Cienioryt
Krzysztof Piskorski

Fantasy płaszcza i szpady.  Świat ludzi i świat cieni to dwie strony medalu. Cieńprzestrzeń jest wykorzystywana na różne sposoby, ale ciemne istoty nie lubią ludzkich ingerencji i stawiają im opór.  Tam również trwa walka o wpływy i poważnie ingeruje w losy bohaterów. Wartka akcja i kilka niespodziewanych jej zwrotów, co daje dobre fantasy polskiego autora, nagrodzone nagrodą Zajdla.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Stworzenie świata przedstawionego w powieści z gatunku fantasy jest dla mnie majstersztykiem. Zawsze, kiedy sięgam po fantastykę, podziwiam autentyczny talent, nieograniczoną wyobraźnię i pomysłowość autora. Dzisiejszy rynek czytelniczy naszpikowany jest powieściami fantasy. Jednak jakże trudno znaleźć coś oryginalnego, lekturę, która nie byłaby oparta na pomysłach. które już czytaliśmy w poprzednich bestsellerach. Trudno jest dziś wykreować w książce świat który zadziwi i zaskoczy czytelnika. Jednak w moim przypadku właśnie ZASKOCZENIE było uczuciem, które towarzyszyło mi przez większą część lektury ,,Cieniorytu". Reklama i opis na okładce nie do końca zachęcały mnie do sięgnięcia po tę książę. Kiedy przeczytałam, że to lektura w sam raz dla wielbicieli powieści opartych na konwencji płaszcza i szpady pomyślałam, że to fantasy dla facetów...... Jednak, jako wielbicielka tego gatunku literatury stwierdziłam, że warto byłoby zapoznać się z prozą Piskorskiego. Od samego początku ta wielowątkowa powieść zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Po pierwsze narrator, który zwraca się bezpośrednio do czytelnika, nie zdradzając na początku, jaką rolę tak naprawdę odegrał w opisanej historii! KLASA!! Po drugie przedstawienie głównych postaci powieści. Do tego jeszcze lekki styl i język utworu, a przede wszystkim ciekawy świat pełen niedomówień, niejasności, w którym ludzki cień jest zagrożeniem dla drugiego człowieka, a promienie słońca napełniają ludzi zabobonnym strachem....Świat, w którym każda żywa istota składa się z dwóch połówek, które żyją jednocześnie: ciała- po jasnej stronie i cienia, żyjącego w krainie ciemności,. Dwa równoległe światy istniejące równocześnie. Do tego walka o władzę i wpływy, pojedynki szermierzy, świat rzezimieszków i płatnych przestępców, groza i napięcie, a co najważniejsze - brak przewidywalności! Jednym słowem wszystko, co dobra powieść zawierać powinna! Przeszkadzała mi jedynie wielość krain geograficznych, miast i miasteczek (zabrakło mi mapki obrazującej całą geografię wymyślonego świata), czasem przydługie opisy historii kraju w którym toczy się akcja, opisy bitew, technik walki, wojen i sojuszy. Przyznam, że niekiedy się w tym gubiłam, a wiele zawartych w książce informacji było moim zdaniem w ogóle niepotrzebnych. Jednak uważam, że każdy wielbiciel fantasy w naszym kraju po tę książkę sięgnąć powinien. Nie hołdujmy zasadzie "cudze chwalicie, swego nie znacie"! Co więcej, autor otrzymał za tę książkę nagrodę im. J. Zajdla, więc lektura niewątpliwie warta jest uwagi!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Powieść reklamowana jako fantasy spod znaku płaszcza i szpady. Długo leżała na mojej półce zanim po nią sięgnęłam. I niestety rozczarowała mnie. Trudno mi było wciągnąć się w akcję. Jest dużo przydługich i nudnych opisów, które można by zdecydowanie skrócić, by akcja stałą się bardziej dynamiczna. Zwłaszcza zawiodła mnie druga część książki, która była jeszcze nudniajsza niż początek. Może autor miał ciekawy pomysł na książkę, jednak kuleje trochę wykonanie. Zbyt dużo tutaj też przewidywalności.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Krzysztof Piskorski nie jest nowy na rynku wydawniczym, debiut miał już parę ładnych lat temu. Okładka zachęca nas informacją o tym, że autor jest „nową gwiazdą polskiej fantastyki”. Chyba każdy z nas nauczył się już, że z reguły im szumniejsze hasła, tym większe rozczarowanie może nas czekać po przeczytaniu książki. Jak sprawa ma się z „Cieniorytem”?

