Recenzja książki: Pontyfikat na czasy zamętu. Jan Paweł II wobec wyzwań Kościoła i świata

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Powszechnie znana jest pasterska działalność Jana Pawła II. Na wielkość jego pontyfikatu bez wątpienia wskazuje to, czym zadziwiał ludzi wszystkich stanów i narodów, przedstawicieli państw oraz prostych wiernych. Zawołanie „Santo subito!” jest najlepszym przykładem powodzenia, jakim cieszyło się papieskie nauczanie. Pontyfikat na czasy zamętu. Jan Paweł II wobec wyzwań Kościoła i świata to publikacja ukazująca aktualność przesłania Papieża Polaka również dzisiaj.

W zaledwie pięciu rozdziałach autor zawarł całokształt papieskiego nauczania. Rozpoczął od wyliczenia wyzwań, jakie stanęły przed rozpoczynającym swój historyczny pontyfikat Wojtyłą. Z typową dla siebie wnikliwością (i licznymi odwołaniami do wydarzeń historycznych), Maciej Zięba przygląda się zamętom wewnątrz Kościoła (spadek liczby powołań oraz praktykujących katolików, opór w Kurii Rzymskiej) i w świecie zachodu (rozwój kultury postmodernizmu, rewolta intelektualna, zrelatywizowanie wszelkiej prawdy, umniejszanie pozycji rodziny). Analizuje zamęt globalny (niesprawiedliwość społeczna), utajniony (dywersja tajnych służb) oraz zamęt z prawami człowieka. W odpowiedzi na powyższe wyzwania, podaje działania, jakich podjął się Jan Paweł II: odbudowanie eklezjalnej jedności i tożsamości, relacje Kościół – świat, ekumenizm, dialog międzyreligijny, teologia wyzwolenia oparta na solidarności i opcji na rzecz ubogich – to tylko niektóre z wielu jeszcze innych osiągnięć Papieża Polaka.

W skuteczny sposób autor pomaga czytelnikowi zrozumieć „świat Karola Wojtyły” – jego wybory intelektualne oraz decyzje duszpasterskie, dążenie do likwidacji podziałów politycznych, militarnych i ekonomicznych, troska o przestrzeganie praw człowieka (w tym prawa do wolności religijnej) oraz podmiotowości społeczeństwa. Kontynuując rozważania nad polskim doświadczeniem Wielkiego Papieża, Maciej Zięba pochyla się nad dziedzictwem „Solidarności”, obszernie analize zagadnienie społeczeństwa obywatelskiego oraz problem alienacji człowieka. Skupiając się wokół neologizmu „odjaniepawlać”, snuje twórcze refleksje, dzięki którym człowiek nadal będzie uważał Jana Pawła II za wielki duchowy i moralny autorytet.

Aby w czytelniku utrwaliła się pamięć o wciąż podkreślanych przez Papieża zasadach chrześcijańskiego życia, autor przytacza dziesięć papieskich lekcji (modlitwa, bezinteresowny dar z siebie samego, sumienie, rodzina, chrześcijański feminizm, ekologia, współczesne areopagi, demokracja i gospodarka na gruncie wartości, Kościół otwarty oraz mądry patriotyzm). Ich analiza pozwoli Polakom wyciągnąć konstruktywne wnioski w stosunku do przyszłości. W publikacji nie brakuje również teologicznego spojrzenia na zagadnienia wzbudzające wiele społecznych emocji (pedofilia, polityka personalna, prawodawstwo kościelne, reforma Kurii Rzymskiej, „ewangelia cierpienia”), a także na szeroką falę medialnych oskarżeń po śmierci Jana Pawła II.

Książka Pontyfikat na czasy zamętu. Jan Paweł II wobec wyzwań Kościoła i świata zawiera maksimum treści. Maciej Zięba posiłkuje się w niej przemyśleniami filozofów, teologów, psychologów, seksuologów, historyków, biografów, publicystów, ludzi nauki i polityki, osób konsekrowanych i świeckich, wierzących oraz ateistów. Autor przytacza fragmenty dokumentów Kościoła, wypowiedzi papieskich oraz osobistych rozmów z Papieżem. Cytuje urywki dzieł literackich Wojtyły. Niektóre zwroty zaznaczono wytłuszczoną czcionką. Przy pojęciach obcojęzycznych w nawiasach zaznaczono ich tłumaczenie na język polski. Pomocą służy zamieszczony na końcu alfabetyczny indeks osób oraz przypisy dolne, które oprócz wyjaśnień zawierają również źródła bibliograficzne.

Publikacja Wydawnictwa W drodze warta jest uwagi. Specjalistyczny język przekazu wcale nie zawęża grona odbiorców. Pontyfikat na czasy zamętu. Jan Paweł II wobec wyzwań Kościoła i świata to lektura dla każdego. Oby nadal imię Jan Paweł II było dla świata widzialnym i rozpoznawalnym znakiem Bożej miłości oraz łaski.

Tagi: bóg