Współczesne Love Story. Historia pierwszej miłości\r\n\r\n \r\n\r\nAle miłość to coś innego. Miłość nie daje spokoju. Miłość jest bezsenna. Miłość obdarza siłą. Miłość jest szybka. Miłość jest jutrem. Miłość to tsunami. Miłość jest czerwona jak krew.\r\n\r\n\r\nLeo jest młody, odważny, trochę bezczelny. I co ważne: świeżo zakochany, tą pierwszą, romantyczną, czerwoną jak krew miłością. Czerwień to zresztą jego ulubiony kolor, w przeciwieństwie do bieli, która kojarzy mu się ze smutkiem, pustką, samotnością. Leo postrzega świat poprzez kolory, także emocje i ludzi utożsamia z konkretnymi barwami.\r\n\r\n\r\nCzerwień to huragan, marzenia, pasja i... Beatrice - śliczna, ognistoruda dziewczyna, w której Leo potajemnie się kocha. Przyjaźń natomiast jest błękitna. Jak niebo, jak woda i ... jak Sylwia, najbliższa, najlepiej znana, rozumiejąca wszystko bez słów. Barwy się przenikają, łączą, powodują lekki zawrót głowy... A Leo zrobi wszystko, żeby zrozumieć, czym jest prawdziwa miłość.
więcej
Informacje dodatkowe o Biała jak mleko, czerwona jak krew:
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2011-10-06
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 312
POLECANA RECENZJA
BIAŁA JAK MLEKO, CZERWONA JAK KREW
Alessandro D’Avenia stworzył historię naprawdę wyjątkową, bowiem jego powieść Biała jak mleko, czerwona jak krew wzrusza, bawi i prowokuje do refleksji. Książka opowiada o młodym, rezolutnym chłopaku, który próbuje zrozumieć świat, odnaleźć swoje miejsce w rzeczywistości i znaleźć sens w życiu. Los podtyka mu różne, nieprzewidziane zdarzenia, stale wystawiając go na próby – choroba ukochanej dziewczyny, wypadek, problemy w szkole, trudne przyjaźnie... Szesnastoletni Leo stawia czoła rzeczywistości, wykazując się niesamowitą dojrzałością, imponującą wrażliwością i z...
więcej
Kup książkę Biała jak mleko, czerwona jak krew
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
Więcej
Więcej cytatów z tej książki
- Nie rozumiem. Dlaczego ci, którzy nas kochają, mieliby nas ranić?
- Ponieważ gdy w grę wchodzi miłość, ludzie czasem zachowują się po prostu głupio. Popełniają błędy, ale to znaczy, że się starają. Należy się martwić raczej, gdy ten, o kim myślisz, że cię kocha, nie rani cię, bo to oznacza, przestał się starać albo że tobie już na nim nie zależy.
Więcej
REKLAMA
Zobacz także
Biała jak mleko, czerwona jak krew - opinie o książce
Książka pisana przez nastoletniego chłopca, który przeżywa zawirowania miłosne. Zakochuje się w dziewczynie ze szkoły do której wstydzi się podejść i wyznać jej swoje uczucia. Pewnego dnia dowiaduje się, że jest ona poważnie chora. Postanawia się odważyć i wyznać jej prawdę, w czym pomaga mu jego przyjaciółka Silvia. Chłopak dzięki znajomości z Beatrice przeistacza się z infantylnego dzieciaka w człowieka dojrzałego. Jednak czy uczucia na pewno są prawdziwe i względem właściwej osoby?
Leo jest szesnastolatkiem, który nie wie jak wysłać list. Mieszka sobie we Włoszech chodzi do liceum humanistycznego wszystko zlewa i jest chyba filozofem. Trafiła mi się dziwna książka
Kiedy zaczęłam czytać styl autora skojarzył mi się z tym jakim posługuje się autor "Pamiętnika pozytywnego myślenia", potem jednak zmieniłam zdanie. D'Avania nie pisze tak dobrze.
Główny bohater Leonard jest zakochany po uszy w swojej starszej koleżance rudowłosej piękności Beatrice. Nigdy z nią jednak nie rozmawiał. Snuje więc marzenia o wspólnej przyszłości, które są przerywane rozmowami z Nickiem jego najlepszym przyjacielem i Silvią, którą Leo określa jako swojego Anioła Stróża. W życiu bohatera przeważają kolory, głównie o nich właśnie rozprawia. Czerwień jak jego gorąca miłość do Beatrice, niebieski jak anielskie oczy Silvi, biel jak nicość.
"Marzenia są jak gwiazdy, odkrywamy, że błyszczą, dopiero wtedy gdy gasną sztuczne światła, choć przecież gwiazdy błyszczą zawsze."
Czytam więc dalej zbitek jego słów i na stronie 180 dochodzę do wniosku, że to już mógłby być koniec książki, że autor przesadza i że szesnastoletni chłopcy, którzy głównie grają w piłkę i uciekają ze szkoły nie mają takich przemyśleń i nie są filozofami. Czekam jednak na spotkanie głównego bohatera z jego platoniczną miłością. W końcu się doczekałam ale czekać musiałam długo.
Mimo że Leo jest jak Sokrates to nie widzi rzeczy najprostszych związanych z jego przyjaciółką. Przez większą część książkami ma pretensje do Boga i... filozofuje. Beatrice choruje na białaczkę i jest to owszem jeden z głównych tematów książki, ale nie wystarczająco rozwinięty. Książka rozprawia głównie o obawach bohatera i jego życiowych perypetiach niezbyt ciekawych zresztą.
