Czas darowany nam


Tom 5 cyklu Bez pożegnania
Ocena: 5.14 (7 głosów)

"Życie, jakie by nie było, zawsze jest silniejsze od śmierci” – powiedziała niedawno Zofia do córki. I to zdanie okazało się myślą przewodnią ich dalszych losów.

Kasia doświadcza tego powoli lecząc się z traumy. Praca, nowe podróże i wypadki tworzą nowe przypadki, nowe spotkania i uśmiechy losu. W przaśnej peerelowskiej rzeczywistości, w trosce przyszłość rodziny, Zofia coraz bardziej musi liczyć tylko na siebie.

Niespokojny, pełen trudnych momentów dla Polski rok 1968, w sferze osobistej daje się bohaterkom we znaki.

Kiedy mija, okazuje się, że warto było go przeżyć, żeby docenić to, co życie może jeszcze podarować i co w nim najważniejsze. W lata siedemdziesiąte Kasia wchodzi z nadzieją, ale Jak to się skończy dowiemy się z tomu następnego, pod takim właśnie tytułem.

Informacje dodatkowe o Czas darowany nam:

Wydawnictwo: Axis Mundi
Data wydania: 2012-08-14
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 978-83-61432-26-5
Liczba stron: 350

więcej

Kup książkę Czas darowany nam

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

"Życie, jakie by nie było, zawsze jest silniejsze od śmierci”.


Więcej

"Im bardziej Twój luby pozwoli Ci oddać się swojej pasji, tym więcej będziesz mu mogła dać z siebie. Bo tylko człowiek spełniony potrafi być hojny w uczuciach i czynach".


