Recenzja książki: Złota kaczka. Baśnie polskie

Recenzuje: Karolina Mucha

Marzenia o bogactwie – czyż nie od zawsze towarzyszą człowiekowi? Któż nie chciałby zdobyć wielkiego skarbu i bez pracy, wysiłku zapewnić sobie dostatnie życie?

Rzadko pamięta się jednak o tym, że znacznie ważniejszy od ilości byłby sposób wykorzystywania tego majątku. Pieniądze przeznaczone tylko na własne potrzeby i przyjemności nie przyniosą długotrwałej radości. Przekonali się o tym trzej młodzieńcy, którym udało się dotrzeć do strzegącej wielkiego skarbu złotej kaczki. Każdy z nich otrzymał sakiewkę dukatów do wydania w ciągu jednej nocy. Podarunkowi towarzyszyło zalecenie: nie wolno Ci darować nikomu ani jednego dukata. Wydawałoby się: nic prostszego i bardziej przyjemnego! Cóż to w ogóle za wyzwanie? To raczej nagroda!

A jednak żadnemu się nie udało.

Warto dowiedzieć się (lub przypomnieć sobie – jeśli opowieść brzmi znajomo), dlaczego tak się stało. Odpowiedzi można szukać w kolejnej części przygotowanej przez Wydawnictwo Jedność serii Baśnie polskie. Tak jak i inne tomy, Złota kaczka z pewnością zainteresuje małych czytelników – nie tylko treścią, ale i oprawą. Przyjazny dzieciom format, typowo baśniowa kolorystyka, duże, przyciągające wzrok ilustracje Oli Makowskiej oraz umieszczona w okładce płyta z łatwością zwrócą ich uwagę. I być może zatrzymają ją na dłuższy czas, skłaniając do zastanowienia nad tą przekazywaną z pokolenia na pokolenie, niebanalną, ale i niezbyt prostą treścią. Na szczęście szyta, opatrzona twardą okładką książka powinna bez uszczerbku przetrwać wielokrotne wertowanie nawet przez bardzo „aktywnych” małych czytelników, towarzysząc im na różnych etapach rozwoju (od przeglądania ilustracji po interpretowanie symboli).

Integralną część publikacji stanowi wspomniana już płyta. Nagrano na niej historię złotej kaczki, opowiedzianą przez Andrzeja Cempurę. Jego spokojny głos oraz delikatny podkład dźwiękowy w tle sprawiają, że słuchowisko doskonale nadaje się na przedsenne wyciszanie. O ile nie przeszkadza nam brak happy endu.

Złota kaczka to bowiem baśń otwarta – bez szczęśliwego zakończenia. Królewna zaklęta w kaczkę wciąż czeka na swego wybawiciela. Brak oczywistego „żyli długo i szczęśliwie” może wywoływać w małych czytelnikach lekki niepokój. Ale to dobrze! Niech ta opowieść stanie się dla nich przestrogą, a wspomnienie złotej kaczki niech przypomina, że bogactwo i uroda – jeśli wiążą się z samolubstwem i zachłannością – zamiast szczęścia przynoszą samotność.