Recenzja książki: Ślady tom 1. Winny niewinny

Recenzuje: Damian Kopeć

Nowa kryminalna seria science-fiction

Literatura rozrywkowa dla młodzieży wzbogaca się o kolejną ciekawą serię książek, cykl "Ślady" wydawnictwa Wilga. To powieści kryminalne rozgrywające się w bliżej nieokreślonej przyszłości na terenie Wielkiej Brytanii. Nacisk nie jest tu położony na szczegółowy opis futurystycznej wizji świata czy na analizę przyczyn takiego, a nie innego jego stanu. Rozwinięta technika, stosunki społeczne, zmienione społeczeństwo - to tło wydarzeń, których istota jest niezmienna od tysięcy lat. Ludzkie namiętności, emocje pociągające za sobą zbrodnie. Z tym, że skoro odbiorcami tych książek są ludzie młodzi, to nie epatują one przemocą i krwawymi scenami, choć nie są od nich zupełnie wolne.

Pierwszym tomem cyklu jest napisana przez Macolma Rose powieść „Winny niewinny” (Traces: Framed!, 2005).

Wydarzenia mają miejsce na Wyspach Brytyjskich. Świat się zmienił, zmieniła się dotychczasowa rola tradycyjnie rozumianych Południa i Północy wyspy. Obszary te mają teraz odmienne znaczenie. Centrum kulturowym jest Północ, stolicą jest Birmingham. Południe, z takimi miastami jak Londyn czy Cambridge, zostało zmarginalizowane i jest prowincją toczoną przez raka narastającej przestępczości. Rozwinęły się nauka i technika. Władze przejęły całkowitą kontrolę nad populacją kraju. To one decydują, kto i kiedy może wiązać się ze sobą w celach prokreacji. Miłość i własne zdanie nie są już priorytetem. Liczą się geny i cechy społeczne potencjalnych potomków. Władze chcą, by odpowiednie geny były wzmacniane, kreując doskonałych artystów czy naukowców. Dzieci, począwszy od lat pięciu, są odbierane rodzicom i umieszczane w szkołach z internatami, a następnie kształtowane w odpowiednim posłuszeństwie wobec Władz. Gdy młodzi ludzie kończą dwadzieścia lat, Władze decydują, kto z kim może zostać połączony w parę, bez odwoływania się do uczuć i życzeń młodych ludzi. Tyle jeśli chodzi o tło powieści.

„- To raczej inteligencja niż szczęście, śledczy Harding. Jesteś bardzo bystry. Powstrzymaj się od złośliwych figli, a daleko zajdziesz.” Te słowa słyszy na zakończenie egzaminu szesnastoletni Luke Harding. Jest najmłodszą osobą, która zdała wszystkie egzaminy z kryminalistyki i ukończyła szkołę. Jest zdolny, krnąbrny, bystry, nie przez wszystkich lubiany. Jego dziewczyną, zupełnie nieoficjalnie i w sumie niezgodnie z prawem, jest muzyk Jade Vernon, zarazem najlepszy przyjaciel.

Zbiegi okoliczności statystycznymi przypadkami, ale dziwne jest to, że Luke od razu po egzaminie dostaje przydział do sprawy kryminalnej. Na terenie uczelni, na strzelnicy, instruktor Thacket odnajduje ludzkie zwłoki. Ciało Crispy`ego czyli Crispina Addleya, najważniejszego konkurenta Hardinga w szkole. W jego ciele tkwi strzała wbita prosto w serce. A jednym z głównych podejrzanych od początku jest sam nowoupieczony śledczy. Motywy, dowody i poszlaki zdają się wskazywać wprost na niego.

Luke`owi w pracy stale towarzyszy komputer: Mobilny Asystent Legalno-Kryminalistyczny, maszyna wspomagająca się dość zaawansowaną sztuczną inteligencją. Potrafi wykonywać badania i analizy, nagrywa przesłuchania i oględziny miejsc, wysyła raporty Władzom.

Harding bierze się do pracy. Okazuje się jednak, że to nie ostatnie zabójstwo, z którym musi się zmierzyć. Wydaje się też, że krąg podejrzeń coraz ciaśniej zamyka się właśnie wokół niego samego. Chłopak musi udowodnić, że jest niewinny, a czasu ma coraz mniej.

Mamy w powieści dwa zasadnicze nurty. Jeden to historia skazanego na odrzucenie przez Władze uczucia między młodym śledczym a Jade. On jest przecież umysłem ścisłym, ona zdolną artystką, umysłem twórczym. Komitet Łączenia Par dopasowuje zaś ludzi pod względem specjalizacji naukowej, inteligencji i wieku. Drugi nurt to sprawy, które rozwiązuje Luke. Wymagające od niego pomysłowości i umiejętności wykorzystania zebranych dowodów. Wiele tu zależy nie tyle od umysłu śledczego, a od pomocy jego mobilnego komputera. Mamy więc do czynienia z książką sensacyjną skoncentrowaną na akcji, na pokazaniu prowadzenia przyszłościowego śledztwa. Nie chodzi tu jednak o samo zwycięstwo logiki i ścisłego myślenia, a raczej o umiejętne połączenie zalet człowieka i maszyny w jeden dobrze funkcjonujący mechanizm śledczy.

Jest w powieści humor, jest futurystyczna, mało optymistyczna, choć dość oryginalna wizja świata. Książka powinna podobać się młodym ludziom. Przyciąga postaciami głównych bohaterów, z którymi czytelnicy mogą się utożsamiać i ciekawą fabułą, w której mogą się oni zanurzyć po czubek głowy. Ta powieść wciąga.