Recenzja książki: O zimie
Recenzuje: mrowka
Kolejna publikacja wydawnictwa Zakamarki zaskakuje: tym razem bowiem nie mamy do czynienia z zabawną przygodową historyjką, w której coś się dzieje. Tomik „O zimie” to raczej niespieszna kontemplacja zjawisk składających się na niezwykłość tej pory roku – pory roku ulubionej przez maluchy.
Dzieci obserwują tu zimę i podziwiają jej piękno – Gorel Kristina Naslund proponuje więc odbiorcom zupełnie inną niż zwykle perspektywę patrzenia na świat. Nie radosne zabawy na śniegu, a urok skrzypiących na mrozie butów, dźwięków wydawanych przez śnieg – i wszystko to, co oferuje zima koneserom piękna – składa się na powolną, lekko nawet poetycką, narrację tej książeczki. Jest tu zresztą też kilka rymowanek, wierszyków, które łatwo zapadają w pamięć i charakteryzują zaśnieżony świat. Podpowiada się w tej publikacji dzieciom sposoby spędzania wolnego czasu – robienie na śniegu aniołów, zjeżdżanie z górki, lepienie bałwanów i innych figur ze śniegu, budowanie śnieżnych grot. Opisuje się co dziać się może ze śniegiem przyniesionym do domu, a co z wodą zaniesioną na zewnątrz i pozostawioną w ogródku. Obok tego znajdują się krótkie opisy zachowań ptaków, opadania śnieżnych płatków, sposobów na śnieżycę…
Wszystkie tematy ujmowane są w jednym, najwyżej dwóch zdaniach. Całości dopełniają naiwne rysunki Kristiny Digman – dodają one uroku książce i pozwalają jeszcze bardziej doceniać zimowe atrakcje. Ilustratorka prezentuje sylwetki dzieci niczym ze starych bajek, przeważnie nie przejmuje się perspektywą, a jej kolorowe obrazki pomagają wyobrazić sobie to, co zostało już oddane w słowach. Równie dobrze można tę książeczkę opowiadać, prezentując maluchowi kolejne zimowe scenki na dużych ilustracjach.
Nie ma tu fabuły, nie ma akcji, a cała historyjka o zimie przypomina bardziej poezję. Z pewnością jest to ciekawy pomysł, jedna z propozycji, jak nauczyć dziecko poznawania świata. Zwykle zima stanowi w książkach dla dzieci element dalszoplanowy, tło dla rozmaitych przygód. Tutaj staje się tematem. Dowiedzą się z tej publikacji dzieci paru ciekawych rzeczy – na przykład, że ze śniegu można ulepić kota. Ale nauczą się także doceniać piękno zimowych pejzaży, wcześniejszego zmroku, śnieżyc czy zamarzniętych stawów. Spojrzą na pewno na znane sobie zjawiska nieco inaczej, być może zaczerpną stąd parę pomysłów na zimowe zabawy.
Zima to przepiękna pora roku – książeczka „O zimie” nie może być inna. Zakamarki, wydając ją, nie tylko popularyzują w kraju dziecięcą literaturę szwedzką, ale też proponują odkrywcze spojrzenie, tomik, w którym artyzm i motywy estetyczne biorą górę nad treścią. Książeczka pokazuje oblicze zimy dobrze wszystkim znanej, niezwykłej i ciągle odkrywanej od nowa. Pozwala porównywać krajobraz za oknem z obserwacjami maluchów w Skandynawii, ale też przypominać sobie o zimie w letnie miesiące. Uruchamia i utrwala magię tej pory roku – więc powinna być ciepło przyjęta przez dzieci.
Izabela Mikrut
