LolekManson
Paweł Ostaszewski

Na rozdrożach życia

na oceanie czasu

będziemy wciąż kroczyć

kroplą skałę drążyć

będziemy walczyć

będziemy kochali

Stojąc w ogniu widzę twarze.

Twarze, które mając na sobie maski obłudy

,klękają przed fałszu, diabelskim ołtarzem...

Proszę podejdź blisko,

 póki los daje nam ten piękny czas

.Omińmy twardej niepewności, głębokie urwisko.

Trwajmy w bliskości ciał,

Mój apetyt wzmaga się ciemną nocą

,gdy Księżyc (woźnica), przywozi gwiazdy karocą.

Zakochany Smakosz, przy wspomnieniach z kolacji,