Berek
Marcin Szczygielski

Do tej pory z twórczością Marcina Szczygielskiego, miałam do czynienia poprzez jego książki dla młodego czytelnika i poprzez sztukę na podstawie tej książki "Berek, czyli upiór w moherze" wystawianej w Teatrze Kwadrat. Do obejrzenia której gorąco Was zachęcam, ponieważ to jedna z lepszych jakie miałam przyjemność oglądać. Mogę powiedzieć więc, że znałam historię przedstawioną w powieści "Berek". W pewien sposób wiedziałam, czego mogę spodziewać się po tej książce, a jednak niesamowicie mnie zaskoczyła. Sztuka jest nadzwyczajnie komiczna. Książka natomiast mimo tej samej historii, rozwija wiele wątków ukazując je z tej drugiej, mniej komicznej, a wręcz bardzo trudnej strony. "Berek' to znakomita lektura, od której nie mogłam się oderwać, mimo że mniej więcej znałam fabułę. Marcin Szczygielski ma rewelacyjny styl, lekkie pióro, nawet poruszając kontrowersyjne i niełatwe tematy. Z jednej strony autor przedstawia historię Pawła - geja, poszukującego szczęścia i miłości, samotnego, zagubionego i nękanego przez swoja sąsiadkę. Anna - typowy moher, stanowi drugi trzon powieści. Jest wredna, zadziorna, ale również samotna i nierozumiana. Oboje stanowią mieszankę wybuchową. Ich odmienność względem siebie, raczej nie ma szans na polubowne zakończenie. Ale czy na pewno? Największym atutem tej książki, są dialogi i myśli bohaterów pomieszane między sobą. Idealnie rozładowują napięcie, sukcesywnie budowane w tej powieści. Spotkałam się z opinią, że "Berek" to książka gejowska. Nie znam się na takiej literaturze. Dla mnie to książka o szeroko rozumianej tolerancji, o odmienności, samotności, braku zrozumienia i trudnych rodzinnych relacjach. To lektura dla wszystkich. Myślę, że szczególnie dla tych z mniej otwartymi umysłami i sercami. Choć oni pewnie po nią nie sięgną. To książka o tym, jak pięknie wszyscy się między sobą różnimy i że dla każdego jest miejsce w tym świecie. Myślę że Pan Szczygielski niesamowicie te różnice dostrzega i szanuje i myślę, że po prostu bardzo lubi ludzi. A na pewno swoich bohaterów. Gorąco polecam. www.kochamciemojezycie.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opis był tak mało zachęcający, że nie wiem, co podkusiło mnie wypożyczyć. A później... nie, nie żałowałam. Co prawda czasem postacie wydają się mi przerysowane, czy też sytuacje, czyny - surrealizm, kto tak postępuje dziś? A jednak po przemyśleniu znajdą się ludki, które tak samo potrafią gnębić człowieka za to, że wierzy czy że kocha. Hm. Co tam, że piszą, iż romansidło. fajna jest i tyle. Starczy dla mnie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Berek" to powieść, która ukazuje nam dwa różne światy. Światy nie do pogodzenia, pełne wzajemnej nienawiści i braku zrozumienia. Mamy tutaj konflikty, poszukiwania miłości, niepewność, zagubienie, strach i w końcu zderzenie dwóch, zupełnie odmiennych poglądów i stylów życia. Pośród zwykłej codzienności bohaterów dzieją się rzeczy stresujące, czasem tragiczne ale i takie, które wywołują śmiech i chwile radości, a nawet dają nadzieję na lepsze jutro. Książka potrafi wciągnąć, a lekki, żywy język dodaje jej dynamizmu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Świetnie się bawiłam czytając tą książkę.Fantastyczne dialogi, fajna historia, naprawdę niezła lektura. Na pewno wrócę do niej jeszcze

