Recenzja książki: Czarodziej. Biografia Paula Coelho

Recenzuje: Justyna Gul

Ścieżka Własnej Legendy Coelho

„Pewne zdarzenia dzieją się w naszym życiu po to, abyśmy mogli wrócić na prawdziwą drogę Własnej Legendy”
P.Coelho

Miażdżony bezlitośnie przez krytykę i uwielbiany przez szerokie rzesze czytelników. Piętnowany za komercyjne podejście do pisarstwa i wynoszony na wyżyny za przesłanie zawarte w książkach. Wdzięczny temat prac magisterskich i doktorskich, skandalista, mistrz promocji, a jednocześnie niezwykle delikatny człowiek o wrażliwej duszy. O kim mowa? Oczywiście o Paulo Coelho, człowieku, którego do końca nie poznał nawet on sam.

Niemniej jednak, zarówno wielbiciele jego twórczości, jak i złośliwcy piętnujący wszelkie przejawy aktywności autora, powinni podjąć choć próbę zrozumienia Paulo Coelho i jego złożonej osobowości. Po części pisarz obnaża się poprzez swoje dzieła i już z nich wyłania się fascynujący portret. Pacjent szpitali psychiatrycznych, depresyjna postać, były satanista zafascynowany magią i okultyzmem - wszystko to skłania nas do odkrycia kolejnych sekretów i odpowiedzi na pytanie „Kim rzeczywiście jest Paulo Coelho?” Zdolnym magikiem, który manipuluje tłumami, czy po prostu uzdolnionym pisarzem, który w najprostszy sposób pomaga ludziom odnaleźć Własną Legendę?

Nimb tajemniczości, jaki od lat towarzyszył autorowi, zdołał przełamać Fernando Morais, dziennikarz, scenarzysta, wykładowca i pisarz, który przez kilka lat towarzyszył Coelho w jego wędrówce po drodze życia. Z zapisków w dziennikach prowadzonych przez pisarza, setek rozmów, listów, zdjęć i rachunków powstał pejzaż codzienności Coelho, a zarazem jedna z najbardziej inspirujących i intrygujących biografii, z jakimi się zetknęłam.

Książka „Czarodziej. Biografia Paulo Coelho” Moraisa jest właśnie opowieścią o czarodzieju, który przyszedł na świat 24 sierpnia 1947 roku, w dniu Świętego Bartłomieja…martwy. Już jego pierwszy oddech, pierwszy łyk tlenu dostarczonego do małych płuc był cudem, który zdeterminował całe jego istnienie.

Patrząc na Paulo Coelho obecnie, na charyzmatycznego mężczyznę z rzadkimi, siwymi włosami, wypielęgnowanymi wąsami i białą brodą, nikt by się nie domyślał, że w swoim życiu nieraz przekroczył on granicę pomiędzy doczesnym bytem a śmiercią oraz pomiędzy jawą a koszmarnymi wizjami (także tymi, które były wywołane przez narkotyki).
Dziś, jako kawaler Orderu Legii Honorowej, znany na całym świecie autor, którego książki zostały przetłumaczone na wiele języków świata, a domy są rozsiane po wielu zakątkach ziemskiego globu, zaciągając się brazylijskimi galaxy light, Coelho odsłania przed nami tajniki swojej duszy. W książce brak jest idealizowania sylwetki bohatera i wygładzania ostrych rys na powierzchni jego serca i psychiki. Wręcz przeciwnie -  dowiadujemy się, że życie Coelho składa się z szeregu niespójnych kadrów, a okresy intensywnej pracy jako autora tekstów piosenek, scenarzysty, aktora (także filmów pornograficznych) czy dziennikarza i managera przerywane są epizodami depresyjnymi, narkotykami, eksperymentami seksualnymi, pobytami w szpitalach psychiatrycznych i obsesjami.

Rozliczne romanse, swobodne podejście do spraw związanych z seksem, niestałość emocjonalna, a także niezwykła wrażliwość na otoczenie – wszystko to stanowi niezwykle głęboki rys charakterologiczny. Całe życie Coelho jawi się jako wielka wędrówka w poszukiwaniu nieokreślonej wartości (może szczęścia?), co znalazło swoje odzwierciedlenie także w jego twórczości. Fascynacja okultyzmem, pakt z Szatanem, przygody z sektami, pielgrzymki, a w końcu - nawrócenie, dla znających twórczość Coelho nie są zaskakujące. Wydaje się, że dopiero związek z Christiną Oiticią zapoczątkował „dobry” okres w życiu Coelho i stał się istotnym przełomem w jego karierze. Wszystko, co pojawia się później – podróże w głąb siebie, wstąpienie do zakonu R.A.M. i opieka Mistrza, wędrówka w poszukiwaniu miecza, a wreszcie - wielka kariera i sława, po prostu musiało się zdarzyć. Jak sam Coelho pisze: „wytrwałość i spontaniczność to dwie pozornie wykluczające się cechy, które prowadzą do Własnej Legendy”. Spontaniczność to jego własny wkład, wytrwałość była prezentem od Christiny. Dzięki temu Paulo Coelho wkroczył na ścieżkę swojego przeznaczenia i spełnienia marzeń.

Fernando Morais, obnażając przed czytelnikami duszę pisarza, pozwala nam samym rozstrzygnąć, czy chcemy zostać siewcami idei głoszonych przez Coelho, czy też zaliczymy się do grona jego antagonistów. Jedno jest pewne – zarówno obok twórczości Coelho, jak i koło jego biografii, nie można przejść obojętnie. „Czarodziej” budzi skrajne emocje, co owocuje zarówno przemianami wewnętrznymi jak i… sukcesem wydawniczym. Ale czyż nie tego właśnie pragnie Coelho?