Recenzja książki: Tajemnice Dzikiego Zachodu. Sprawa trzech desperado.

Recenzuje: Justyna Gul

Bardzo Dziki Zachód

Nazywam się P.K. Pinkerton i nie dożyję końca dnia. Siedzę w najgłębszym szybie kopalni srebra w Comstock, nie mogę się ruszyć, a w moją stronę zbliżają się trzej uzbrojeni mordercy. Przerażające? Takie sceny to codzienność na Dzikim Zachodzie. Na Bardzo Dzikim Zachodzie.

Śmierć, porwania, napady i rabunki zdarzały się w czasach kolonizacji niemal każdego dnia, a sceny z brutalnego, surowego życia gdzieś w zachodnich stanach USA mogliśmy zazwyczaj śledzić na ekranach telewizorów. Jeszcze kilka lat temu westerny gromadziły przed szklanym ekranem całe rodziny, wszyscy emocjonowali się takimi filmami, jak Pewnego razu na dzikim zachodzie, Bez przebaczenia czy W samo południe. Proste w swojej fabule, opierające się na dwóch typach bohaterów – tych dobrych i tych złych, opowiadające o walkach z Indianami, pogoni za groźnymi bandytami czy gorączce złota, rozpalały naszą wyobraźnię i żyłkę przygody. Dziś sława westernów już nieco przebrzmiała, zostały one wyparte przez filmowe hity, pełne spektakularnych efektów specjalnych i spiskowych teorii dziejów. Akcja z saloonów przeniosła się do klimatycznych pubów, zaś śmiałe dziewczyny odsłaniające dekolty zastąpiły półnagie modelki.

P.K. Pinkerton, dwunastoletni chłopiec, mieszkaniec małej mieściny na terytorium Nevady, udowadnia, iż jego przygody wciąż mogą zachwycać - i to młodych odkrywców, poszukiwaczy przygód i podróżników. Tajemnice Dzikiego Zachodu. Sprawa trzech desperado to pierwsza książka autorstwa Caroline Lawrence, opisująca historię tego niezwykłego chłopca z wielkimi marzeniami. Opublikowana nakładem wydawnictwa Egmont powieść, choć pełna niedoskonałości i literackich potknięć, może podbić serca czytelników i sprawić, że Dziki Zachód znów zagości w naszych domach…

P.K. Pinkerton to sierota, a na dodatek swych rodziców stracił dwa razy – ojciec, Robert Pinkerton, odszedł, by zostać Kolejowym Detektywem, kiedy chłopiec był jeszcze mały. Zginął w bohaterskiej akcji, broniąc pociągu przed bandytami, kiedy chłopiec miał zaledwie siedem lat. Po matce, squaw z plenienia Lakotów, pozostał mu tylko woreczek na leki, zawierający złotą dwudziestodolarówkę, kamienny nóż, tajemniczy list i guzik należący do jego ojca. Adoptowany przez pastora, wielebnego Emmeta Jonesa i jego żonę, przeżył kilka szczęśliwych lat. Teraz również jego przybrani rodzice nie żyją – zostali brutalnie zamordowani, a właściwie… oskalpowani. Wygląda na to, że powodem morderstwa był ów pamiątkowy woreczek z bawolej skóry, zaś sprawcami nie Indianie, ale trzej okrutni desperado.

Chłopiec salwuje się ucieczką starym dyliżansem, ale czy jest gotowy na spotkanie z Virginia City? Biorąc pod uwagę fakt, iż już pierwszego dnia zostaje okradziony przez piękną Bellę, związany i pozostawiony na podłodze starego domu, pobyt zapowiada się niezbyt interesująco. Na dodatek okazuje się, że grupa ścigających go oprawców jest znana ze swych dość interesujących sposobów rozprawiania się z wrogami. Czy P.K. Pinkertonowi uda się spełnić marzenia? Czy chłopiec, który nie potrafi wyrażać uczuć i nie umie ich rozpoznawać, da sobie radę w kontaktach z dość nieprzyjemnymi mieszkańcami Virginia City?

Tajemnice Dzikiego Zachodu. Sprawa trzech desperado to doskonały przykład interesującej koncepcji i fatalnego wykonania. Rozumiem pobudki Caroline Lawrence, która zdecydowała się zachować znalezione na strychu zapiski z XIX wieku w stanie praktycznie niezmienionym i opublikować je, dodając tylko kilka elementów – ilustrowany glosariusz czy mapę Virginia City. Mimo wszystko jestem przekonana, że powieść na solidnej redakcji tylko by skorzystała.

Bohaterowie to postaci papierowe, jedynie P.K. Pinkerton okazuje się chłopcem obdarzonym zestawem cech kształtujących jego osobowość, posiada zestaw „darów”, czyli dość oryginalnych umiejętności (Mówi po angielsku, w narzeczu Lakotów, a także po chińsku i hiszpańsku. Umie strzelać i jeździć na kucu. Jest doskonałym tropicielem, zna się również na ziołach), ale w jego psychice tkwią też tajemnicze Ciernie.

Proste zdania, płaskie dialogi, nie mające w sobie nawet odrobiny iskry, nie są jednak w stanie zniechęcić do lektury. Do powieści przyciąga okładka, stylizowana na klimat z Dzikiego Zachodu rodem, zaś sposób, w jaki chłopiec radzi sobie z przeciwnościami losu, zdumiewa i budzi podziw. Doskonale została również odzwierciedlona atmosfera drugiej połowy XIX wieku i wydarzeń rozgrywających się na zachodzie USA oraz narastające napięcie, które udziela się również czytelnikom. To wszystko sprawia, że mimo licznych uwag krytycznych pod adresem publikacji, z chęcią sięgnę po kolejną część przygód młodego Pinkertona.