saczek74
Mariusz Sakowski

to dopiero początek

dlatego wolno mi

jeszcze prosić

wkładam do 

koperty swoją

tożsamość - 

może ktoś 

ją otworzy

Mieć siłę

w e w n ę t r z n ą

jak Ikar

nigdy nie spadający

I latać

szybować po niebie

wolnym od

upadku

Potykam się

o własne życie -

zrodzone a nie stworzone.

Garb przemęczenia

wyrasta mi na plecach -

jest niewidoczny jak serce,

Nie wierzę w nic

w co bym dalej

wierzyć mógł

przebudzenie i zaśnięcie

zamykają się w obłudzie

ludzkich oczekiwań

Człowiek Metra

Życzę tobie byś nie zdążył

na pociąg donikąd.

Czujesz oddech stacji sumienia

jak ciężko sapie i powoli

rusza bez ciebie.

Z tej tęsknoty

piszę do ciebie

widokówki -

nie ma na nich

dużo barw,

bo sam czasem

jestem bezbarwny

ta łódź nigdy już

nie popłynie

Jezusie który masz

stopy nieprzemakalne

czas wykrzyczeć się

burzą