W Izraelu znika woda. Z dnia na dzień wysychają koryta rzeczne, a wraz z nimi ginie przyroda. Neo zostaje oddelegowany przez CIA do zbadania sprawy. Jednocześnie musi odnaleźć Sarę, która nie daje znaku życia. Na ratunek przychodzą duchy Androrodu.
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2021-05-01
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 142
Papierówki wyruszają do Moskwy, by wystąpić na deskach słynnego Teatru Bolszoj. Będą rywalizować z Matroszkami o nagrodę - Złotą Maskę. W trakcie podróży...
Ocaleńcy wprowadzają nas do Kanady. Neo-człowiek zamierza spotkać się ze swoim sobowtórem, który komplikuje mu życie. Posługuje się jego danymi w relacjach...
Przeczytane:2021-07-15, Ocena: 6, Przeczytałam, Współpraca,
Kolejna podróż prowadzi czytelnika do Izraela, gdzie w niewyjaśnionych okolicznościach znika woda. Taki stan rzeczy nieuchronnie doprowadzi środowisko do samozniszczenia. Wokół wysychają koryta rzek, co prowadzi do katastrofy. Przyrodzie oraz całej cywilizacji grozi zakłada. Widmo końca świata jest więc wciąż aktualne.
W tym momencie znów do akcji wkracza Neo, któremu przydzielono zadanie zbadania sprawy. W tym samym czasie mężczyzna poszukuje również Sary, której nie widział od dłuższego czasu.
Dzięki niezwykłym opisom, jakie zawarła autorka w tej części serii, możemy poznać urok oraz klimat rozgrywających się wydarzeń. Odkrywamy bogactwo niezwykłej kultury Izraela. Dowiadujemy się o nieco więcej o kulturze, religii oraz o podejściu do kobiet.
To miejsce zarazem szokuje i zaskakuje. Tutaj konserwatyzm miesza się ze współczesnością. Świętość i laickość funkcjonują obok siebie, zupełnie sobie nie przeszkadzając. "Droga do Raju" jest zatem próbą zrozumienia tej niezwykłej historii, w której łączą się trzy największe światowe religie.
Autorka jest więc za pośrednictwem Neo przewodniczką nie tylko fizyczną, ale też duchową. Jako interpretatorka pomaga zrozumieć czytelnikowi podstawowe kwestie związane z funkcjonowaniem tego historycznego państwa.
"Droga do Raju" to mądra książka, która mimo tylko na pozór regionalnego charakteru objaśnia nie tylko istotę religii oraz regionu, ale też tłumaczy przez pryzmat przeszłości tego specyficznego państwa współczesny nam świat.
Mimo wielu niewygodnych prawd Gajda jednak świadomie unika oskarżeń czy gorzkich refleksji. Nie ocenia, a jedynie interpretuje fakty i zaistniałą rzeczywistość.
Książka została napisana w sposób lekki, ale nie obyło się tutaj bez elementów fantastycznych, co czyni tę historię jeszcze bardziej intrygującą. Nie jest to bynajmniej kronika wydarzeń historycznych, ale jedynie rysem przeszłości.
Ogromne znaczenie ma delikatne przedstawianie wielu na pozór sprzecznych stanowisk, punktów widzenia i poglądów, co pomaga czytelnikowi w wyrabianiu własnej opinii na poruszane tematy. Istotne uzupełnienie opowieści stanowią liczne fotografie, które powiększają wiedzę i oddziałują na wyobraźnię czytelnika.