i zaskakuje, choć są sceny, które odgrywają się w średniowiecznym tempie i bywają nużące. Niemniej jednak jest to pozycja obowiązkowa dla pasjonatów historii i dobrej lektury.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka, którą przeczytałam z wypiekami na twarzy. Niesamowicie zadziałała na moją wyobraźnię, zwłaszcza, że Ostrów Lednicki i Gniezno odwiedziłam niecały miesiąc temu. Doskonale oddaje charakter średniowiecza - okrucieństwa, uniesień religijnych. Uświadamia wagę zjazdu gnieźnieńskiego. I trudno nie zacząć snuć wizji, co by mogło być gdyby Otto żył dłużej. Jego idea odnowienia Cesarstwa Rzymskiego pokojowo, wokół idei, to właściwie średniowieczna Unia Europejska. Niby fakty znane, ale papierowe postaci ożyły. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opowieść o czasach Zjazdu Gnieźnieńskiego, którą czyta się jak najlepszą książkę przygodową. Bardzo dobra!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jedna z niewielu książek, które czytałam"na raty". Trwało to ponad rok...Bardzo lubię Autorkę, ale ten pomysł połączenia fabuły ze średniowiecznymi faktami zdaje się być przyciężkawy...ani tu ciekawej akcji, ani fascynujących postaci nie znajduję. Wręcz przeciwnie- postaci plastikowe i mało wiarygodne- ciężko wczuć się w rolę średniowiecznego władcy...akcja zagmatwana, i nie znając dobrze historii można się łatwo pogubić. Zdecydowanie według mnie najsłabsza książka Cherezińskiej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przeczytałam Hardą i Królową, przeczytałam Odrodzone królestwo i zachęconą barwnością opowieści sięgnęłam po Grę w kości. Niezwykle się rozczarowałam. Napisana wręcz kostycznie, ze śmiertelną powagą, postaci ledwo zarysowane i jednowymiarowe - wielki, mężny Chrobry i idealistyczny Otto. Wiem, że takie były czasy, ale religijność tego dzieła przyprawiała mnie o mdłości. Czułam się tak, jakbym czytała hagiografię świętych połączoną z modlitewnikiem. To były równie ciekawe czasy, jak w innych powieściach, a opisane zostały w sposób patetyczny, nużący, bez jakiegokolwiek polotu. Jeżeli z Mieszka, Łokietka można uczynić pełnokrwiste postaci, to dlaczego Chrobry został przedstawiony jak kamienny monument - nic tylk klękać i sie modlić. Beznadziejnie bezbarwna powieść. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie jest to najlepsza pozycja autorki, niemniej czytało się dobrze ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)