Bojowa pieśń tygrysicy
Amy L. Chua

Z opisu książki wyłaniał się obraz poradnika pokazującego macierzyństwo nastawione na sukces. Wymagające ale skuteczne. Podobnie i ja odebrałam książkę. Autorka opisuje swoje zmagania z dwoma córkami i efekt, jaki przez lata udało się jej osiągnąć. Punktem wyjścia jest chiński model wychowania dziecka zakładający , że wymagać trzeba jak najwięcej, ciągle należy podnosić poprzeczkę. Podobnie postępuje autorka. Stawiam przez córkami wciąż nowe wymagania, zapisuje na naukę gry na instrumentach, zwraca uwagę na wartościowe zajęcia dodatkowe. Chiński model wychowania zakłada dużo nauki i pilności, wyprzedzanie rówieśników w nauce oraz przykładanie się do nauki gry na instrumencie. A może raczej nie na jakimkolwiek instrumencie tylko na pianinie lub skrzypcach, bo tylko takie instrumenty są cenione jako rozwijające a jednocześnie wystarczająco trudne i ambitne. Taki model podoba mi się. I to bardzo. Miło mieć dziecko, które wykorzysta swój potencjał, będzie się uczyć i zdobywać nowe umiejętności. Ale tu kończy się opis ambicji a zaczyna uświadomienie sobie jaką metodą dochodzi się do takich efektów. Autorka sama określa to jako ciągły krzyk, zmaganie się z dziećmi i wojnę. Wojnę tym trudniejszą, że druga córka okazuje się mniej pokorna od starszej siostry i potrafi postawić się matce. Jak mogę ocenić taki model wychowania? Podoba mi się konsekwencja i ambicje matki, sama osiągnęła tytuł naukowy, wydała kilka książek. Logicznym jest więc chęć rozwijania dzieci, zachęcania je do nauki, która niesie za sobą lepszą pracę a wraz z nią wygodniejsze życie. Nie podoba mi się jedynie metoda osiągania tego. Nie przeczę, sprawdza się to na pewno, często przecież słyszymy o Chińczykach osiągających spektakularne sukcesy naukowe czy wygrywających w konkursach muzycznych. Tylko ta metoda, wojny, krzyczenie...To nie dla mnie. Chciałabym aby i moje córki osiągnęły sukces, pewne rzeczy mogę podpatrzyć, zastosować u siebie ale na pewno nie będę toczyć z dziećmi wojny. Książka warta przeczytania, choćby po to aby spojrzeć na inną kulturę, podejście do wychowania.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czytuję przede wszystkim beletrystykę i to ona najbardziej wpisuje się w moje gusta.
"Bojową pieśń tygrysicy" pochłonęłam jednak równie szybko co dobrą powieść - być może dlatego, że jest to historia, z życia wzięta, opowiedziana w zgrabny i przystępny sposób.
Polecam. Ciekawa lektura pokazująca jak różnice kulturowe przekładają na wychowywanie młodych ludzi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)