Recenzja książki: Tajemnice zamku

Recenzuje: Katarzyna Krzan

Emily de la Martinieres poznajemy w dramatycznych dla niej okolicznościach. Oto umiera jej matka, a Emily jest ostatnią z rodu francuskich arystokratów. Kiedyś, dawno temu, odcięła się od rodziny, rozpoczynając życie na własny rachunek jako weterynarz w paryskiej klinice dla zwierząt. Teraz stała się jedyną dziedziczką fortuny. Ma poważny dylemat: co zrobić z rodowym zamkiem, domem w Paryżu i olbrzymimi długami matki? Ojciec umarł już wcześniej, wydając większość pieniędzy na unikatowe książki, a matka zajmowała się głównie wystawnym życiem towarzyskim. Dziewczyna jest zagubiona, bo spada na nią ogromna odpowiedzialność za majątek rodziny.

Problem oderwany od codzienności większości czytelniczek, ale jak miło pomarzyć o takiej sytuacji, prawda? Tym bardziej, że już po kilkunastu stronach zjawia się przystojny znawca sztuki, Sebastian, który zaczyna bezinteresownie pomagać Emily w organizowaniu aukcji, remoncie zamku i codziennych obowiązkach, co zbliża ich do siebie bardzo i w końcu kończy się ślubem. Przy okazji wychodzi na jaw, że w czasie drugiej wojny światowej w zamku ojca Emily ukrywała się babcia Sebastiana, agentka brytyjskiego wywiadu, Constance. Szybciutko więc zmieniamy plan czasowy i poznajemy trudne życie arystokracji w kolaborującym kraju... Książka puchnie, strony lecą, akcja rozciąga się w czasie. Są emocje, ale raczej mało przekonujące, podobnie jak zadziwiające przypadki i zwroty akcji. Ukryta tożsamość dziecka, wyjawiona po latach, zmienia historię. List z przeszłości budzi demony żądzy. Wreszcie okazuje się, że miłość wcale nią nie jest. I tak to się ciągnie. Byłoby ciekawie, gdyby fabuła nie była tak boleśnie przewidywalna, a wydarzenia były naprawdę dramatyczne.

Dopiero na ostatnich stronach akcja nabiera rumieńców, gdy zmierza do wyjaśnienia tajemnic z przeszłości. Szkoda tylko, że czytelnik już dawno domyślił się zakończenia tej historii. Nie jest to lektura, do której będzie się chętnie wracało po latach. Bohaterka jest naiwna i nijaka, a otaczający ją mężczyźni mają nieczyste intencje. No i ten gigantyczny majątek, z którego Emily jakoś nie potrafi korzystać i zachowuje się jak pensjonarka na wycieczce w muzeum. A przecież, jak by nie było, zamek jest jej domem rodzinnym. Tu spędziła połowę swojego życia - ale oczywiście nie wie, gdzie co jest... Powieść to mało przekonująca, niestety, choć wpisana dokładnie w schemat, stanowiący w wielu bestsellerowych książkach prawdziwy przepis na sukces.