Tutoring to specyficzna relacja na linii nauczyciel – uczeń. Jest dopasowana indywidualnie do ucznia. Nauczyciel jest tu mistrzem, ale spotkania nie odbywają się na zasadzie „ja mam wiedzę – ty słuchasz i ją przyswajasz". Tutor ma przede wszystkim na uwadze rozwój wychowanka, który dzięki odpowiednio zadawanym pytaniom rozwija swój potencjał i pasje. Najważniejsza jest praca na indywidualnych sesjach, ale czasem włączane są spotkania w małych grupach, by ćwiczyć określone umiejętności.
Ideę tutoringu wprowadzono w polskich gimnazjach. Czy się sprawdziła? Czy wszędzie przetrwała? Jak przebiegał eksperyment? Przed jakimi wyzwaniami stawali nauczyciele-tutorzy? Odpowiedzi szukajcie w książce. I nie zniechęcajcie się naukowym podtytułem (Prakseologiczna rekonstrukcja tutoringu) – temat jest naprawdę ciekawy i wart poznania.
dr Kalina Beluch