Arahon Caranza Martenez Y’Grenata Y’Barratora jest szermierzem wybitnym, można się pokusić o stwierdzenie, że najlepszym. Niewielu jednak o tym wie. Ci którzy stoczyli z nim pojedynek nie mogą już nikomu o tym opowiedzieć, a Arahonowi nie zależy na sławie. Jego życie toczy się stałym rytmem od wielu lat, jako najemna szpada walczy za tych których sprawa wydaje się słuszna i którzy zapłacą odpowiednią stawkę. Wszystko zmienia się w dniu w którym obiecuje wyświadczyć drobną przysługę swojemu przyjacielowi. Pokrętny los sprawia, że w umówionym miejscu spotyka kogoś innego – naukowca który swoim odkryciem wstrząsnął światem. Y’Barratora nieświadomie miesza się w sprawy które dosłownie zmienią bieg historii. Morderstwa, porwania, walki z cieniem i cieńmistrzami sprawią, że Arahon nie zazna nudy.

Historię opowiada nam narrator który na samym początku zaznacza, że dla dobra czytelnika nie zdradzi nam kim jest. Bardzo dobrze że tak się stało inaczej powieść straciła by na wartości, a czytelnik straciłby przyjemność jaką jest odkrywanie tajemnicy. „Cienioryt” nie jest opowieścią umieszczoną w wyłącznie jednym gatunku, coś dla siebie znajdą tutaj nie tylko fani fantastyki ale i wielbiciele powieści pod herbem płaszcza i szpady. Autor nie tylko mistrzowsko połączył oba te gatunki, nadał im również powiewu świeżości i sprawił, że tak wyeksploatowana konwencja znów smakuje dobrze.

Akcja toczy się w świecie wykreowanym całkowicie w wyobraźni autora, śmiało możemy jednak nakładać jej obraz na Hiszpanie u szczytu jej potęgi. Dzięki plastycznym opisom, świetnemu stylowi i językowi autora nie mamy najmniejszych problemów z wyobrażeniem sobie przedstawianej historii i postaci. Wręcz przeciwnie każda sceneria, każde pchnięcie rapierem staje nam przed oczami i bierzemy udział w tej niezwykłej przygodzie razem z bohaterami.

A przygoda jest naprawdę niezwykła… Sieć intryg jest tak gęsta i dobrze utkana, że chyba nikt aż do końca nie jest w stanie rozgryźć wszystkich zagadek. Sam pomysł na stworzenie cieńprzestrzeni jest czymś niezwykłym i chociażby dla poznania tego niezwykłego świata powinniście sięgnąć po „Cienioryt”. Chociaż przyznaję, czasami świat cieni jest tak skomplikowany, że gubiłam się w wyjaśnieniach i dopiero powtórne przeczytanie tekstu pozwalało mi na zrozumienie sensu i znaczenia każdego słowa. Złożoność wykreowanego świata nigdy jednak nie powinna być uznawana za błąd czy minus!

Sama postać naszego bohatera Arahon Caranza Martenez Y’Grenata Y’Barratora jest godna uwagi nie tylko przez jego niesamowite umiejętności władania szpadą. Arahon jest postacią niejednoznaczną, nie można go określić jako kogoś o idealnym i czystym charakterze. Para się przecież przelewaniem krwi na zlecenie, brał udział w niezliczonych bitwach i pojedynkach. Popełnił wiele czynów których człowiek prawy by nie popełnił. Jednak każde morderstwo, każda kropla krwi jest odkupiona przez niego wyrzutami sumienia – wyrzutami które próbuje stłumić mieszkiem pieniędzy przynoszonym jedynej kobiecie którą pokochał. Wdowie po innym szermierzu, jednym z tych których wysłał na tamten świat. Postawa Arahona, jego wybory, rozterki i pragnienia są tak do cna ludzkie, że są prawdziwą siłą książki.

