W swej autobiografii Michał Piróg po raz pierwszy tak szczerze opowiada o trudnej drodze do spełnienia marzeń, okrywaniu korzeni, odważnym coming-oucie oraz o tym, dlaczego nie wierzy w słowo „nigdy”.
Wydawnictwo: Muza
Data wydania: 2014-04-16
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 304
Język oryginału: polski
Ilustracje:Paweł Panczakiewicz/Konrad Ćwik
Przeczytane:2023-06-13, Ocena: 3, Przeczytałam, Mam, 26 książek 2023, 52 książki 2023, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2023 roku,
Zacznę może od tego, że książka "Chcę żyć" znalazła się na mojej półce tak naprawdę przez przypadek. Była dołączona do "niespodziankowej paki" zamówionej w jednej z internetowych księgarń. Sama, zupełnie świadomie pewnie nigdy nie zdecydowałabym się na jej zakup. Dlaczego? Ponieważ absolutnie nie interesuję się show biznesem, nie śledzę życia gwiazd, celebrytów, nie czytam portali i magazynów plotkarskich. Tak naprawdę nigdy nie obejrzałam ani jednego odcinka "You can dance" czy "Top model". Miałam co prawda ogólną wiedzę na temat tego kim jest Michał Piróg ale nigdy nie śledziłam jego kariery i osiągnięć. Wiedziałam tyle, że jest tancerzem, choreografem, jurorem, że otwarcie mówi o swojej orientacji seksualnej i pochodzeniu. Ale skoro już ta książka znalazła się na mojej półce postanowiłam przeczytać. Przyznam od razu, że zawsze ciężko mi oceniać książkę, która jest autobiografią. W "Chcę żyć'' mamy okazję bliżej poznać postać Michała Piróga, dowiedzieć się czegoś więcej o jego rodzinie, dzieciństwie, drodze do sukcesu, przyjaźniach i związkach. Poza samym Michałem w książce wypowiadają się osoby z jego otoczenia: rodzina, przyjaciele, współpracownicy. Książka ukazuje Michała Piróga jako człowieka, który walczy z przeciwnościami losu i się nie poddaje. To co osiągnął i gdzie jest dzisiaj zawdzięcza swojej ciężkiej pracy i determinacji. Jego działalność na rzecz ochrony środowiska i zwierząt jest godna pochwały. Pan Michał jest tylko człowiekiem, który jak wszyscy ma też swoje wady i słabości. Niektóre z jego opisanych zachowań jak np. rozrzutność, nadmierne imprezowanie, wychodzenie z planu bo coś mu nie pasuje, mogą się nie podobać i ukazywać go w złym świetle. Ale czy nam to oceniać? Czytając ma się wrażenie, że ta książka ma celu na siłę przekonac wszystkich, że Michał Piróg jest taki super, że każdy kto go pozna go uwielbia. Książka jest szczera do bólu, odsłania aż za dużo, zupełnie sprzedaje prywatność, a niektóre szczegóły może warto było zachować dla siebie, bo czytanie ich jest aż żenujące. Czy naprawdę czytelnik musi wiedzieć, na którym spotkaniu z danym partnerem Michał Piróg poszedł do łóżka? Myślę, że ta wiedza nie jest nikomu potrzebna i czytelnicy mogli bez niej żyć. Od pewnego momentu ta autobiografia stała się rozwlekłym romansidłem, a wątek orientacji seksualnej i związków zbyt mocno wysunął się na pierwszy plan. Myślę, że jest to książka odpowiednia głównie dla fanów Michała Piróga, którzy chcą jeszcze bliżej poznać jego postać.