"Dziewczyna z zapałkami" to olśniewający debiut prozatorski Anny Janko, znanej poetki (nominowanej do Nagrody NIKE w 2001 r.). Jesteśmy przekonani, że "Dziewczyna..." będzie wydarzeniem literackim roku. Książkę rekomendują Krystyna Kofta i Paweł Huelle. KRYSTYNA KOFTA: "W swojej powieści, znakomita poetka Anna Janko udowodniła, że poezja może być świetną szkołą prozy. Autorka ma niezwykłą zdolność do zaklinania rzeczywistości w słowo, i przekładania jej na myśl. Czuje się pokrewieństwo z Sylwią Plath, w podobny sposób język Janko działa na nasze zmysły. Główna bohaterka, postać z krwi, kości i ciała, przeżywa kryzys małżeński. To piękna opowieść o tym jak poprzez twórcze życie można podnieść się z upadku i zyskać prawdziwą wolność." PAWEŁ HUELLE: "Anna Janko napisała książkę bardzo przewrotną, bardzo inteligentną, bardzo kobiecą. Jej kobiecość jest subtelna, jej przewrotność zaskakująca, inteligencja - po prostu błyskotliwa. Czy można oczekiwać więcej? Zwłaszcza jeśli treść jest przykuwająca, a język tej prozy - pisanej przez poetkę - precyzyjny, współczesny, a równocześnie pełen głębokich, niemal archetypicznych znaków i symboli."
więcej
Informacje dodatkowe o Dziewczyna z zapałkami:
Wydawnictwo: Nowy Świat
Data wydania: b.d
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 264
POLECANA RECENZJA
DZIEWCZYNA Z ZAPAŁKAMI
„Dziewczyna z zapałkami” to debiutancka powieść poetki – Anny Janko, książka, w której fabuła podporządkowuje się językowi poetyckiemu, a bieg wydarzeń nie jest tak ważny jak autotematyczne refleksje. Autorka, świadoma siły słowa, kreuje swój powieściowy świat tak, by najgłębszego znaczenia nabierał dopiero w zestawieniu z warsztatowymi wynurzeniami. I trudno, doprawdy, przypuszczać, by w „Dziewczynie z zapałkami” jakaś namiastka akcji wybiła się na pierwszy plan.
Dwudziestojednoletnia Ha. (nazywana Hanuś, Hanusią, Hanią czy nawet Haneczką nie zaakcepto...
więcej
Kup książkę Dziewczyna z zapałkami
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Dziewczyna z zapałkami - opinie o książce
Autorka używa bardzo bogatego języka, charakterystycznego dla poetycko twórczego umysłu. Język wręcz momentami powala. Jest soczysty, bardzo twórczy, pobudza wyobraźnię. Autorka stosuje wiele eksperymentów lingwistycznych, wstawia błyskotliwe spostrzeżenia, autoironię. Posługuje się barwnymi, niesloganowymi porównaniami. Z książki aż bije samotność, przygnębienie i nostalgia, która muszę przyznać bardzo udzielała mi się. Jednak warto było zapoznać się z książką dla samego niezwykle barwnego i bogatego języka oraz dla zadumy, która towarzyszyła mi prawie na każdej stronie książki. Myślę że dużym atutem książki jest szata graficzna wykonana przez Wydawnictwo Literackie. Zdjęcie cierpiącej, osamotnionej kobiety idealnie oddaje treść książki. Książka niesie przesłanie, że czasem warto iść za głosem serca a nie rozsądku, czasem warto pomyśleć o sobie a nie tylko o innych, czasem i siebie trzeba uczynić szczęśliwą. Wystarczy trochę odwagi i wiary w siebie.
To mądra powieść, powieść rozrachunkowa, smutna ale z ogólnym wydźwiękiem bardzo pozytywnym. Może trochę powieść - podręcznik, powieść - ku przestrodze. Polecam!
Książka szczerze powiedziawszy nie podobała mi się. Jest nieco mdła co powodowało że niestety czytając ją w listopadowe popołudnie nieco przysypiałam.
Książka opowiada o losach Hanny (Ha), młodej kobiety (nieco po 30-stce) która jest matką, żoną i poetką. Jest ona rozczarowana swoim życiem. Gdy wychodziła za mąż za Pawła (Pawia) miała wiele planów na życie, Wstąpienie w związek małżeński miało być ucieczką od toksycznej rodzicielki. Paw miał dać jej to, czego nie otrzymała w domu (miłość, bezpieczeństwo i spełnienie) stało się jednak zupełnie inaczej. Dla Pawła posiadanie rodziny zdaję się być ciążącą koniecznością. Również teściowie Ha zdają się uprzykrzyć jej życie. Na każdym kroku uświadamiają kobiecie jak mało wartościowa jest jej osoba w komórce zwanej Rodzina.
Smutna, czasami wręcz przygnębiająca czytelnika, ale jak wspaniale opisane jest tu nasze szare życie kobiet w czasach pustych półek, kartek, kolejek... Życie kobiety niepracującej, tylko tzw. gospodyni domowej. Polecam wszystkim kobietom i młodym, i tym, trochę już z bagażem życia. Książka do powolnego czytania, z częstymi przerwami, ale warto!
Dla mnie ta książka to ostrzeżenie, jak łatwo czasem można przegapić swoje życie.. Dobra powieść, prawdziwa, nie lekkie "kobiece" opowiastki.
To moje powtórne spotkanie z książką. I chociaż w dalszym ciągu uważam ją za bardzo dobrze napisaną autobiografię w interesująco mieszanym stylu naturalistyczno-poetyckim, to mój odbiór się nieco zmienił. Kiedyś bardziej empatyzowałam z Hanką, odnajdywałam cząstki swoich doświadczeń, poczucia bezsilności, złości na siebie i życie w ogóle. Teraz po latach pojawiło się we mnie sporo irytacji na bohaterkę za jej podporządkowanie, bezwolność, narzekactwo, swoiste cierpiętnictwo Matki Polki. Mój gniew wzbudza brak zatroszczenia się o swoją niezależność finansową (pójście po prostu do pracy!!!), bo to jest klucz do wolności. Czytanie filozofów nie jest rozwiązaniem. Polecam psychoterapię.
Inne książki autora
Przeglądarka. Felietony poufne
0
Precyzyjnie - jak laserem. Czule - z głębi serca. Z realu i z przestrzeni wirtualnej. Zawsze - w punkt. Jak na poetkę i pisarkę przystało, Anna...
Miłość, śmierć i inne wzory
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Ostatnimi czasy Anna Janko była obecna na polskiej scenie literackiej głównie za sprawą Małej Zagłady — jednej z najszerzej komentowanych książek...
