Czytam sobie. Historia pewnego statku
Zofia Stanecka

To pozycja z serii ,,Fakty". Akcja przenosi czytelnika do 1912 roku, na początku do Anglii. Tam skonstruowano ogromny transatlantyk ,,Titanic", który właśnie udaje się w rejs do Ameryki, do Nowego Jorku. ,,Ten statek to rewelacja! - woła reporter. - A nawet rewolucja!". (s. 8) Narrator opowiada o bogatym wyposażeniu statku, o różnych poziomach, pokładach i co na nich się znajduje, kto na statku pracuje i za co odpowiada. Widać zachwyt tym nowoczesnym statkiem. Bohaterką, jedną z pasażerek jest mała Ewa (postać autentyczna) oraz dwóch majtków. W opowieści przewija się wiele specjalistycznych słów z zakresu marynarki (trap, majtek, kajuta, burta, rufa), a tylko dwa z nich są wyjaśnione w tekście. Bez pomocy rodzica po prostu się nie obejdzie. Dziecko nie będzie wiedziało, o czym czyta. Do pewnego momentu opowieść jest miła i przyjemna, lecz generalnie moim zdaniem ta autentyczna historia jest za trudna w odbiorze dla małego dziecka. Zwłaszcza gdy dochodzi do momentu uderzenia statku w górę lodową. Siła natury pokazała, co potrafi. Statek powoli tonie, giną ludzie. Śmierć pasażerów i załogi, starta rodziny i przyjaciół, szczególnie gdy to miało miejsce naprawdę ponad sto lat temu, to zbyt drastyczny przekaz w swej wymowie (treść i ilustracje). Małe dzieci nie powinny czytać o takich katastrofach, a potem ich przeżywać. Opowiadanie napisane jest dłuższymi zdaniami, zawierają elementy dialogu. Tekst jest rozmieszczony w różnych miejscach strony. Bardzo duża czcionka ułatwia czytanie, a zamieszczone po bokach stron ramki służą do ćwiczenia sylabowania. Kolorowe ilustracje uzupełniają prawdziwą historię. Pytania sprawdzające zrozumieniu historyjki znajdują się na początku książeczki, a na końcu 6 naklejek i ,,Dyplom sukcesu".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tym razem książeczka z serii "Czytam sobie" odwołuje się do prawdziwych zdarzeń - rejsu i zatonięcia Titanica. Autorka przybliża małemu czytelnikowi historię wielkiego transatlantyku, który skonstruowano w Irlandii w 1911 roku. Ewa Hart wraz z rodzicami jest pasażerką tego ogromnego statku, który ma ich zawieźć do Ameryki, gdzie czeka ich lepsza przyszłość. Podczas rejsu dziewczynka rysuje scenę powitania w kraju za oceanem a także opowiada o tym, co znajduje się na kolejnych pokładach, czym zajmują się kolejne osoby. Jednak Ewa nie wie, że spotkanie z pewną górą lodową całkowicie odmieni losy pasażerów... Dorośli doskonale znają historię Titanica, jednak dziecko wsłuchujące się w opowieść nie zna jej zakończenia. Moja córa była zaskoczona końcówką i zadawała mnóstwo pytań. Jednak z jej punktu widzenia książeczka jest zbyt nudna dla 5,5 -letniego odbiorcy. Za dużo w niej faktów, dat, trudnych nazw i niezrozumiałych pojęć. Nawet imiona bohaterów - poza Ewą - są niezbyt przyjazne dla szybkiego przyswojenia dla dziecka. Myślę, że dziecko na przykład siedmioletnie lepiej odbierze tę opowieść. Albo chociaż takie które interesuje się statkami... może to bardziej lektura dla chłopca... Jedno jest pewne patrząc na kolejne spotkania mojej córy z książeczkami tej serii - są one nierówne i każdy musi znaleźć odpowiednie historie dla swojego dziecka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)