Recenzja książki: Kapelusznicy

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Kiedy dziecko dowiaduje się, że komuś z najbliższej rodziny stała się krzywda, jego świat rozpada się niczym talia kart. To co dotychczas było oczywiste, stałe i niezaprzeczalne, przestaje mieć znaczenie. Jednak Tamzin Merchant, autorka fenomenalnych Kapeluszników, udowadnia w swojej książce, że ból można przekuć w działanie, i że nadzieja zawsze umiera ostatnia.

Jak grom z jasnego nieba spada na Kordelię Hatmaker, bohaterkę powieści Kapelusznicy wiadomość, że statek, którym dowodził jej ojciec, zatonął, a kapitan zginął na morzu wraz z całą swoją załogą. Jedenastolatka nie wierzy, że coś takiego mogło spotkać Prospero. Owszem, ojciec mógł zaginąć, czyli zgubić się, ale przecież nie zginął! Dziewczynka postanawia na własną rękę odnaleźć tatę, ale – jak się wkrótce okazuje – przedsięwzięcie to wcale nie jest takie proste. Nie dość, że Kordelii trudno zdobyć okręt, który zabrałby dziewczynkę na miejsce wypadku, to w dodatku nad Anglią wisi widmo wojny z Francją. A wszystko dlatego, że król oszalał, a na jego dziwactwa nie znaleźli remedium królewscy mistrzowie cechów. Żaden z wyrobów zegarmistrzów, szewców, krawców, rękawiczników czy kapeluszników nie przywrócił władcy jasności umysłu.

Kapelusznicy to opowieść luźno osadzona w świecie przypominającym osiemnastowieczną Anglię, w której jednak rzeczywistość przenika się z magią. Wyroby mistrzów dedykowane władcy i arystokracji są nie tylko przepiękne i starannie wykonane, ale zawierają też szczyptę magii. Elementy, z których tworzy się kapelusze, tylko pozornie wydają się ogólnodostępne czy pospolite. Okazuje się, że zabrane w odpowiedniej chwili lub dostarczone z dalekich krain, niosą z sobą wielką moc. Kapelusze wykonane przez Hatmakerów mogą wpływać na nastrój noszących je osób, a zadaniem mistrzów jest ich idealne dopasowanie, zaś przyświeca im dewiza: noli nocere – nie szkodzić.

Książka Tamzin Merchant to pełna niesamowitych przygód historia, kierowana przede wszystkim do młodych czytelników. Opowieść jest idealnie wyważona – dramat i napięcie równoważą tu lekka forma i liczne żarty słowne czy sytuacyjne. Jest więc w książce czas na refleksję i zadumę, ale jest też miejsce na śmiech i dobrą zabawę. Akcja książki jest bardzo dynamiczna, historia opisana na stronach Kapeluszników rozgrywa się na przestrzeni zaledwie kilku dni. Kapelusznicy to również opowieść pełna smaczków i literackich nawiązań. Wrażenie robi research, jaki przeprowadziła autorka, nim przystąpiła do pisania.

Jednak w powieści na pierwszy plan wysuwają się relacje międzyludzkie. Już po kilku pierwszych stronach czytelnik dostrzeże, jak mocno związani są ze sobą Hatmakerowie. Rodzina kapeluszników przekazuje sobie z pokolenia na pokolenie nie tylko wiedzę, umiejętności i bogactwo, ale dzieli się też wsparciem i pomocą. Z silnymi rodzinnymi więzami, łączącymi Hatmakerów kontrastują relacje między poszczególnymi mistrzami. Pomiędzy kapelusznikami, szewcami, rękawicznikami, zegarmistrzami i krawcami nie ma zgody. Dominują chora konkurencja, wzajemne dokuczanie, dogryzanie czy podkradanie pomysłów. Czy ludzie, którzy tak mocno kochają swoje rodziny, będą w stanie dojść do porozumienia z innymi mistrzami? Bo przecież to we wspólnocie tkwi siła, a magiczne stroje tylko w komplecie objawiają pełnię mocy.

Kapeluszników czyta się błyskawicznie. Zwroty akcji autentycznie zaskakują, a zakończenie sprawia, że każdy czytelnik wyczekiwał będzie kontynuacji tej historii. Wszak ostatnie zdanie zdaje się być początkiem nowej, zaskakującej opowieści.

Tagi: Literatura sensacyjna i przygodowa dla dzieci i młodzieży