Śniłem,

jak Eol słodką melodię śpiewał,

blaskiem popędzałaś ogniste konie

i głowę ułożyłem na Twoim łonie,

I. Wenus (Gwiazda Poranna)

Pierwszeństwo chwały o poranku,

lecz przed świtaniem

boski blask uznaniem

Srebrzysta, mokra wstęga

Dziękuję, że …

ofiarowaliście kwiat świata,

pąk chwili pierwszej.

Ogniste płatki rozchyliły się

i uwolniły pył energii,

Z czeluści nocy, co oblepia mnie,

czarnej, jak otchłani katusze,

dziękuję opatrzności na panteonie

za moją niezwyciężoną duszę.

Siała Gaja mak, nie wiedziała jak,

a Hypnos wiedział i powiedział tak:

Rzuciłem marzenia na realności grunt,

korzenie roślin tkały wieczności

Gwałtowność gwałtem gniecie

w każdej miejscu na świecie,

zmysły omamia, prawdę zasłania…

Na zewnątrz ułuda i wieczna mara,