Ucieczka z Sobiboru - cytaty

Żydzi przyjeżdżali do Bełżca tysiącami, dzień po dniu - mężczyźni, kobiety i dzieci. Już teraz zamknięty obóz był przepełniony, mówiono, ale wciąż bez końca przyjeżdżają nowe transporty. Do tego nad całą okolicą unosi się smród rozkładających się ciał.

Autor: Thomas Toivi Blatt
Książka: Ucieczka z Sobiboru

0

Rynek powoli zapełniał się dziwnymi tłumami ludzi - na jednym końcu były tylko dzieci, dalej sami starsi. Najżałośniejszy widok stanowiła duża grupa niemowląt leżących na kocach; opiekowało się nimi zaledwie kilka kobiet. Większość stanowiły jednak matki z dziećmi, choć nie zawsze własnymi. Mały rozumieli, co się z nimi stanie, w ich oczach wyraźnie widać było przerażenie.

Autor: Thomas Toivi Blatt
Książka: Ucieczka z Sobiboru

0

My również poszliśmy na stację, pocieszając się tkwiącymi gdzieś w głębi duszy resztkami nadziei, że pojedziemy do obozu pracy. Z drugiej strony, gdybyśmy się ukryli i zostali znalezieni, czekałaby nas pewna śmierć. Nie mieliśmy wyboru.(...) Nawet gdyby nas nie wykryto, jak długo przeżylibyśmy bez jedzenia, podczas mroźnej zimy? Mnóstwo ludzi w mieście czekało na sposobność wejścia do żydowskich domów i rabunku.

Autor: Thomas Toivi Blatt
Książka: Ucieczka z Sobiboru

0

Faktem było, że gdy Żyd zdjął opaskę z gwiazdą Dawida i wyszedł poza getto, Niemcy- znający Żydów tylko z nazistowskich afiszów propagandowych, na których przedstawiano ich jako ludzi o niskich czołach i długich, zakrzywionych losach- nie potrafili odróżnić go w tłumie. Izbiccy Żydzi mieli więc realną szansę, że nie zostaną rozpoznani przez Niemców. Większy problem stanowili polscy mieszkańcy miasta. Oni doskonale radzili sobie z rozpoznawaniem Żydów; żyli wśród nas od stuleci. Nie tylko dorośli, ale także młodzież, a nawet dzieci - wszyscy czekali na okazję, jaką była próba ucieczki Żyda. Najpierw się z niego wyśmiewano, potem bito, okradano i wydawano za wódkę lub cukier.

Autor: Thomas Toivi Blatt
Książka: Ucieczka z Sobiboru

0

Od dwóch dni krążyły pogłoski, że szykuje się likwidacja reszty Żydów. Sytuacja była tragiczna, bez wyjścia. Do tej pory mieszkałem z rodziną. Teraz postanowiliśmy się rozdzielić. Nie widzieliśmy innego sposobu. Wiedzieliśmy, że czeka nas śmierć. Być może jeśli się rozdzielimy, choć jedno z nas przeżyje.