Jest to raczej pastisz kryminału. Historia dziewczynki, która dzięki swej dociekliwości, uporowi oraz przypadkowi, rozwiązuje szereg zagadek "kryminalnych". Policja zaś, w swej niemocy, zwraca się do niej o pomoc w rozwikłaniu najtrudniejszych lub niewdzięcznych spraw. Ten groteskowy świat bawi do łez, ale też daje do myślenia. Ania, jak i pozostali bohaterowie, mówią o rzeczach, o których sami bardzo rzadko mówimy głośno - o uczuciach. To one popychają ludzi do czynu - również tego prawem zabronionego.
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2012-07-01
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 564
Gdy ktoś, kto nigdy nie uczył się malować, zabiera się za tworzenie obrazu, nie trzyma się żadnych reguł, nie przestrzega określonych zasad. Prowadzi pędzel...
Jak ja (nie) lubię czekać... to opowiadanie o życiu, o rzeczach dobrych i złych, które nas codziennie spotykają, o tym, że nigdy nie wolno się poddawać...
Przeczytane:2015-07-04, Ocena: 4, Przeczytałam, 26 książek 2015, Mam,