„Cienioryt” łączy w sobie wszystko to co powinna zawierać książka bardzo dobra; akcje, intrygę, świetnie wykreowany świat i realistycznych bohaterów. Nie jest książką przesłodzoną ani przesadzoną, jest tak idealnie wyważona jak rapier mistrza szermierki. Każdy kto kiedyś ruszył na przygodę z muszkieterami znajdzie tutaj coś dla siebie, tak samo jak osoba która kocha fantastykę i uwielbia zanurzać się w światy zupełnie obce. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Autor zaskoczył mnie zupełnie, oczywiście pozytywnie! Niesamowita książka, odmiana od tego oklepanego fantasy, które jest dookoła. Zakończenie jakiego się zupełnie nie spodziewałam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeśli chodzi o fantasy jestem bardzo wymagająca. Mam już serdecznie dość nieudolnych kopii Tolkiena lub Harryego Pottera i prześcigających się w brutalności remaków "Gry o tron". "Cienioryt" był dla mnie miłym zaskoczeniem. Ludzie! Da się napisać w naszych czasach książkę, w której bohaterowie nie posługłują się jedynie bluzgami, zamiast pieprzenia każdej napotkanej kobiety, żywią pewne subtelne uczucia, a mimo to fabuła jest tak wciągająca, że trudno się oderwać! Dziękuję Panie Piskorski

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na szczęśćie więcej tu przygody niż fantazy. Charyzmatyczny bohater, interesująca intryga. Dymaniczna akcja, dobrze przemyślane zwroty akcji. To wszystko sprawia, że czyta się z przyjemnością.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po przeczytaniu tej książki powiedzenie "głęboki cień" nabiera zupełnie innego sensu. Każdy cień ma swoją głebokość. Cieńbokość ma wiele warstw, a na samym jej dnie znajduje się coś nieoczekiwanego. Cień i cieńbokość definiują funkcjonowanie świata w którym żyje mistrz szermierki, Arahon Caranza Martenez Y’Grenata Y’Barratora. Cienioryt to bardzo dobra powieść fantazy spod znaku płaszcza i szpady w niezwykłym świecie w którym cienie mają przedziwne właściwości.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Seriva to dziwne miejsce, w którym cienie są większe i bardziej niebezpieczne niż gdziekolwiek indziej. To gorąca kraina, w której również ludzie mają gorące temperamenty. Intrygi, spiski, zabójstwa są tu na porządku dziennym. A jeśli dodać do tego ciągły lęk przed cudzym cieniem i przed tajemniczym, ukrytym światem, do którego bramę stanowią cienie, wówczas sytuacja staje się mocno napięta.

Autor stworzył rozbudowany i oryginalny świat, niewiele jest w końcu fantastyki spod znaku płaszcza i szpady. Dobrze też wykreował bohaterów - cynicznego mistrza szpady, który stara się rozwikłać mroczną intrygę oraz naukowca i wydawcę, którym grozi śmiertelne niebezpieczeństwo, z różnych powodów. Każdy ma swój bardzo ciekawy wątek i swoją rolę do odegrania. Podoba mi się też poczucie humoru, z jakim Autor zaprezentował swoich bohaterów na początku. W ogóle fabuła ze swoimi zwrotami akcji, z detalami, które okazują się mieć znaczenie, jest snuta w znakomity sposób. Atmosfera jest gęsta, detale świata przedstawionego robią wrażenie. Przyczepię się tylko do dialogów, chwilami są wymuszone i autor czasem niepotrzebnie sili się na dowcip. To jednak niewielki minus, dobry styl, pomysł i jego dopracowanie sprawiają, że to jedna z najlepszych pozycji polskiej fantastyki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)