Ćwiartka raz
Karolina Korwin-Piotrowska

Ta książka sprawiła, że mój negatywny stosunek do Karoliny Korwin Piotrowskiej zmienił się. I to bardzo. Nie będę tu piała peanów na jej cześć, ale naprawdę ta książka była dla mnie jak jakiś prezent. Jestem z końca roku 1988 i to, co ona zawarła w tej pozycji, to jakby mi opisała całe moje życie. Wróciły wspomnienia i ta tęsknota, która zawsze pojawia się, gdy myślimy o dzieciństwie... Dzięki niej odkopałam też stare dobre polskie piosenki, które zachwycają nawet po 20 latach, a o których zdążyło mi się już zapomnieć. Och, to było jak cudowna podróż w czasie. Oczywiście nie ze wszystkim się zgadzam i w przeciwieństwie do autorki ja niczego wspaniałego ani w "Testosteronie" ani w "Świecie według Kiepskich" nie widzę, ale to już rzecz gustu, a w zasadzie poczucia humoru. Co nie zmienia faktu, że gdy czytałam tę książkę, śmiałam się głośno i szczerze. Dla mnie to była dobra zabawa, cudowna odmiana po jej koszmarnym niewypale jakim była "Bomba...". Oczywiście czasem przewracałam oczami, kiedy autorka pisała, że wszyscy chodzą w koszulkach Kupisza z orłem (nigdy nikogo w niej nie spotkałam), ale nie zmienia to faktu, że odwaliła kawał dobrej roboty.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Sięgnęłam po książkę, ponieważ jestem fanką " Magla Towarzyskiego", którego prowadzącą jest autorka. Uznałam więc, że książka również będzie tak samo dobra. Niestety, trochę się zawiodłam. 

Zdecydowanie bardziej wolę słuchać, gdy pani Piotrowska mówi, niż czytać to, co napisała. Pomijam już korektę, która miejscami naprawdę kuleje. Chodzi mi o styl. Momentami czytało mi się naprawdę ciężko. 

Autorka co chwila ( tak na wypadek jakbyśmy nie usłyszeli pierwszych 5 razy ) wspomina jak to gwiazdy nie szanują swojej intymności i jak to bardzo jest przykre. Za chwilę znowu po raz któryś czytamy, że gwiazdy zbyt często się rozbierają i nikomu to nie służy i ogólnie to żenujące. Kurczę, umiem czytać, naprawdę nie potrzebuję, żeby mi ktoś to samo powtarzał co 10 stron. 

Zbyt dużo stron, to samo można by zmieścić w mniejszym formacie, niektórych, moim zdaniem niepotrzebnych, rzeczy nie umieszczać i nie zapychać na siłę, bo tak to w pewnym momencie wyglądało. Mówienie kto, z kim i dlaczego jest fajne w " Maglu..." ale co do tej książki miałam oczekiwania trochę inne jeśli chodzi o tematykę. 


Co dobrego? Fajny przegląd wydarzeń kulturalnych - przypomniałam sobie niektóre filmy, wydarzenia i piosenki, o których już zapomniałam . A szkoda. I za to przypomnienie mogę z całego serca podziękować autorce. Podejrzewam, że gdyby nie ta książka, to nie przypomniałabym sobie.

Reasumując, książki nie polecam. Sama ją kupiłam i trochę żałuję, bo tania nie była. Zbyt dużo błędów, gadania i wszystkim i o niczym. Jedyny plus to odświeżenie pamięci. Zostanę chyba przy oglądaniu " Magla Towarzyskiego", który nadal trzyma poziom.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ta książka to kawał dobrej roboty. Na 800 stronach, autorka wspomina ostatnie 25 lat popkultury w Polsce. Możemy przypomnieć sobie jak zmieniały się media, "gwiazdy" i nasze gusta. Świetna książka, pobudzająca wspomnienia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jestem sobie normalnym zjadaczem chleba. Miewam swoje słabości, nawyki i przyzwyczajenia. Daleko mi do kobiety światowej, która uwielbia wielkomiejski gwar. Raczej wolę prowincję, przyrodę, spokój i ciszę, ale... lubię sobie od czasu do czasu podejrzeć portale plotkarskie, poczytać gazetki traktujące o gwiazdkach i gwiazdkach, o celebrytach, którzy robią to lub owo, romansują, żenią się i rozwodzą, kupuję buty, wille czy psy. Czasem czytając dochodzę do jakże zbawiennej myśli, że to dobrze, że nie jestem sławna, nie muszę uciekać fotoreporterom, nie śledzą mnie żądni sensacji reporterzy. W roku 1989 kiedy Polska przeszła bezkrwawą rewolucję, zmianę ustroju, zaczęły się przemiany społeczno-gospodarcze. Zmiany, zmiany i jeszcze raz zmiany ogarnęły wszystko i wszystkich. Minęło 25 lat i wypadałby je jakoś podsumować. Bo to, że polska rzeczywistość uległa zmianom nie ulega dyskusji. Podsumowania ćwierćwiecza w sferze rozrywkowo-kulturalnej podjęła się w bardzo grubej książce Karolina Korwin-Piotrowska - dziennikarka, pisarka i felietonistka szczególnie znana z programu "Magiel towarzyski". Publikacja liczy równe osiemset stron i jest podzielona na dwadzieścia pięć części z których każda odpowiada jednemu rokowi. Autorka mało miejsca poświęca polityce, ale za to bardzo dużo kulturze, rozrywce, sztuce. Oczywiście bohaterami są sławni ludzie, ale i głośne produkcje kinowe i teatralne, popularne programy telewizyjne, media, podbijające polski rynek gazety, reklamy. Korwin-Piotrowska pisze o życiu towarzyskim, skandalach i plotkach, wydarzeniach, które przeszły do historii showbiznesu. Słowami rysuje zmieniające się gusta Polaków, nasze preferencje, mody i trendy, które po latach przyprawiają o podziw, zażenowanie albo po prostu śmieszą. W ciągu ćwierćwiecza szalenie zmieniła się polska mentalność, weszliśmy pełną gębą do Europy, dzielnie goniliśmy Zachód i w pewnym sensie go dogoniliśmy. Bo już mamy galerie, sieciowe markowe sklepy, salony samochodowe, reklamowane przez światowe gwiazdy kosmetyki i suplementy diety. Już jeździmy na zagraniczne wakacje, już wielu z nas włada jakimś językiem zachodnim. Tylko jakoś nasze pensje jeszcze odstają od tych za zachodniej strony Odry, jakoś nie mamy co miesiąca do dyspozycji tyle co przeciętny poddany angielskiej królowej. Mimo to idzie nam całkiem nieźle, ale są dziedziny w których nieco podupadliśmy. Pani Karolina napisała kapitalną książkę przy której dopadły mnie wspomnienia. Dostarczyła mi ta lektura niesamowitych emocji, bo opisywane przez nią lata to moja młodość i dojrzewanie, to większa część mojego życia. W roku 1989 skończyłam podstawówkę w systemie ośmioklasowym i rozpoczęłam naukę w liceum. Na bieżąco śledziłam co grają w kinie i radio, jaka płyta warta jest kupienia. Czytywałam wspomniane przez autorkę gazety, wśród nich tak bardzo inny "Sukces". Starałam się nadążać za modą, choć na drogie ciuchy nie było mnie stać. Kibicowałam karierze Edyty Górniak, śledziłam konkursy piękności. Zachwycałam się reklamą proszku czy margaryny. Próbowałam cudownego środka "Slim-Fast". Odkrywałam prywatną telewizję i czar kablówki. I właśnie dlatego tę książkę czytałam z olbrzymim sentymentem, wzruszeniem, zalewała mnie w czasie lektury fala wspomnień. Dodam, że autorka zaskoczyła mnie bardzo mile dokładnością, rzetelnym podejściem do tematu, wręcz drobiazgowością. Świetnie napisaną książką, która zabrała mnie w sentymentalną podróż do przeszłości. Przeżyłam to jeszcze raz. Nie brakło cudownego czaru wspomnień. Książce należy się najwyższa ocena. Gorąco rekomenduję ją tym, którzy choćby cześć z opisanego czasu przeżyli, zachęcam do poznania lat im nieznanych. A moim równolatkom życzę wspaniałej zabawy w jeździe wspomnieniowym rollercoasterem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wielce subiektywny przegląd najważniejszych przemian w popkulturze i mediach.

Książka złożona jest z dwóch części: pierwsza i najciekawsza obejmuje wydarzenie do 2000 roku. Druga natomiast zawiera kluczowe fakty po 2000 r.

Karolinie Korwin- Piotrowskiej nie można odmówić talentu narratorskiego i wyczucia. Zalicza się do znakomitych obserwatorów życia społecznego w Polsce (mimo wielu dyskusyjnych poglądów i opinii). Jednocześnie sądy dziennikarki bywają denerwujące i aroganckie. Wypowiedzi utrzymane w tonie nie znoszącym sprzeciwu. Jakby miała monopol na wiedzę i doświadczenie.
Występują liczne powtórzenia

(Kliknij aby rozwinąć opinię)