Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej
Polly Godwin Emmons , Liz McKendry Anderson

Wyobraźcie sobie, że rzucają wam w twarz hasło "dezintegracja sensoryczna", po półgodzinnej obserwacji ekspert jednak "niczego nie widzi" ale nie jest pewien i "nie robił testów pogłębionych". Nie daje pewnej diagnozy, każe "obserwować". I teraz matko siedź i myśl, bo dziecko ma jakiś problem, a tu tak niejednoznacznie cię zbywają. Cóż, zdiagnozować matko musisz sobie sama. I tak oto z zasobów bibliotecznych trafiła do mnie niniejsza publikacja. Napisały ją dwie matki, których dzieci miały problemy z integracją sensoryczną. Obie musiały powalczyć, by otrzymać odpowiednie diagnozy i pomoc, więc doskonale wiedzą, co i jak przekazać kolejnym zagubionym rodzicom. Książka przedstawia objawy dezintegracji sensorycznej, charakterystyczne dla dzieci w różnym wieku (również niemowląt). Podane są przykłady, między innymi opis dnia z życia dziecka z takim zaburzeniem (z komentarzami do "dziwnych" zachowań). Są informacje o zaburzeniach towarzyszących, zespołowi Aspergera poświęcono nawet oddzielny rozdział. Co istotne, autorki nie zapomniały o wskazówkach, jak pomóc dziecku zmagającemu się z dezintegracją sensoryczną. Jest też kilka przykładów pokazujących, jak takie dzieci mogą postrzegać pewne sytuacje. Autorki wzięły pod uwagę również rolę szkoły i nauczyciela w życiu i terapii dziecka. Dużo miejsca poświęcają na informacje dla nauczycieli i pedagogów, dotyczące organizacji czasu i przestrzeni szkolnej, gdy w grupie jest uczeń z problemem dezintegracji. Po zakończeniu lektury można mieć jeszcze wiele wątpliwości. Niemniej daje ona solidne podstawy, umożliwiające wnikliwszą i skuteczniejszą obserwację dziecka. To w końcu rodzic widzi dziecko na co dzień w najróżniejszych sytuacjach. Książka daje do rąk argumenty i wskazuje, o co pytać specjalistów i na co im zwrócić uwagę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)