Dusze spopielone
Anna Rozenberg

Kolejny tom o Davidzie Redfernie, który bada sprawę narzeczonych. Martwi zostają znalezieni na parkingu w galerii handlowej tuż przed ślubem.

Ostatecznie fabuła nie jest zbyt skomplikowana, ale oglądanie jej rozwinięcia daje rozsądną satysfakcję. Wspaniała mieszanka tajemnicy i zmagań emocjonalnych towarzyszących trudnym życiowym decyzjom, które czasami trzeba podjąć, i ich następstwom.

W tej historii pojawia się wiele znaczących postaci drugoplanowych, co czyni ją interesującą. Zemsta zadowoli najbardziej wytrawnych czytelników kryminałów i thrillerów, trzymając się standardowej narracji policyjnej i trzymając czytelnika w niepewności do samego końca. Jeśli lubisz kryminały pełne emocji i tajemnice spodoba Ci się twórczość Anny Rozenberg. 

Znów wracam. 

Do jednej z tych kryminalnych serii, która mej duszy jest bliska. 

Do jednego z tych bohaterów, którzy jak dobrzy starzy przyjaciele są. 

Do tych emocji wracam, do tych wrażeń, które jeszcze pamiętam, a które na nowo zawsze we mnie odżywają.

Powroty. 

Są jak uczuć nowe przypływy. 

Jak emocji najlepszych porywy. 

Jak bohaterów twarze ubrane w tęsknoty obiektywy. 

Miał być ślub.

Zamiast ślubnego kobierca jednak śmierć zawitała. Ich życia zabrała. 

Prawdy o nich obraz odsłoniła.

Żądze młodych ludzi odkryła. Ich seksualne upodobania, wewnętrzne pragnienia i źle ulokowane uczucia. A to wszystko pośród żądzy pieniądza. Pośród szeptu kłamstw, sekretów i tajemnic. Pośród angielskiego klimatu, który oczarowuje i pośród polskich nawiązań ( dziadek Siwiaszczyk ), które rodzą ciepło w sercu. 

Piąty już raz Anna Rozenberg rzuca inspektora Davida Redferna w wir kryminalnej zagadki. Z szacunkiem do czytelnika i lekkością w wyrażania emocji rozrzuca tropy umiejętnie i z wyczuciem najlepszego kreatora. Komplikuje, by za chwilę podać bohaterowi rękę, miesza i utrudnia, by następnie naprowadzić go na ślad.

Co więcej, ubarwia śledztwo osobistymi przeżyciami inspektora, który zmaga się z trudną przeszłością. Który ciągle na karku czuje oddech Palacza. Osoby, przez którą cierpi ktoś dla Redferna bliski. A on nie daje o sobie zapomnieć. Sukcesywnie o sobie przypomina, wprowadzając niepokój w życie inspektora. Dla Davida jego schwytanie to życiowy cel. 

Kryminał w wykonaniu Anny Rozenberg czyta się jak najlepszą literacką ucztę. Dajcie się na nią zaprosić. 

Uczulam jednak na to, iż aby w pełni zrozumieć „ Dusze spopielone ”, niezbędna jest znajomość poprzednich części, gdyż każdy tom tej serii ściśle jest ze sobą powiązany. 

Z którym książkowym bohaterem chcielibyście spotkać się w prawdziwym życiu?

Na parkingu galerii handlowej zostaje znaleziona martwa para. Okazuje się, że w tym samym dniu mieli się pobrać. David Redfern musi odkryć wszystkie sekrety, jakie skrywały ofiary. Jak się okazuje, tych jest nie mało. Zarówno pan młody, jak i panna młoda prowadzili podwójne życie i ukrywali wiele brudnych tajemnic.

To nie wszystko, z czym musi się zmierzyć Redfern. Na wolności cały czas pozostaje Palacz, przez co David i jego dziadek nie mogą czuć się bezpiecznie. Marta zaś cały czas dochodzi do siebie w szpitalu. Nowy Rok nie zapowiada się lekko dla Redferna.

"Dusze spopielone" to piąty już tom z serii z Davidem Redfernem. Jest to bohater, do którego od razu poczułam sympatię i bardzo lubię spotkania z nim.

I to spotkanie mnie nie zawiodło. Zagadka kryminalna, z którą mierzy się David jest zagmatwana i pokręcona, jak życie ofiar morderstwa. Według rodzin spokojni i ułożeni młodzi ludzie. Szybko się okazało, że to tylko obrazek dla rodziny. A prawdziwy ich obraz jest zupełnie inny.

Redfernowi cały czas towarzyszy poczucie zagrożenia. Przeszłość nie daje mu spokoju i wraca do niego jak bumerang. Nie da o sobie zapomnieć. Palacz zaś jest coraz bliżej i pozwala sobie na coraz więcej. A David dalej nie może odkryć, kim on jest. Powiem, że mnie też ciekawość zżera, kto się kryje za tym pseudonimem. Czy jest to ktoś bliski Redfernowi?

Oczywiście nie zabrakło Siewiaszczyka i Bandita (zwanego też Bambi). Lubię ich relację. Taka męska, szorstka przyjaźń, gdzie jest dużo troski, niezręczności i zamartwiania się jeden o drugiego. Coraz częściej towarzyszy im Wanda, przyjaciółka dziadka.

W tej serii bardzo lubię to, że autorka w każdym tomie pokazuje czytelnikom nową lokalizację w okolicach Woking. Przybliża ciekawe miejsca. W "Duszach spopielonych" jest to zabytkowy tor wyścigowy w Brooklands. Po tych lekturach mam ochotę na wycieczkę na Wyspy.

Ubolewam tylko nad tym, że kolejne tomy są coraz krótsze. Ja tak lubię grubaski ?