"Nagle Metys krzyknął ostrzegawczo. Bari skręcił gwałtownie i już rwał wstecz, po własnym śladzie, wprost na dziewczynę. Nie zauważył jej dość wcześnie, by stanąć lub skręcić w bok, i Nepeese rzuciła się na ziemię tuż przed szczeniakiem. Sekundę lub dwie leżeli razem. Bari poczuł więzy jej włosów i uchwyt rąk. Potem wyrwał się i znów pomknął w górę ślepego parowu. Nepeese skoczyła na równe nogi. Śmiała się, oddychając szybko. Pierrot wracał ku niej biegiem. Nepeese wskazała dłonią poza jego plecy. - Miałam go i nie ugryzł mnie!- rzuciła w podnieceniu. - Miałam go i nie ugryzł mnie, nootawe! W tym mieścił się cały cud. Nie ugryzł jej, pomimo że go chwytała goła ręką. Patrzyła wciąż w twarz ojca. Uśmiech z wolna uciekał z jej warg. Bardzo miękko szepnęła: - Bari! Bari! - co w mowie jej plemienia znaczyło: dziki pies, brat wilka". Drugi tom z cyklu powieści o życiu wilków w puszczy kanadyjskiej. W Barim, synu Szarej Wilczycy, który był na swobodzie dzikim, krwiożerczym wilkiem, odnosi zwycięstwo natura psa - przyjaciela ludzi. Bari staje się wiernym sługą córki trapera, jej najlepszym obrońcą.
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 1999 (data przybliżona)
Kategoria: Przygodowe
ISBN:
Liczba stron: 238
Łowcami wilków są młodzi przyjaciele Wabi i Rod oraz Mukkoki - stary Indianin, doskonały myśliwy oraz znawca pięknych, ale pełnych niespodzianek, kanadyjskich...
Jeżeli bies, według słowiańskich wierzeń, był uosobieniem złego ducha, psy spokojnie można nazwać ich antonimem. Przewrotny tytuł tego zbioru zadaje czytelnikowi...
Przeczytane:2019-11-25, Ocena: 5, Przeczytałam, Posiadam,