Dawid
Krystyna Jarocka

Zapraszam do powieści biblijnej pt. "Dawid" autorstwa Krystyny Jarockiej.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Borgis

Głównym bohaterem lektury jest Dawid - król Izraela, który dokonując gorzkiego rachunku sumienia przenosi nas do czasów biblijnych, zagłębia nas w historię. Jako obolały, wpół przytomny starzec żyje wspomnieniami. Czy jest człowiek, który, by nie marzył o zostawieniu po sobie śladu poprzez sławę czy władzę? 

Król Saul był nieprzewidywalny, szaleńczy, nawet zwycięstwo w bitwie nie przynosiło mu radości. Ponieważ kochał muzykę ponad wszystko, na dwór wezwano, Dawida, doskonałego harfiarza, pastucha owiec. To po jego skończonej pieśni król się rozpłakał. Odtąd Dawid cieszył go muzyką, komponował nowe pieśni.

Najstarszy syn króla Saula,

Jonatan był jego przyjacielem to on zapewnił go, że jego muzyka i poezja jest cenniejsza niż jego żołnierstwo. To za jego radą, gdy zwyciężył Goliata w walce, król dał mu dowództwo w armii i swoją córkę Mikal za żonę, tylko po to, by mieć go na oku. Wkrótce obarczony niesprawiedliwie winą Dawid musiał uciekać. Wrócił do Judei dopiero, gdy Saul zginął. Lud Judy obwołał go królem. Z pastucha owiec Dawid stał się królem Izraela - spełniło się proroctwo Samuela, który namaścił go z woli Najwyższego. 

Sześciu synów urodziły mu żony w Hebronie, jednak wszystkim pozwolił odejść. Tylko żona Batszeba została z nim do końca jego dni. Czy była miłością jego życia?

To ich syn Salomon został namaszczony na króla.

Król Dawid zostawił po sobie nieśmiertelne słowa swojej poezji, które będą trwały aż do skończenia świata.

Czy Salomon będzie przestrzegał prawa Mojżeszowego? Dlaczego poślubił Egipcjankę, córkę faraona? 

Książka zachwyciła mnie swoim mistrzowskim stylem i bogatą fabułą. Przedstawia czasy biblijne, czasy pełne zdrad, intryg, walk miedzy wojownikami i tchórzami. Poprzez rachunek sumienia mamy ukazaną miłość, starość, samotność i śmierć. Polecam gorąco 😉❤️. 

Chyba każdy czytał w Biblii historię Dawida lub chociażby o niej słyszał. Chłopiec, który za pomocą procy pokonał Goliata i stał się wielkim królem narodu Izraela.

Pani Jarocka w swej książce połączyła kilka gatunków w jedno, co dało niesamowity efekt. Nie jest to typowa opowieść biblijna tylko fascynująca historia starego człowieka, który u schyłku swojego życia, pragnie nam przybliżyć to co przeżył.

Dawid jest królem, jednak jest przygnębiony i bardzo przeżywa upływające lata, które nieuchronnie zbliżają go do śmierci. Czuje się samotny leżąc chory, przykuty do łóżka, i wykorzystany. Dzięki jego wspomnieniom zagłębiamy się w czasy jego burzliwej młodości.

Dowiadujemy się, że był osobą popędliwą, stykał się z okrucieństwem, pogonią za bogactwem i tym co zakazane oraz dokonał kilku złych wyborów, których teraz bardzo żałuje. Te opowieści są naprawdę ciekawe i wciągające, że nie sposób się nudzić.

Autorka w przepięknym stylu oraz poetyckim i plastycznym piórem napisała tę książkę. Dzięki temu tę pozycję czyta się szybko i przyjemnie. Pisarka próbuje uświadomić nam, że poezja jest wielką wartością i to ona sprawiła, że Dawid wciąż jest pamiętany i o nim się mówi.

Monolog bohatera powoduje, że wszystkie znane nam fakty z życia żydowskiego króla, widzimy z innej perspektywy i poznajemy na nowo.

Pragnę zachęcić was do poznania tej pozycji. Przekonajcie się sami czy ta książka licząca zaledwie 222 stron jest wartościowa i w waszym guście. Ja ze swej strony polecam. 

Witajcie, dzisiaj przychodzę do was z recenzją niezwykłej książki od Wydawnictwa Borgis. Jest w nieco twardszej obudowie, choć nie tej twardej. Wewnątrz znajdują się rozdziały w formie rzymskich liczb, bez jakiegokolwiek tytułu, czy zapisu. Są one bardzo krótkie i treściwe. Kończy je pusta strona. Główna postacią jest Dawid, czyli postać z Biblii. To on za pomocą procy pokonał Goliata wykazał się sprytem i niezwykłą inteligencją. Czy jesteście ciekawi o czym w takim razie jest ta książka?

Zapewne nie poznacie tutaj młodego chłopca pełnego sił i zapału do pracy. Odnajdziecie tutaj człowieka, który przeżył już swoje lata świetności. Na samym końcu swojej przygody zwanej życiem postanowił nam o sobie opowiedzieć. Stworzył wielkie dzieło, które miesza ze sobą cały ogrom gatunków literackich. Nie skupia się na monotonności, czy tez bierności w tym co uczynił. W końcu jest królem, więc jakie mógłby mieć problemy? Otóż tym największym jest właśnie starość i niedomagania z jego strony. Jedyne, co go nie opuszcza to jego łóżko. Czuje się samotny i przygnębiony, bo wie, że tak jak każda historia ma swój początek i koniec, tak i jego życie niebawem wygaśnie. Pociesza się jedynie wspomnieniami z młodości, które bardzo prosto nam opisuje. Nie ukrywa tego, że kiedyś gonił za pieniądzem niczym pies za kotem. Wciąż pragnął posiadać więcej i więcej. Wykorzystywał wszystkie aspekty swojego człowieczeństwa z czego teraz, po latach, nie napawają go dumą. Niemal poprzez poezję chce wyrzec się poprzednich złych wyborów i udawać, że nie istnieją. Bardzo malowniczo zdradza nam gonitwę za niewiadomym, za tym, co zakazane. Historie czyta się w napięciu, jakby coś pod kształt pamiętnika. Równie dobrze może to być jego ostatnia spowiedź, którą poprzez tą książkę chciałby odbyć. Nie ma na tyle odwagi, by się z nią ogłosić, a jak wiadomo, papier przyjmie wszystko.
Moim zdaniem warto się z nią zaznajomić, by choćby przypomnieć i odzwierciedlić sobie jego sławę i upadki. Taka miła odmiana Biblii:-)