Recenzja książki: Krówka Muu Muu

Recenzuje: mrowka

Zabawki, które wydają dźwięk, stanowią dla dzieci nie lada atrakcję, przynajmniej dopóki działają baterie. Pół biedy, jeśli baterie da się wymienić – problem mamy wtedy, gdy zabawka przestanie hałasować, a wymiana baterii nie została przez producenta przewidziana. Pozostaje się pogodzić z milczącą maskotką, lub odkryć jej nowe zalety. Przy krówce z Bellony problemów raczej nie będzie – to przecież nie tylko maskotka, która wydaje dźwięki, ale też i książeczka ograniczona do kilku materiałowych stronic z prostą opowiastką – ale dzięki temu zapewnia dodatkowe atrakcje. Krótka historia o krówce, przedstawiona na brzuszku zabawki wydanej przez Bellonę.

Mechanizm działania tej zabawki jest prosty – krówkę trzeba złapać za łapkę, to włączy ukryty pod materiałem przycisk – i krówka zacznie muczeć. Wtedy można się skupić na śledzeniu fabuły. A fabuła do rozbudowanych i skomplikowanych nie należy bez wątpienia. Oto bohaterska krówka (którą właśnie maluch trzyma w rękach, o czym świadczy nietypowe umaszczenie zwierzęcia, powtórzone w bajce).

Krówka jest życzliwie nastawiona do świata (ma przecież zresztą uśmiechnięty pyszczek i ogólnie wygląda na szczęśliwą): w związku ze swoim zadowoleniem kieruje się do kolejnych zwierząt, mieszkańców podwórka, proponując im poczęstunek. Poczęstunek oczywiście przybiera postać mleka, bo co innego może ofiarować krówka? Niestety, zwierzęcy bohaterowie raczej nie kwapią się do skorzystania ze smacznego napoju, każde z nich natomiast wyjaśnia krówce, czym żywi się na co dzień – ma zatem historyjka także wartość edukacyjną dla kilkulatka. Wreszcie znajdzie się zwierzątko, które chętnie napije się mleka, więc wszystko skończy się dobrze i krówka dalej będzie mogła się cieszyć.

Na materiałowych kartkach książeczki zdania mają paralelną, powtarzaną konstrukcję – rodzice, opowiadający dziecku bajkę, mogą się posługiwać podpowiedziami krówki, albo przedstawiać całość w formie zagadek. Rysunki pomogą dzieciom w odnajdowaniu odpowiedzi na zadawane pytania. Po lekturze książeczkę można zamknąć na rzep i cieszyć się samą maskotką oraz dźwiękiem, jaki z siebie wydaje.

Izabela Mikrut