Reżyseria: Lucía Puenzo
Scenariusz: Lucía Puenzo
Gatunek: Dramat/brak danych
Produkcja: Argentyna , Francja , Hiszpania
Muzyka: Andrés Goldstein , Daniel Tarrab
Zdjecia: Natasha Braier
Premiera: 0000-00-00
Obsada: Ricardo Darín : Kraken, Valeria Bertuccelli : Suli, Germán Palacios : Ramiro, Carolina Pelleritti : Erika, Martín Piroyansky : Alvaro, Inés Efron : Alex, Guillermo Angelelli : Juan
Informacja dystrybutora: XXY opowiada o hermafrodytyzmie. Bohaterka/em jest 15 letnia/i Alex, która/y w wyniku anormalnego zespołu chromosomów jest zarówno chłopcem, jak i dziewczyną. Film opowiada o jej/jego pierwszych seksualnych doświadczeniach oraz problemach, które będą miały wpływ na życie jej/jego samej/ego, jak i jej/ego rodziny. Alex musi podjąć decyzję czy przez resztę życia chce być kobietą, czy mężczyzną... Już od pierwszego spojrzenia widz czuje, że Alex kryje w sobie tajemnicę. Tuż po jej/jego narodzinach, rodzice postanowili opuścić Buenos Aires i przenieść się do Urugwaju, do położonego na wydmach drewnianego domu. Para znajomych z Buenos Aires, wraz z 16-letnim synem Álvaro, przyjeżdża do nich w odwiedziny. Nieuniknione wzajemne przyciąganie się nastolatków, zmusza rodziców do stawienia czoła ukrywanemu dotychczas problemowi... Całe miasto zaczyna plotkować, a Alex uchodzi w oczach innych za dziwoląga. Zainteresowanie jej osobą przez obcych ludzi staje się niebezpieczne... Większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, że część dzieci rodzi się ze schorzeniem znanym jako niejednoznaczność tożsamości płciowej. „Nie ma nic gorszego niż bać się własnego ciała” - powiedział mi to chłopiec, któremu udało się przejść przez proces „normalizacji”. Dorastał on z chirurgicznymi bliznami na ciele. Kastracja i strach przed niejednoznacznością tożsamości płciowej staje się metaforą wszystkich amputacji, które są wynikiem strachu przed byciem innym. Lucía Puenzo