Recenzja książki: Domy
Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa
Każdy gdzieś mieszka. Jak definiuje słownik języka polskiego, „mieszkać” oznacza zajmować jakieś pomieszczenie i traktować je jako główne miejsce swojego pobytu. Definicje tę świetnie odzwierciedla pięknie wydana książka Carsony Ellis Domy. Publikację przegląda się z wielką przyjemnością, a zaprezentowane w niej – bardzo pomysłowe – mieszkanka z pewnością spodobają się najmłodszym odbiorcom.
Carson Ellis w swojej książce stara się odpowiedzieć na pytanie, czym jest dom. W dużej mierze skupia się w tym przypadku na najprzeróżniejszych domostwach, budowlach, siedliskach, a także miejscach baśniowych, które istnieją tylko na kartach książek i w naszej wyobraźni. Domy mogą być duże, małe, wysokie i niskie. Mogą znajdować się na wsi, ale możemy mieszkać także w niewielkim mieszkaniu w centrum ogromnego miasta. Na tym jednak nie koniec. Autorka oprowadza czytelników także po świecie zwierzęcych domków, dziupli i norek. Zabiera nas także dużo dalej. Tam, gdzie nie jesteśmy w stanie dotrzeć znanymi nam środkami transportu, ale gdzie zabrać nas może nasza wyobraźnia. Wraz z Carson Ellis odwiedzimy Atlantydę, podziemia pałacu, pełne złota i skarbów i dom nordyckiego boga. Zajrzymy także do wnętrza domków babuszki, artysty czy księżycoluda.
Podróż, w którą zabiera czytelnika Carson Ellis, okazuje się fascynująca. Różnorodność domów, przeplatanie tego, co powszednie, codzienne z baśniowością nadaje książce ponadczasowego charakteru. Szarość miesza się w książce z wielobarwnością, zwyczajność - z tym, co wyobrażone. W każdym miejscu na Ziemi, księżycu – i w baśni – znajdują się jakieś domy. A w nich zdumiewający i jedyni w swoim rodzaju domownicy.
Książka zachwyci czytelników przede wszystkim stroną edytorską. Duży format, twarda oprawa i wnętrze, utrzymane w stonowanej, acz barwnej kolorystyce. Projekcja wyobrażeń autorki na temat domów zdumiewa i urzeka. Ilustracje domków pełne są szczegółów, dzięki czemu sporo dowiadujemy się o mieszkańcach, choć niewielu spośród nich spotkamy na kartach książki. Postaci, jeśli już pojawiają się na obrazach, stanowią tylko dopełnienie, element większej całości. Na ilustracjach dużo się dzieje. Jeśli przedstawieni są na nich ludzie, czytelnik śledzi ich zmagania, pracę bądź zabawę. Jeśli na rysunkach przedstawiony jest tylko dom, czytelnik z ciekawością odkrywać będzie kolejne fascynujące szczegóły ukryte na obrazku.
Tekstu w publikacji jest niewiele. Właściwie stanowi on jedynie komentarz do zaprezentowanej ilustracji albo jest jej swego rodzaju dopełnieniem. W wielu przypadkach mogłoby go nawet nie być – wówczas pole do snucia własnej opowieści byłoby dla czytelnika jeszcze szersze. Carson Ellis podsumowała całą publikację ostatnim rysunkiem, opatrzonym trzema krótkimi zdaniami. Choć z pozoru proste wydają się zamykające książkę pytania, tak naprawdę mogą zaprowadzić dorosłego czytelnika w głąb siebie. Ciekawe mogą także okazać się odpowiedzi najmłodszych odbiorców.
Domy to piękna, starannie wydana książka, po którą warto sięgać z najmłodszymi dziećmi. Krótkie zdania i czytelne ilustracje stanowić będą fundament ciekawej zabawy albo własnej opowieści o niesamowitych domach.