Więcej
Więcej cytatów z tej książki
REKLAMA

Zobacz także

Czas darowany nam - opinie o książce

"Życie, jakie by nie było, zawsze jest silniejsze od śmierci." Mijają dwa lata od tragicznej śmierci Piotra. Kasia stara się pogodzić ze stratą a wyjazdy z zespołem i spotkania z przyjaciółmi są jej w tym pomocą. Dziewczyna, mimo wszystko, potrafi śmiać się i bawić. Kiedy nieszczęśliwie łamie rękę na jednej z prób zmuszona jest wyjechać na rehabilitację do Ciechocinka. Tam poznaje Maćka Kalczyńskiego. Mężczyzna od początku robi na niej wrażenie. Idzie przez życie przebojem nie przyjmując odmowy. Jego zainteresowanie Kasią jest zatem odwzajemnione. Kobieta długo zastanawia się nad ich wspólną przyszłością. Radzi się nawet wieloletniej przyjaciółki, pani Mai, lecz ta nie potrafi jej pomóc. Tę decyzję Kasia musi podjąć sama. Ślub wyznaczają zatem na marzec. Życie z Maćkiem jawi się zupełnie inaczej od pierwszego małżeństwa Kasi. Piotr, z natury łagodny i pogodny, wprowadzał ład i harmonię. Żywiołowy i łakomy życia Maciek jest jego przeciwieństwem. Z nim nie można się nudzić. Jednocześnie to osoba, która lubi wszystko planować. Jakiekolwiek odstępstwo od wcześniej ustalonych zamierzeń często jest powodem do niezadowolenia. Kasia musi zatem podołać niełatwemu zadaniu. W piątej części sagi wydarzenia historyczne schodzą na dalszy plan. Autorka skupia się raczej na związkach miedzyludzkich. W tej części prym wiodą kobiety. Poznajemy przyjaciółkę Kasi - Awę, która podchodzi do wszystkiego z lekceważeniem. Kpi z wyznań miłosnych, a mężczyzn wodzi za nos. Wszystko się zmienia gdy poznaje Rafała. To, co dotychczas nie miało dla niej znaczenia, nagle zaczyna być ważne. Mijający czas nie oszczędza reszty bohaterek. Zosia odkrywa, że młodość ma już za sobą. Lata ciężkiej pracy fizycznej dają o sobie znać. Starzejący się Teofil to kolejne obowiązki, którym musi podołać. Pani Maja jest jednak dowodem na to, że można starzeć się z godnością. Pomimo niedomagań ciała wciąż jest osobą aktywną i pełną pomysłów. Autorka przybliża również postacie dwóch młodszych córek Zosi - Ani i Pelasi. Dużo lepsza pozycja od poprzedniej. Polecam.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Sylwia-T
Sylwia-T
Przeczytane:2013-04-12, Ocena: 5, Przeczytałam,
Piąta część sagi jest czystym dowodem potwierdzającym prawdziwość słów Zosi, wypowiedzianych na końcu poprzedniej części: "Życie, jakie by nie było, zawsze jest silniejsze od śmierci". Kasia pomimo tragedii, jaka ją spotkała żyje dalej. Powoli, ale konsekwentnie powraca do swojej energicznej, pozytywnej, wesołej osobowości. Znów potrafi się cieszyć, śmiać i kochać. Oddaje swoje serce mężczyźnie, przy którym przeżywa całą gamę uczuć. Dla dobra związku wiele poświęca, ale niezłomnie wierzy w słuszność swoich decyzji. Ten tom poświęcony jest znacznie bardziej kobietom: Zosi, Kasi i prawie dorosłej już Ani oraz pani Mai. Dużo tu uczuć matczyno-siostrzano-przyjacielskich. Najbardziej zapadł mi w pamięci fragment: "Nic nikomu na tej ziemi nie jest dane raz na zawsze. Szczęśliwe są tylko chwile. Rzecz w tym, żeby umieć je docenić!" Warto przeczytać! Najchętniej sięgnęłabym już po VI część, ale jeszcze niestety nie ma :(
Link do opinii
Avatar użytkownika - MaKo
MaKo
Przeczytane:2013-03-20, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki - 2013, Mam, Przeczytane,
„Czas darowany nam” to już piąta odsłona sagi Barbary Rybałtowskiej. Akcja powieści rozpoczyna się w dwa lata po wydarzeniach kończących tom „Mea Culpa”. Kasia powoli dochodzi do siebie po tragedii, która na nią spadła. Jak twierdzi Zosia „Życie, jakie by nie było, zawsze jest silniejsze od śmierci”. Potwierdzeniem tych słów jest jej najstarsza córka, która mimo wszystko potrafi się śmiać, bawić, spotykać z przyjaciółmi. Ciężka praca na treningach i wyjazdy z zespołem Mazowsze również działają terapeutycznie. Młoda bohaterka odzyskuje równowagę wewnętrzną i nawet czuje się szczęśliwa. Wszystko ulega zmianie, kiedy Kasia nieszczęśliwie łamie rękę na jednej z prób zespołu i w ramach rehabilitacji wyjeżdża do sanatorium w Ciechocinku.... Tak jak w poprzedniej części i tym razem autorka zastosowała trzecioosobową narrację. Wszystkie wydarzenia poznajemy z czterech perspektyw – Kasi, Zosi, Awy oraz pani Mai Tarnawskiej. To kobiece spojrzenie na życie ma swój urok. Ponadto pomiędzy tradycyjną formę powieści wplotła pisarka także listy oraz fragmenty pamiętnika Awy. Dzięki tej różnorodności książkę czyta się wyśmienicie. Ponadto „Czas darowany nam” to najbardziej kobieca ze wszystkich części. Łączy w sobie opowieść o trzech pokoleniach silnych kobiet. Tło historyczne schodzi na dalszy plan, a Barbara Rybałtowska skupia się przede wszystkim na związkach międzyludzkich. Bohaterki walczą o miłość, przyjaźń, ocalenie własnych rodzin. Każda z nich zmaga się z własnymi problemami i choć istnieje między nimi pokrewieństwo dusz, pomagają sobie wzajemnie, to jednak ostateczną decyzję muszą podjąć już same. Pani Maja udowadnia, że można postarzeć się z godnością. Mimo zaawansowanego wieku cały czas pozostaje aktywną i otwartą na świat. Zosia nagle odkrywa, że młodość ma już za sobą. Lata ciężkiej pracy fizycznej i wojennej tułaczki dają o sobie znać. Dodatkowo Teofil zupełnie nie radzi sobie z emeryturą i postępującym wiekiem. Zamiast pomagać żonie staje się raczej kolejnym dzieckiem, które wymaga ciągłej opieki. Z kolei Awa, przyjaciółka Kasi, jest jedną z najciekawszych postaci z całej sagi. Dziewczyna ma pstro w głowie, wodzi facetów za nos i kpi sobie z ich wyznań miłosnych. Do czasu, kiedy poznaje Rafała. Historia ich miłości jest zachwycająca. Natomiast moja ulubienica Kasia staje na rozdrożu i musi zdecydować, którą drogę życiową wybrać. Nad dziewczyną czuwają anioły w postaci jej mamy i dwóch wiernych przyjaciółek, a los szykuje dla niej kolejne niespodzianki. Powieść „Czas darowany nam” jest zdecydowanie lepsza od poprzedniego tomu. Pani Rybałtowska snuje swoją opowieść niezwykle żywym i barwnym językiem. Mnogość wydarzeń sprawia, że ani przez moment nie czułam znudzenia. Dodatkowym atutem jest fakt, że czytelnicy maja okazję poznać bliżej dwie młodsze córki Zosi – Anię i Pelasię. Po raz kolejny namawiam was gorąco do sięgnięcia po tę wspaniałą, ciepłą i optymistyczną sagę. Gwarantuję, że nie będziecie rozczarowani. A ja muszę uzbroić się w cierpliwość i czekać na ostatni tom mojej ulubionej sagi. Polecam!
Link do opinii
Avatar użytkownika - kasia441
kasia441
Przeczytane:2018-04-16, Ocena: 6, Przeczytałam, 26 książek 2018,
Avatar użytkownika - jolantasatko
jolantasatko
Przeczytane:2015-08-20, Ocena: 6, Przeczytałam, 2015,
Inne książki autora
Co to za czasy
Barbara Rybałtowska0
Okładka ksiązki - Co to za czasy

Ciesząca się ogromnym zainteresowaniem czytelników i bibliotek Saga rodzinna, opowiadająca historię matki i córki wobec burzliwych dziejów...

Mea culpa
Barbara Rybałtowska0
Okładka ksiązki - Mea culpa

Saga Barbary Rybałtowskiej - cz.4 Mea culpa. Napisana ujmującym, ciepłym językiem saga rodzinna, opowiadająca historię matki i córki wobec burzliwych...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Katar duszy
Joanna Bartoń
Katar duszy
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Klubowe dziewczyny 2
Ewa Hansen ;
Klubowe dziewczyny 2
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy