Coco Chanel. Życie intymne
Lisa Chaney

Książka napisana świetnym językiem dobrze się czyta. Wciągająca. Polecam ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Podtytuły i opisy na okładce tej książki: ,,Była szpiegiem, czy ofiarą nieszczęśliwej miłości?", ,,największa tajemnica Coco Chanel" przygotowały mnie raczej na lekturę niemalże sensacyjną, z pogranicza tabloidu. Nic bardziej mylnego! Życie intymne to świetnie opowiedziana biografia: wyważona, obiektywna, a jednocześnie ukazująca nie tylko gołe fakty, ale i osobowość Coco Chanel. Lisa Chaney w pierwszym rzędzie opisuje tło obyczajowo-społeczne Francji przełomu XIX i XX wieku. Pisze o tym, kim byli jej przyjaciele i kochankowie. Poświęca sporo miejsca modzie, kreowanej przez Chanel oraz stosunkowi Chanel do mody i do pracy. Wreszcie uzupełnia to o szczegóły charakterologiczne swojej bohaterki. I czyni to w doskonałym stylu. Dzięki temu otrzymujemy pełny obraz życia Chanel, na które przecież miały istotny wpływ i burzliwa historia XX wieku, jak i siła jej charakteru. Autorka pisze, że starała się dotrzeć do ludzi, czy też potomków ludzi, którzy mieli do czynienia z Chanel (np. do rodziny Artura Capela), aby spojrzeć na nią ich oczami. Ale nie ma w tym żadnego poszukiwania sensacji, grzebania w brudach, czy przechwałek o dotarciu do ,,niepublikowanych wcześniej listów miłosnych". Być może niektóre z opublikowanych szczegółów życia Coco Chanel są nieznane, ale w końcu czy musimy wiedzieć WSZYSTKO? Mnie nic w biografii Chanel nie zdziwiło, ani nie zaszokowało, ale dopiero po przeczytaniu tej książki zdałam sobie, jak wielką rolę odegrała Chanel w przemianach, jakie zaszły w XX wieku. Tu nie chodzi już o małą czarną, kostiumik czy Chanel nr 5, a nawet o to, że jej nazwisko stało się synonimem elegancji. Chanel wyprzedzała swoje czasy. Uważała, że ,,moda wędruje ulicami, nieświadoma tego, że istnieje, dopóki sama, na swój indywidualny sposób jej nie wyrażę". Ale kiedyś powiedziała, że to, że zajęła się modą, było przypadkiem - że gdyby zajęła się czymkolwiek innym, byłaby w tym tak samo dobra! To, czy była szpiegiem, lub ilu miała kochanków jest kompletnie nieistotne, wobec faktu, że Chanel była po prostu osobowością, która ukształtowała wizerunek nowoczesnej kobiety.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Biografie należą do gatunku literatury lekkiej, którą się czyta szybko i z zainteresowaniem. W końcu nas - ludzi interesuje życie innych osób, tym bardziej gdy jest to osoba znana. Dlatego dziwię się, że z taką trudnością przebrnęłam przez tą książkę. Czytanie jej było wręcz drogą przez mękę...

 

Coco Chanel jest niewątpliwie osobą o interesującym życiorysie. Nie tylko ze względu na jej życie prywatne i liczne romanse, ale także przez wzgląd na olbrzymi wkład w zmiany jakie zaszły w modzie. Szczególnie po pierwszej wojnie światowej. Dziś uznaje się ją za prekursorkę m.in. uwolnienia kobiet z gorsetów (pozwalając im nosić luźne ubrania), i odsłonienia nóg. Tym samym raz na zawsze skończyła się epoka niewygodnych ubiorów, długich sukien, przepychu i ozdób.

 

Zamiarem tej książki było [prawdopodobnie] przybliżenie tej postaci, i - jak sam tytuł wskazuje - jej "życia intymnego". Coco Chanel żyła w czasach dużych zmian politycznych, toteż i tu nie mogło zabraknąć historii. Nie dajcie się zwieźć tytułowi: "życia intymnego" Coco Chanel jest tu stosunkowo mało, w porównaniu do opisów historycznych: rewolucji, francuskiej, czasów Ludwika IV, wojen i innych tym podobnych.
W pewnym momencie (jeszcze na długo przed połową książki) dało się zauważyć, że prawie każdy rozdział poświęcony jest w dużej mierze opisom historycznym. W niektórych rozdziałach bywa, że samej Coco jest poświęcona końcówka rozdziału (bądź tylko początek).
Kilkakrotnie łapałam się na tym, że czytam pobieżnie, albo, że czytam i się "wyłączam", co zmuszało mnie do ponownego przebrnięcia jakiegoś bardziej istotnego fragmentu.

 

Kolejnym minusem, obok opisanych wyżej wykładów z historii, są nieprzetłumaczone francuskie określenia. O ile jestem w stanie zrozumieć proste garconniere, boulevard, belle epoque, czy też wyjaśnione przez autorkę grisette, o tyle całej reszty słówek francuskich nie znam. Przecież nikt nie siedzi podczas czytania ze słownikiem, żeby co chwilę sprawdzać co dane słowo oznacza...

 

Z tylnej okładki dowiadujemy się, że przeczytamy tu o zakazanej miłości, narkotykach i sekretach artystycznej bohemy. A także, że "tego nie ma w żadnej innej książce o Coco Chanel".
Nie wiem, czy nie ma tego w żadnej innej książce, bo i żadnej innej o Coco nie czytałam. Jednak uważam, że tutaj masa historycznych informacji przytłacza samą postać projektantki oraz życie artystycznej bohemy końca XIX wieku. Sugerując się okładką i szumnym tytułem spodziewałam się raczej czegoś innego. Dostałam za to prawie 500 stron nudnej książki, bardzo szczegółowo opisującej epokę, a nie osobę, o której chciałam przeczytać. Dodatkowo napisaną dość małą czcionką (jak na "nie kieszonkowe" wydanie) oraz paroma irytującymi literówkami w tekście.

 

Czy polecam?
Książka z pewnością nie dla wszystkich.
Dla wytrwałych i cierpliwych - jeśli podołacie historycznym opisom. Dla wielbicieli opisu czasów, w jakich żyli znani ludzie - jeśli poznanie schyłku XIX wieku będzie dla Was priorytetem - to polecam jak najbardziej.
Jeśli jednak chcecie poczytać o Coco Chanel, o jej życiu osobistym i o wielkich dokonaniach - sięgnijcie po "każdą inną, w której nie ma tego co jest w tej".

 

Książka ta według mnie zasługuje na określenie "może być". Jednak ode mnie dostaje tylko trzy gwiazdki. I ani jednej więcej choćbym nie wiem jak bardzo chciała. Minus jedną "gwiazdkę" za to, że dawno tak bardzo nie męczyłam się przy czytaniu. Jest ona "dobra" jako historia czasów minionej epoki, ale jako opowieść o tak barwnej osobie jaką była Coco Chanel, jedynie "może być". A szkoda.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)