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wow, to była ... szokująca lektura.
Historia dwójki sąsiadów : ponad 60-letniej Anny L., która jest straszną hipokrytką i dewotką xxl. Ma córkę, która nagle się od niej odsuwa- dlaczego? Tego Wam nie zdradzę, ale zmienia się nie do poznania.
No i jest jeszcze przystojny 30-letni Paweł S., który jest homoseksualistą. Anna nienawidzi gejów, a tym samym Pawła. Uważa, że tacy jak on powinni żyć w odosobnieniu. Ale i on nie jest jej dłużny. On również uważa, że takie wredne, chamskie, upierdliwe, niemiłe, egoistyczne, etc, etc ,,baby" powinny także żyć w odosobnieniu... czyli jednak coś ich łączy :) nienawiść do siebie nawzajem. Ale... jest jeszcze coś ... pragnienie miłości .
Ta książka to istna mieszanka wybuchowa. Pierwsze strony mnie zszokowały, bo pokazany jest dobitnie i bardzo szczegółowo stosunek oralny dwóch mężczyzn.... Po prostu szczena mi opadła i sobie myślę: ,,No jak już na dwóch pierwszych stronach jest tak ostro, to co będzie dalej?" No właśnie ... bardzo wciągnęła mnie ta historia. Nie mogłam się od niej oderwać. Miałam mnóstwo pytań : jak się potoczą losy bohaterów, jak to się skończy, czy w końcu się Pani Anna z Pawłem pogodzą?
Autor w ciekawy sposób ukazuje portrety psychologiczne bohaterów- tak bardzo różnych. No, kurczę, podobało mi się to:)
Jednak książka nie jest łatwa i jeśli kogoś rażą sceny erotyczne homoseksualistów, to niech wie, że jest ich jeszcze trochę.
Ale trzeba pamiętać również o tym, że autor porusza wiele tematów, które są istotne w dzisiejszych czasach, tj. MIŁOŚĆ, TOLERANCJA, TROSKA, HIPOKRYZJA, WSTYD... itd.
Mnie się podobała ta książka, choć początek wbija w fotel.
Ja polecam. Na pewno chwycę za kontynuację tego cyklu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

'' Cichopek i Mroczek , rany boskie co to jest ? Krasnoludki z Królewny Śnieżki ? '' Na jagody '' ? (...) Straszne , pewnie w następnym odcinku okaże się że Cichopek i Koszałek - Opałek mają romans , a Mroczek zawoła Żwirka i Muchomorka żeby mu razem spuścili łomot '' ?

 

Anna Lewandowska , 63 - letnia kobieta , która co niedzielę chadza karnie do kościoła , jednak przy tym jest , wredna , mściwa , zgorzkniała , wścibska , z zafałszowaną moralnością itd . Typowy '' Moherowy Beret '' . Za samą tę postać , w taki sposób przedstawioną pan Szczygielski powinien dostać jakąś nagrodę . Dalibóg , należy mu się :) . Nie mniej pięknie odmalowany jest sąsiad dewoty Lewandowskiej , Paweł Sieniawski , typowy gej . Co to skamle i jęczy , że tak bardzo szuka miłości , chce tylko kochać i być kochany , jednak włóczy się po klubach i sypia z kim popadnie . Nazajutrz nie pamiętając nawet imienia swego kochanka . Moherowy beret i gej , to sąsiedzi . Nienawidzący siebie nawzajem do bólu i wyrządzający sobie co raz to inne przykrości . A to podrzucimy psią kupę temu zbokowi na wycieraczkę , a to potniemy nożykiem drzwi . Tak sobie '' uprzyjemniają '' sąsiedzką egzystencję . Oczywiście do czasu , w końcu następuje moment kulminacyjny i sypie się wszystko . Co z tego wyniknie ? Przeczytajcie , zaręczam że warto , mimo śmiałych opisów aktów seksualnych , nie tylko gejowskich . Wszystko to opisane jest bardzo ciekawie , jednak z wyczuciem i delikatnością . Bez rzucania mięsem . Pisałam już przy okazji innych książek tego pisarza , że włada on bardzo plastycznym językiem , czytając jego książki niewiele pozostawia się wyobraźni , wszystko samo się ukazuje przed oczami jak gotowe obrazy . Prócz tematu stricte gejowskiego , a raczej reakcji na geja za swoją ścianą , autor porusza też temat relacji zaborczej matki z dorosłą córką , zobaczymy do czego może doprowadzić zbytnia zaborczość , potrzeba panowania nad trzydziestoletnią kobietą . Decydowanie za nią , układanie jej życia itd . Mimo poruszanych ważnych i poważnych spraw i tematów , humor sytuacyjny rozładowywał napiętą atmosferę . Nie oparł się też pan Szczygielski , by i tutaj '' wrzucić '' coś nadprzyrodzonego . Lewitująca Małgosia , rozchichotała mnie na dobre . Śmiałam się i śmiałam jakby dopadła mnie jakaś '' głupawka '' . Całkiem histerycznie , jak sama główna bohaterka , pani Lewandowska . Panie Szczygielski , znalazłam jednak jedną hmmm...nieścisłość . Proszę mi powiedzieć , czy nie pomylił się pan z terminem operacji naszego Mohera ? Niecałe cztery tygodnie ?? W którym to szpitalu ? W moim czeka się cztery lata , albo i dłużej .?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)