Co nam zostało
Shilpi Somaya Gowda
Przejmującą powieść o rodzinie, której członkowie wskutek życiowej tragedii oddalają się od siebie, a potem na powrót jednoczą.
Autorka międzynarodowych bestsellerów "Sekretna córka" oraz "Ukochany syn" oddaje teraz w nasze ręce przejmującą powieść o rodzinie, której członkowie wskutek życiowej tragedii oddalają się od siebie, a potem na powrót jednoczą.
Rodzina Olandrów uosabia współczesny amerykański sen. Jaya - wykształcona córka hinduskiego dyplomaty, oraz Keith - pochodzący z Filadelfii ambitny bankier, poznają się w londyńskim pubie w 1988 roku, a po ślubie zamieszkują w pięknym domu w Kalifornii. Ich związek opiera się na wspólnych wartościach oraz miłości do dwójki dzieci - nieco niepokornej nastolatki Kariny oraz młodszego syna, Prema, który jest w ich domu prawdziwym promykiem słońca.
Jednak miłość i dostatek nie są w stanie uchronić ich przed niespodziewaną tragedią, która poważnie narusza niestabilne - jak się okazuje - fundamenty ich życia rodzinnego. Wszystko to, co zdawało się trwałe, w jednej chwili kruszy się. Jaya szuka pocieszenia w duchowości. Keith stawia na wielką karierę. Karina stara się patrzeć wyłącznie przed siebie, marząc, o niezależności. Wszystkim tym rozpaczliwym próbom zmierzenia się z życiem w obliczu tragedii przygląda się Prem - kompletnie bezradny wobec rozpadu niegdyś tak silnych więzi.
"Co nam zostało" to portret czterech osób, które starają się zrozumieć, co to znaczy być rodziną, i próbują przejść od bolesnej przeszłości do napawającego nadzieją jutra. Głęboko wzrusza refleksja nad tym, jak usilnie poszukujemy naszego miejsca - w małżeństwie, rodzinie, społeczności, a przede wszystkim w sobie samych.
Zachwycająca! I jakże prawdziwa...
Emma Donoghue, autorka bestsellerów "Cud i Pokój"
"Co nam zostało" to powieść o dzieciach i rodzicach, małżeństwie, miłości, rasie i kulturze, ale przede wszystkim o odnajdowaniu nadziei po czasie mroku. Shilpi Somaya Gowda potrafi z głębokim współczuciem snuć frapującą opowieść.
Jean Kwok, autorka "Girl in Translation"
Shilpi Somaya Gowda urodziła się i wychowała w Toronto. Podczas studiów pracowała jako wolontariuszka w hinduskim sierocińcu, co zainspirowało ją do napisania pierwszej powieści "Sekretna córka", wydanej w 2010 r. Książka znalazła się na liście bestsellerów "New York Timesa" i została przetłumaczona na 30 języków.
Jej druga powieść Ukochany syn również wylądowała na listach bestsellerów w wielu krajach. Otrzymała m.in. francuską nagrodę literacką Prix des Lycéens Folio. Książki Gowdy sprzedały się w przeszło dwóch milionów egzemplarzy.
Autorka ma dyplom MBA Uniwersytetu Stanforda oraz licencjat z ekonomii Uniwersytetu Karoliny Północnej w Chapel Hill. Była członkinią Rady Doradczej Funduszu Obrony Dzieci; patronuje też organizacji Childhaven International. Wraz z mężem i dziećmi mieszka w Kalifornii.
Informacje dodatkowe o Co nam zostało:
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2020-10-22
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 440
Tytuł oryginału: The Shape of Family
Kup książkę Co nam zostało
Zobacz także
Co nam zostało - opinie o książce
Poruszająca opowieść o losach młodego człowieka u progu dorosłego życia pióra autorki bestsellerowej „Sekretnej córki”. Anil...
Przeczytane:2021-03-14,
To była taka piękna rodzina. Mieli wszystko. Dziś brakuje tego, co tak naprawdę ich łączyło, a poczucie bliskości i świadomość własnej tożsamości niknie i traci na znaczeniu.
Gowda to nazwisko, które zapadło mi w pamięć przy okazji wcześniejszych tytułów, które wyszły spod pióra tej autorki. Jej książki pięknie wyglądają wśród moich ulubionych powieści, raz po raz przypominając mi o tym, jak cudowna może być literatura kobieca. Tym razem także się nie zawiodłam, spędzając kilka wieczorów z dopracowaną i poruszającą historią, która mogłaby wydarzyć się naprawdę.
„Co nam zostało” to książka o pięknej rodzinie i wspaniałym życiu, które zostało im odebrane zupełnie nieoczekiwanie. Jeden moment, chwila nieuwagi, brak kontroli, które doprowadziły do bolesnej straty i potłukły ten idealny obraz rodzinnego szczęścia na milion kawałków. Mówi się, że to co nas nie zabije, uczyni nas silniejszymi. Tylko czy na pewno? Czy potrafimy zapomnieć, wybaczyć, zacząć żyć na nowo? I w jaki sposób możemy to uczynić? O tym w dużej mierze jest ta książka.
Gowda pokazuje obraz rodziny przed i po tragedii. Na naszych oczach w sercach i umysłach bohaterów zachodzą olbrzymie zmiany, a oni próbują każdego dnia wstać z łóżka, by dalej nieść na barkach niewyobrażalne ciężary. Autorka oddała ich uczucia, dylematy i przemiany tak realistycznie, jakby opowiadała o kimś z własnej rodziny czy o sobie samej. Opisywane przez nią sytuacje i wydarzenia pojawiały mi się przed oczami jak żywe, sprawiając, że całość cechowała się wielką autentycznością i pozwalała w pełni oddać się lekturze.
Nowa książka Gowdy to połączenie tematów znanych i lubianych, ale w taki sposób, że otrzymujemy coś świeżego i dającego do myślenia. To historia dopracowana i kompletna, złożona i dojrzała. To prawdziwe życie zamknięte na kartkach powieści. Nie jest łatwo czytać takie opowieści, bo smutek zaklęty w opowiadanej historii przenosi się na czytelnika, ale to takie opowieści są najpiękniejsze i najbardziej wartościowe, przypominają o tym co ważne, niosą ze sobą przesłanie i pozwalają wyciągać wnioski.
Autorka bardzo mnie zaskoczyła za sprawą tego, w jaki sposób zdecydowała się rozwinąć akcję powieści. Drogi, które wybrali bohaterowie doprowadziły ich do nietypowych miejsc, a my wraz z nimi mogliśmy sprawdzić, co to oznacza i jak wpłynie na ich i tak już zniszczone życie. Gowda nie oszczędza przedstawionych postaci, rzuca im kłody pod nogi, wybiera dla nich trudniejsze ścieżki, nie ułatwiając wyborów. Ale i dla nich zaświeciło słońce, i dla nich pojawiła się nadzieja na lepsze jutro.
Nowa książka Shilpi Gowdy to piękna wariacja na temat codziennego życia. Poruszająca i zapadająca w pamięć historia o wzlotach i upadkach, które mogłyby stać się udziałem każdej rodziny. To także urzekająca mieszanka tematów, sprawiająca, że tytuł ten przypadnie do gustu każdej wielkiej fance dojrzałej literatury kobiecej. Czy można przejść obojętnie obok takiej opowieści?