Recenzja książki: Ostatnia piosenka

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Amerykański autor bestsellerowych i wydanych w ponad trzydziestu językach powieści obyczajowych, Nicholas Sparks, serwuje swoim czytelnikom kolejną wzruszającą powieść obyczajową „Ostatnia piosenka”. Najnowsza książka Sparksa idealnie wkomponowuje się w charakterystyczny dla autora styl oraz zapewnia doskonałą rozrywkę wszystkim miłośnikom tego popularnego gatunku.

Siedemnastoletnia Ronnie dowiaduje się, że zbliżające wakacje spędzi u swojego ojca. Wiadomość ta spada na dziewczynę jak grom z jasnego nieba. Uwielbiająca nocne życie i kluby Nowego Jorku Ronnie z dezaprobatą patrzy na czekający ją urlop w małym miasteczku w Północnej Karolinie. Dziewczyna wyobraża sobie, że czekające ją wakacje będą najgorszymi w jej życiu. Dodatkowo niepokoi ją fakt spotkania z ojcem, z którym straciła kontakt trzy lata wcześniej. Po rozwodzie rodziców dziewczyna bowiem wychowywała się u matki, ojciec, wybitny pianista, natomiast przeniósł się w inne obszary Stanów Zjednoczonych. Ronnie nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, że wakacyjny wyjazd całkowicie odmieni jej dotychczasowe życie, pozwoli nabrać dystansu do pewnych spraw, a także sprawi, że spotka na swojej drodze miłość życia.

Książki Nicholasa Sparksa charakteryzują nienaganny styl i język oraz dość ciekawie i z pomysłem poprowadzona fabuła. Chociaż nie jest to literatura najwyższych lotów, z pewnością nadaje się do sięgnięcia po nią w wolnym czasie. Nicholas Sparks na kartach swoich powieści przywołuje obrazy zwyczajnych ludzi i problemów, jakie napotykają oni w ciągu swojego życia. W „Ostatniej piosence” autor stara się rozwikłać dzielące rodzinę dawne waśnie, niedopowiedzenia czy konflikty. Czyni to w sposób niezwykle wiarygodny, co każe domniemywać, że jest doskonałym i niezwykle spostrzegawczym obserwatorem ludzkich zachowań. 

Bohaterowie stworzeni przez Nicholasa Sparksa są przeciętnymi, wywodzącymi się z klasy średniej Amerykanami, pragnącymi w spokoju dążyć do wyznaczonych przez siebie celów i osiągnąć upragnione szczęście. Jak się jednak okazuje, droga do spełnienia nie zawsze jest prosta, bohaterowie powieści napotykają bowiem niejednokrotnie na wyboiste i kręte szlaki. Muszą stawić im czoło, wtedy bowiem wygrają swoją drugą szansę, bierność w takiej sytuacji oznacza tylko przegraną. 

„Ostatnia piosenka” to tak naprawdę wzruszająca powieść, opowiadająca historię utraconej rodziny, poszukiwania miłości oraz bolesnych rozstań i przynoszących nadzieję powrotów. Zwyczajny wakacyjny wyjazd okazał się dla głównej bohaterki podróżą jej życia, wymagającą zastanowienia się nad własną egzystencją czy podjęcia wielu ważnych decyzji dotyczących przyszłości. „Ostatnia piosenka” to ciekawa propozycja dla miłośników literatury popularnej, w której niekoniecznie akcja powieści musi zakończyć się banalnym happy endem.

Kup książkę Ostatnia piosenka

Sprawdzam ceny dla ciebie ...

Zobacz także

Zobacz opinie o książce Ostatnia piosenka
Książka
Ostatnia piosenka
Nicholas Sparks
Inne książki autora
Wybór
Nicholas Sparks0
Okładka ksiązki - Wybór

Travis Parker nigdy nie pragnął więcej, niż miał. Wystarczało mu spokojne życie, praca w zawodzie weterynarza, lojalni przyjaciele i wymarzony domek. Aby...

I wciąż ją kocham
Nicholas Sparks0
Okładka ksiązki - I wciąż ją kocham

Dzieciństwo Johna Tyree nie należało do łatwych. Gdy okazało się, że świat nie stanie przed nim otworem, zaś szanse na uzyskanie wyższego wykształcenia...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Cytaty z książki

- Myślę, ze najpierw powinnaś z nim porozmawiać.
- Z kim?
- Z Willem. Pamiętasz jak wczoraj przeszliście razem obok domu? Gdy stałem na ganku? Patrzyłem na ciebie i myślałem, jak naturalnie wyglądacie ze sobą.
- Nawet go nie znam - odparła Ronnie ze zdziwieniem i podziwem jednocześnie.
- Może i nie. - uśmiechnął się i na jego twarzy pojawiła się czułość. - Ale ja znam ciebie. I byłaś wczoraj szczęśliwa.
- A jeśli on nie zechce ze mną rozmawiać? - jęknęła.
- Zechce.
- Skąd wiesz?
- Bo widziałem, że i on był szczęśliwy.


Więcej

Życie, uświadomił sobie, bardzo przypomina piosenkę.
Na początku jest tajemnica, na końcu - potwierdzenie, ale to w środku kryją się wszystkie emocje, dla których cała sprawa staje się warta zachodu.


Więcej
Więcej cytatów z tej książki
Recenzje miesiąca
Z pamiętnika jeża Emeryka
Marta Wiktoria Trojanowska ;
Z pamiętnika jeża Emeryka
Obca kobieta
Katarzyna Kielecka
Obca kobieta
Katar duszy
Joanna Bartoń
Katar duszy
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Oczy Mony
Thomas Schlesser
Oczy Mony
Rok szarańczy
Terry Hayes
Rok szarańczy
Klubowe dziewczyny 2
Ewa Hansen ;
Klubowe dziewczyny 2
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy