Gejerel. Mniejszości seksualne w PRL-u
Krzysztof Tomasik

Autor opisuje różne kwestie jeśli chodzi o podejście władz PRL do nienormatywnych zachowań seksualnych. Oczywiście głównie omawia homoseksualizm w męskim wydaniu, ale wątki lesbijskie tez porusza. Sami zainteresowani najczęściej w mniej lub bardziej dosadny sposób opisują to zjawisko, przedstawiają rózne oblicza "problemu". jak widac, najczęściej piętnowano odmienne preferencje seksualne jako zagrażające społecznym normom, zbyt wywrotowe, lub przemijające zjawisko . Kuriozalne jest, że można było twierdzic, że zapanowała "moda" na homoseksualizm,no i że te gorzszące "perwersje" wzięły się z zachodniego stylu życia.

Tomasik nakreśla szereg działań włądzy, która schizofrenicznie ignorowała mniejszości seksualne, ale i planowała zastraszanie i infiltrację środowiska w akcji Hiacynt. Ub i milicja dobrz wiedzieli, że jednostki któym udowodni się "pedalstwo" mogą stać sie wdzięcznymi informatorami.

Jednostki wyjatkowo oporne łamano przez procesy ( Nasierowski, Marchwiccy), zakaz drukowania. 

Tomasik oowiada o znanych artystach, tancerzach, aktorach i pisarzach. M. Gajda, A. Nowakowski.  Iwaszkiewicz, Pankowski, Nasierowski.

Przedstawia czołowe osiągniecia literatury gejowskiej, stereotypiczne wizerunki w kryminalnych gniotach, tropi wątki homoerotyczne u znanych reżyserów. Zafrapowała mnie historia filmu z Szapołowską i Jankowską Cieśłak Inne spojrzenie, a poza tym historia trójkąta więziennego z Kownacką, Zającówną I Blaszczyk czyli 'Nadzór",

Nie zbraknie tutaj ruchu orędującego wolność i równość wszystkich zachowań seksualnych, (nie)obecności problemu AIDS  w schyłkowym PRL-u, przaśnych sposobów na walkę z "pornografią', dyskusji o motywie męskich przebieranek w damskie fatałaszki. Bardzo rozbudowana, kompleksowa publikacja  badająca różne aspekty. każdy rozdział zamyka jakiś autentyczny list czytelników zmagających się ze swoją seksualnością, czy transseksualnością.