Amerykański sen
Michał Majewski

"Są dni, kiedy myślimy, że nic się nie wydarzy, nic nas nie zaskoczy - są takie dni ... Szary poranek, szary świat za oknem, szary wieczór. Ale szarość też jest kolorem i może nagle zamienić się w błękit lub czerwień. Nagle, bez zapowiedzi, ni stąd ni zowąd ... Za naszymi plecami coś wyrasta i choć przed chwilą jeszcze nieznane, wnet staje się częścią naszego życia i świata." Szczerze mówiąc, przed przystąpieniem do napisania recenzji książki "Amerykański sen" musiałam nabrać trochę dystansu, przemyśleć i przeanalizować wszystkie ukazane w niej historie, a także ochłonąć po jej lekturze. Bowiem jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się, czytając jakąkolwiek książkę, żeby po każdym kolejnym rozdziale tej samej jednej powieści, łzy spływały mi po policzkach i brakowało tchu, a serce biło tak, jakby za chwilę miało wydostać się na zewnątrz poza moje ciało. Każde następujące po sobie opowiadanie wywoływało u mnie wstrząs, ogromne zdziwienie, zaskoczenie. Czułam, jakby przejechał po mnie czołg, jakbym miała się rozpaść na milion kawałków. "- Wierzy pan w to, że jedna chwila może odmienić całe życie człowieka ? - Nie wiem, raczej nie. Zależy też, co to za chwila. - Kiedy nagle rozumiemy, że czegoś już nigdy nie będzie. Wtedy wiemy, że te narodziny popchną na inną drogę, jaką się dotąd nie szło, wsiądzie się do pociągu, który nie jedzie na żadną stację. - To przykre. Czy pan chce mi coś powiedzieć ? - Właśnie wsiadłem do tego pociągu." Przyznaję, że kiedy dokonywałam wyboru tej książki do recenzji, spodziewałam się lekkiej i przyjemnej, krótkiej powieści, traktującej o miłości. Już sama okładka, ukazująca dwoje ludzi trzymających się za rękę i spacerujących nadmorską plażą przy zachodzie słońca, wywoływała pozytywne uczucia oraz była zapowiedzią historii o pięknej i szczęśliwej miłości łączącej zakochanych w sobie młodych ludzi. Okazało się, że przedstawione w książce miniatury owszem mówią o miłości, ale niekoniecznie tej pięknej, romantycznej, szczęśliwej, przepełnionej radością i pełnią życia. Autor ukazał to uczucie w wielu barwach i odsłonach, począwszy od jasnej i słonecznej po czarną i mroczną, która porusza każdego człowieka dogłębnie. Przedstawia miłość łączącą dwoje zakochanych w sobie ludzi, miłość nieodwzajemnioną, obsesyjną, egoistyczną, ale także miłość rodzicielską, tą najcudowniejszą i najpełniejszą. Każde opowiadanie zawiera w sobie oddzielną historię ludzi, szczęśliwą, pełną życia, ale również sprawiającą ból, rozpacz, poczucie pustki, wywołującą łzy, doprowadzającą do skrajnych emocji, samobójstwa, a nawet chęci popełnienia zbrodni. Autor poruszył w swojej książce kilka ważnych kwestii, zdarzeń, mających miejsce w życiu wielu osób. Ujawnia targane ludźmi emocje po stracie ukochanej osoby, żony, matki, dziecka. Pokazuje, do czego zdolny jest człowiek i do czego może się posunąć, kiedy traci grunt pod nogami. Czasami los nam nie sprzyja, a wręcz pozbawia nas poczucia bezpieczeństwa i najważniejszych elementów naszego życia. Tak naprawdę, nikt nie zna swojego przeznaczenia, nie wie, co spotka go w życiu, z czym będzie musiał się zmierzyć w najbliższej przyszłości. Żadna z omówionych miniatur nie zawiera oczywistego, jednoznacznego zakończenia. Czytelnik czasem musi się domyśleć ich końca bądź zinterpretować je na swój sposób. Jednak w większości opowiedzianych historii dostrzegłam wspólny mianownik, którym jest jeden z żywiołów, a mianowicie woda. Nie zawsze jest kojąca, przyjemna, ciepła, zdrowa, bezpieczna. Bardzo często jest nieobliczalna, zdradliwa, nieczysta, pozbawiająca marzeń, przyjemności, a nawet życia. "Czasem podobno warto cofnąć czas, cokolwiek by to nie znaczyło, żeby nie trwać do końca w bolesnych rozmyślaniach nad tym, że jedyna szansa przeszła bezmyślnie koło nosa, bo są rzeczy, co do których należy mieć absolutną pewność, nawet jeśli cuchną." "Amerykański sen" to poruszająca, wstrząsająca, pełna niedopowiedzeń i tajemnic proza. Ja po przeczytaniu każdego następującego po sobie rozdziału musiałam na chwilę ją odłożyć, żeby zebrać myśli i przetrawić zaistniałe w niej wydarzenia. Książka jest krótka i liczy tylko sto trzydzieści stron, ale zawiera w sobie bardzo głęboką, refleksyjną, przenikającą treść, która zapada w pamięci i o której nie da się zapomnieć, a nawet przejść do porządku dziennego. Momentami napisana jest stylem poetyckim, pełnym niesamowitych i pięknych myśli. Jestem pod ogromnym wrażeniem pióra autora, stylu pisania, ale przede wszystkim umiejętności przekazywania mnóstwa skrajnych emocji. "Bo są minuty szczerozłote, których nie wyrazi słowo pisane ani mówione, tylko sercem można czytać ich magię, tylko tak wejść do wymiaru, gdzie "czucie" jest królem. Czasem czyste piękno rodzi się nagle, w najmniej oczekiwanej chwili. Im większe zaskoczenie, tym głębiej się je przeżywa." Serdecznie polecam ! http://wielbicielka-ksiazek.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka przeznaczona jest dla miłośników prozy miłosnej, jako że zawarte w niej miniatury ukazują różne odcienie kochania, i te liryczne, i te pozbawione magii lub wręcz przesycone elementami egzystencjalnymi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)