Tom zawiera trzy utwory: "Spadek", "Naszyjnik" i tytułowy "Dom pani Tellier". W "Spadku" i w "Naszyjniku" pisarz demaskuje obłudę i nicość tzw. porządnych, obywateli, gotowych dla pieniędzy poświęcić honor i godność. Zdolność obserwacji i zmysł satyryczny, z którego Maupassant słynął, osiągają wyżyny w zabawnej i szalenie zjadliwej noweli tytułowej. Dom pani Tellier to dom publiczny, miejsce uciechy i rozrywki w portowym miasteczku. Ukradkiem odwiedzają ów przybytek pod czerwoną latarnią miejscowi szanowani obywatele. Pensjonariuszki pani Tellier są uczciwsze, naturalne, bardziej uczuciowe.
Informacje dodatkowe o Dom pani Tellier:
Wydawnictwo: Książka i Wiedza
Data wydania: 1981 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: b.d
Liczba stron: 183
Tytuł oryginału: La maison Tellier
Język oryginału: francuski
Tłumaczenie: Adolf Sowiński
Kup książkę Dom pani Tellier
Zobacz także
Dom pani Tellier - opinie o książce
Maupassant był mistrzem w kreśleniu portretów kobiecych. "Iwetta" to opowieść pełna zmysłowego uroku, acz z bardzo gorzką pointą. Iwetta, dziewczyna wchodząca...
"Maupassant ukazuje najrozmaitsze środowiska i typy ludzkie, które kolejno miał okazję obserwować: są tam chłopi z Normandii, drobnomieszczaństwo...
Przeczytane:2023-08-01, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2023, Mam,
Tytułowe opowiadanie to dość krótka historyjka i tym, jak "załoga zakładu uzytelnosci publicznej" zwanej krótko burdelem, wyruszyła na uroczystość Pierwszej Komunii Świętej bratanicy Pani Tellier.
Natomiast "Spadek" to nowelka o Koralii, jej ojcu i mężu liczących na pieniądze z testamentu ciotki Karoliny. Kiedy stara panna umiera, wychodzi na jaw, że pieniądze zapisała pierwszemu dziecku swojej bratanicy, a w przypadku braku tegoż w ciągu 3 lat, majątek ma zostać przekazany na cele dobroczynne. Koralia i jej małżonek próbują więc począć dziecko, lecz wraz z mijającym miesiącami pojawią się między nimi coraz wieksza złość i przerzucanie winy za bezpłodność. W końcu, gdy tracą już nadzieję, rodzi się im córeczka. Lesable stara się nie dostrzegać, że dziewczynka jest bardzo podobna do jego kolegi z pracy.