Człowiek jako istota społeczna nastawiony jest na budowanie oraz utrzymywanie więzi z innymi. Relacją szczególnie pożądaną jest przyjaźń, o którą człowiek zabiega od najmłodszych lat. Do dzieci młodszych została skierowana książeczka Lepsza miłość niż brak miłości, a w niej Rose Lagercrantz zawarła całą prawdę o uczuciach towarzyszących każdemu z nas.
Gdzie jest Dunia? Już na wstępie lektury młody czytelnik staje przed dylematem: znajdzie się ta Dunia czy nie? Ostatni raz była widziana w szkole przed feriami zimowymi. Teraz – w ten piękny kwietniowy dzień – rozpoczęły się ferie wielkanocne, a Duni ciągle nie ma. Poszukują jej koledzy: Poducha, Mattis i Beni, którzy koniecznie chcą jej wręczyć prezent od wychowawczyni i całej klasy – wielkanocne jajo pełne cukierków. Poszukuje jej również tęskniąca dniami i nocami najlepsza przyjaciółka, Frida. Napisany przez nią list w butelce z najważniejszymi informacjami o Duni (jasne włosy, niebieskie oczy, prawie zawsze szczęśliwa) wesoło podskakuje na falach, odpływając w dal. A Duni nadal nie ma. Mirandy też nie ma. Jakaś dziwna jest ta fala zaginięć. A to jeszcze nie koniec przygód…
Bohaterów jest wielu. Wszyscy sympatyczni. Są wspomniani już Poducha, Mattis i Beni oraz Frida z Mirandą, jest Wiki i Mika, a także tata, babcia, dziadek oraz Wera. Są koledzy i koleżanki ze szkoły, bez których zabawy w superbohaterów walczących z wielkimi pająkami, zombi i szkieletorami straciłyby na uroku. Szeroki jest również wachlarz bohaterów rodem z Włoch. Dzięki nim włoskie zabytki przestają być tajemnicą (nie tylko dla Duni, ale i dla czytelnika). Gdzie zaprowadził Dunię czarny pies? O czym Wera miała powiedzieć w Wenecji? Jak zrobić ścieżkę prezentów? No i co z tym listem w butelce? Pytań jest o wiele więcej, a odpowiedzi na wszystkie czytelnik znajdzie w lekturze.
Lepsza miłość niż brak miłości to opowieść o miłości i wierności, o wytrwałości w dążeniu do celu, o przyjaźni i radości, o rozstaniach, tęsknocie, niepewności, samotności. Treść wzbogacona została zabawnymi ilustracjami autorstwa Evy Eriksson. Tekst jest przejrzysty, język przekazu prosty, a powiększona czcionka oraz szersze odstępy między wierszami sprawiają, że młodsi czytelnicy sięgną po lekturę z radością. Dodatkowym atutem jest również twarda okładka z wizerunkiem uśmiechniętych twarzy dwóch najlepszych przyjaciółek świata.
Publikacja Wydawnictwa Zakamarki warta jest, by po nią sięgnąć. I chociaż łatwo można się domyślić, że poszukiwania Duni, która potrafi być szczęśliwa nawet z najbardziej błahego powodu, zostaną zwieńczone sukcesem, opłaci się wziąć udział w jej przeżyciach, prześledzić przygody, zmagać się z problemami oraz cieszyć z osiągnięć. Lektura dla dzieci młodszych spotka się z ich aprobatą.
Właśnie rozpoczęły się ferie zimowe w drugiej klasie. Dunia tak bardzo tęskni za swoją przyjaciółką Fridą, która musiała przeprowadzić się...
Dunia nie może zasnąć. Tata każe jej liczyć owce, ale Dunia woli policzyć wszystkie te razy, kiedy była szczęśliwa. A do liczenia ma dużo, bo od kiedy...