Jest to raczej pastisz kryminału. Historia dziewczynki, która dzięki swej dociekliwości, uporowi oraz przypadkowi, rozwiązuje szereg zagadek "kryminalnych". Policja zaś, w swej niemocy, zwraca się do niej o pomoc w rozwikłaniu najtrudniejszych lub niewdzięcznych spraw. Ten groteskowy świat bawi do łez, ale też daje do myślenia. Ania, jak i pozostali bohaterowie, mówią o rzeczach, o których sami bardzo rzadko mówimy głośno - o uczuciach. To one popychają ludzi do czynu - również tego prawem zabronionego.
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2012-07-01
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 564
Jak ja (nie) lubię czekać... to opowiadanie o życiu, o rzeczach dobrych i złych, które nas codziennie spotykają, o tym, że nigdy nie wolno się poddawać...
Gdy ktoś, kto nigdy nie uczył się malować, zabiera się za tworzenie obrazu, nie trzyma się żadnych reguł, nie przestrzega określonych zasad. Prowadzi pędzel...
Przeczytane:2015-07-04, Ocena: 4, Przeczytałam, 26 książek 2015, Mam,