Alan Cole nie tańczy. Tom 2
Eric Bell

"Alan Cole nie tańczy" Eric Bell
To drugi tom z cyklu "Alan Cole". Powieść należy do literatury młodzieżowej. Jest to kontynuacja  "Alan Cole nie jest tchórzem".
Cóż jeśli chodzi o styl pisania to nie mam nic do zarzucenia. Książkę przyjemnie się czyta.
A, więc po ujawnieniu swojej orientacji seksualnej w szkole Alan jest wciąż prześladowany przez swojego największego wroga. Jednak może liczyć na wsparcie przyjaciół. Niestety wciąż nie zdobył się na odwagę, aby wyjawić prawdę o sobie swoim rodzicom. Ponadto marzy o tym, żeby rozwijać się artystycznie. Ku jego zaskoczeniu staje przed taką szansą. Tyle, że w zamian za to jego ojciec chce żeby zabrał na szkolną potańcówkę córkę jego szefa.
Dla Alana to po prostu koszmar. Nie dosyć, że ma dwie lewe nogi i nie lubi dziewczyn to wolałby ten czas spędzić zupełnie inaczej. Na przykład rozwijać znajomość z nowym chłopakiem w szkole.
Czy Alan w końcu odważy się powiedzieć prawdę o sobie rodzicom?

Moja opinia:

   Nie tak łatwo tańczyć do sobie znanej tylko melodii.Oprawcy wygrywają dźwięki i nadają rytm, zmuszając swe ofiary do tańca według ich widzi mi się. Walka o swoje nigdy do łatwych nie należała. Czy tym razem Alan Cole dopnie swego?

   W nowej szkolnej rzeczywistości po wydarzeniach z poprzedniej części Alan może odetchnąć. W końcu się ujawnił. Niestety codzienność nie jest inna. Nadal jest szykanowany i wyśmiewany. Czy nowy uczeń coś zmieni? Odin Thompson nie jest tym za kogo uchodzi. Całą swoja prawdziwość skrywa w głębi serca i pod ubraniami. On tak jak młodszy z braci Cole uwielbia malować. A ojciec Alan wpada na pomysł, by ten zaprosił córkę jego szefa na bal. Może tym samym dostanie awans w pracy. Tylko jak Alan ma to zrobić? Jak ma pójść skoro on nie chce? Jak przeciwstawić się ojcu? Całe szczęście, że Nathan choć trochę zmienił swój stosunek do młodszego brata. Tylko czy dzięki temu będzie mu łatwiej? Przecież nie tak łatwo zaakceptować odmienność innych. Czy tym razem w końcu Alan Cole przestanie tańczyć w rytm oprawców? Czy będzie tańczył w rytm własnej melodii i będzie z tego dumny? Jak przyjmą to wszystko jego rodzice? 

 "Alan Cole nie tańczy" to druga część historii młodego chłopaka, który już powiedział w szkole kim jest ale za to rodzice są niczego nie świadomi. Łatwiej było głównemu bohaterowi ujawnić się publicznie niż rodzinie. Tylko czy watro trzymać to w tajemnicy i okłamywać ich? Z uwagą śledziłam tekst o kolejnych problemach młodego mężczyzny, który musiał zmierzyć się z brakiem akceptacji. Przeczytajcie jak ciężkie ma życie ktoś, kto nie jest taki sam jak większość. Jak ciężko jest się samemu przyswoić to i nauczyć się z tym żyć, nie mówiąc już o innych. Zobaczcie co tym razem, autor przygotował dla swego bohatera.

"Alan Cole nie tańczy" to drugi tom przygód tytułowego Alana i jego problemów w domu i w szkole. Chłopak ciągle stara się walczyć z problemami, które stają mu na drodze, a tu już nadciągają kolejne. "Alan Cole nie tańczy" to dobra kontynuacja, z zainteresowaniem śledzi się dalsze losy Alana, w których są i te smutne, trudne monenty i te zabawne. Książkę czyta się szybko i utrzymuje poziom poprzedniego tomu.

Z twórczością Erica Bella do tej pory raczej nie spotkałam się. Pewnie jest to wynikiem już nie młodzieżowego wieku mojego ;) Ale gdy pojawiła się okazja przeczytania tej powieści pomyślałam no czemu nie, tym bardziej, że okładka ciekawa, kolorowa wiosenna. No i to by było właściwie na tyle z moich zachwytów.
No ale po kolei najpierw załapałam ,że jest to druga część czegoś, wiec myślę ok może nie będzie z tym problemu ,że nie wiem o co chodzi. I rzeczywiście nie było, bo autor jakoś szczególnie nie nawiązuje do przeszłości. Jedyny odnośnik to to ,że Alan dokonał coming out odnośnie swojej orientacji seksualnej. A tak to po kolei jest wrażliwym młodym chłopakiem, który umówmy się chyba jednak nie ma pełnego obrazu o świecie i nie wie tak naprawdę czego od niego oczekuje. Na razie skupia się tylko i wyłącznie na trochę wydumanej przez siebie pozie jestem inny. Jego koledzy mają jakieś pojęcie o tym co się dzieje z chłopakiem, ale główną tematyką jaka ich pochłania jest organizowana w szkole impreza pod nazwą Zimowe Balety. I tu następuje opis w jaki sposób koledzy Alana szukają partnerek na tą imprezę, czym się kierują itp.
Alan skupia się tylko i wyłącznie na swoich przeżyciach wewnętrznych. Sytuacja zmienia się, gdy w szkole pojawia się nowy uczeń Odin, który zajmuje ławkę Alana a na dodatek wymyśla dziwne przezwiska dla chłopaka.
Drugą sytuacją zmieniającą trochę narrację jest pojawienie się na tablicy ogłoszeń zwiastunu o kursie dla uzdolnionych plastycznie uczniów, którym żywo są zainteresowani obaj uczniowie. Jest to kurs płatny, a wybrany zostanie do niego tylko jeden uczeń ze szkoły, co wyzwala w Alanie i Odinie rywalizację, bo obaj bardzo chcą w nim uczestniczyć. Który z chłopców dostanie się na wymarzone zajęcia i czy połączy ich przyjaźń sprawdźcie sami czytając tę książkę.
Oprócz opisu wielu przeżyć wewnętrznych głównego bohatera autor umieścił dwa ważne problemy : nietolerancję środowiska ze względu na wszelkiego rodzaju inność oraz swego rodzaju znęcanie się nad członkiem rodziny. W pierwszym przypadku negatywną postacią jest Ron kolega ze szkoły, który posuwa się do pobicia Alana z błahego powodu oraz wysuwania wobec niego szykan słownych. Drugim agresorem jest ojciec głównego bohatera, wywierający wpływ na chłopca, aby ten poszedł na potańcówkę z córką swego pracodawcy co ma mu zapewnić awans.
Generalnie książka nie jest taka zła, mankamentem jej jest na pewno za duża ilość umieszczonych przeżyć wewnętrznych młodzieńca co sprawia ,że staje się on nijaki, mdły i nie mający ikry.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta portalu nakanapie.pl